Τον Οκτώβριο του 1939 μερικά νεαρά μέλη του ΚΚΕ ([[Όλγα Μπακόλα|Μπακόλα]], Τιμογιαννάκης, Καστρινός, Χρονόπουλος κ.α) που σπούδαζαν στις κομματικές σχολές [[Κομμουνιστικό Πανεπιστήμιο Εργαζομένων της Ανατολής|ΚUTV]] στη [[Σοβιετική Ένωση]] έφθασαν μέσω Παρισιού στην Ελλάδα με εντολή της [[Κομιντέρν]] να αναδιοργανώσουν το διαβρωμένο από της Ασφάλεια κόμμα. Αυτοί συνδέθηκαν με τη γιάφκα της οδού Σύρου και τον Κουτσογιάννη. Οι Κουτσογιάννης και Τυρίμος προσέγγισαν αυτά τα άτομα (τα οποία δεν γνώριζαν το ρόλο Τυρίμου-Κουτσογιάννη), τους έπεισαν ότι η ΠΚΕ είναι διαβρωμένη από την Ασφάλεια και ότι πρέπει να συγκροτήσουν νέα καθοδήγηση. Στα τέλη Δεκέμβρη του 1939 οι Μπακόλα, Τιμογιαννάκης, Κουτσογιάννης, μαζί με τους [[Τηλέμαχος Μύτλας|Μύτλα]], Μιχαηλίδη και αργότερα πιθανώς και τον [[Μανώλης Μανωλέας|Μανωλέα]] συγκρότησαν την ΠΔ υπό την καθοδήγηση του Τυρίμου και της Ασφάλειας.<ref>Το ΚΚΕ στο ιταλοελληνικό πόλεμο του 1940-41 (2015), σελ. 97-100</ref> Η ΠΔ έκανε την επίσημη εμφάνισή της τον Ιανουάριο του 1940, εκδίδοντας ακόμη και δικό της [[Ριζοσπάστης|Ριζοσπάστη]].<ref>Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ (2012), σελ.344-345</ref>
Η ΠΔ κατάφερε να επηρεάσει πολλά φυλακισμένα καθοδηγητικά στελέχη του ΚΚΕ, ακόμα και τον ίδιο τον [[Νίκος Ζαχαριάδης|Ζαχαριάδη]], ο οποίος δεν υποψιαζόταν το ρόλο της, αλλά αντ' αυτού υποψιαζόταν την -καθαρή- ΠΚΕ.<ref>Νεφελούδης (2007), σελ.226-234</ref>
