Σουλιώτες: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Κατά την επικρατέστερη άποψη, οι πρώτοι κάτοικοι που εγκαταστάθηκαν στην απρόσιτη ορεινή αυτή περιοχή δημιούργησαν στη σειρά τέσσερα χωριά, το [[Σούλι]], τη [[Σαμονίδα Θεσπρωτίας|Σαμονίβα]], την [[Κιάφα (Σουλίου)|Κιάφα]] και το Αβαρίκο, σε απόσταση μισής ώρας δρόμο το ένα από το άλλο, και που όλα μαζί καλούνταν, λόγω του αριθμού τους, «τετραχώρι». Σύμφωνα με τον Περραιβό, αργότερα, «καθώς ευρίσκοντο στενοχωρημένοι» στο τετραχώρι, δημιουργήθηκαν άλλα επτά νέα χωριά (Τζικούρι, Περιχάτι, Βίλια, Αλσοχώρι, Κοντάτες, Γκιονάλα και Τζιφλήκι),<ref>{{cite book|url=https://anemi.lib.uoc.gr/php/pdf_pager.php?rec=/metadata/9/6/9/metadata-42-0000006.tkl&do=83820.pdf&pageno=39&width=336&height=483&maxpage=135&lang=en|page=25|last=Περραιβός|first=Χριστόφορος|title=Ιστορία σύντομος του Σουλίου και Πάργας : Περιέχουσα την Αρχαιότητα αυτών, και Ηρωϊκούς μετά των Τούρκων Πολέμους, και μάλιστα τους, του Σουλίου μετά του Αλή Πασιά κατόικου[sic] των Ιωαννίνων, και ηγεμόνος της Γραικίας, και Μακεδονίας.|year=1803|publisher=[χ.ε.]|location=Παρίσι}}</ref> τα οποία όλα μαζί αποτελούσαν το «εφταχώρι».{{πηγή}} Σύμφωνα με τους ερευνητές Quentin Russell και Eugenia Russell, το 18ο αιώνα οι τάξεις των Σουλιωτών διογκώθηκαν από Έλληνες πρόσφυγες, με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν αυτά τα επτά νέα χωριά.<ref name=":0" /> Οι Σουλιώτες όλων των χωριών αυτών συσπειρώθηκαν και δημιούργησαν, τη λεγόμενη από τους ερευνητές «ομοσπονδία» ή «συμπολιτεία του Σουλίου», την οποία συγκροτούσαν τα 11 σουλιωτοχώρια. Στην ακμή της ισχύος τους, υπολογίζεται ότι η συνομοσπονδία των Σουλιωτών είχε 12.000 πληθυσμό και πάνω από 60 χωριά.<ref name=":3" />