Ανταλλαγή αιχμαλώτων μικρασιατικού πολέμου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 1:
Η '''ανταλλαγή των''' (εκατέρωθεν) '''αιχμαλώτων''' του [[Τουρκικός Πόλεμος της Ανεξαρτησίας|μικρασιατικού πολέμου]] ([[1919]] – [[1922]]) ήταν μια επίσημη συμφωνία μεταξύ των δυο πρώην εμπόλεμων μερών ([[Ελλάδα]], [[Τουρκία]]) η οποία υλοποιήθηκε κατά τη διάρκεια του [[1923]] υπό την εποπτεία διεθνούς επιτροπής που συστήθηκε ειδικά για αυτό το σκοπό. Η ανταλλαγή πραγματοποιήθηκε σε αλλεπάλληλα στάδια σχεδόν καθόλο το έτος και προηγήθηκε της [[Ελληνοτουρκική ανταλλαγή πληθυσμών του 1923|ανταλλαγής των πληθυσμών]] που εισηγήθηκε στην [[Κοινωνία των Εθνών |ΚτΕ]] ο [[Τζωρτζ Κάρζον|λόρδος Κάρζον]].
==Υπόβαθρο==
Στον απόηχο του τερματισμού της [[Μικρασιατική εκστρατεία|μικρασιατικής εκστρατείας]] η οποία έληξε τον [[Αύγουστος|Αύγουστο]] – [[Σεπτέμβριος|Σεπτέμβριο]] του 1922 βρίσκοντας ηττημένη την ελληνική πλευρά, τα υπολείμματα του [[Στρατιά Κατοχής Μικράς Ασίας|ελληνικού εκστρατευτικού σώματος]] διαπεραιώθηκαν στην ηπειρωτική Ελλάδα, όπου διαπιστώθηκε ότι, πέραν των γνωστών ήδη απωλειών στα πεδία των μαχών, παρουσίαζε έλλειμμα περίπου 54.000 ανδρών, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονταν περισσότεροι των 2.000 αξιωματικών, πλέον των αιχμαλωτισθέντων ανωτάτων βαθμοφόρων, [[Νικόλαος Τρικούπης|Τρικούπη]], [[Κίμων Διγενής|Διγενή]], [[Νικόλαος Κλαδάς|Κλαδά]] και [[Δημήτριος Δημαράς|Δημαρά]], των πρώτων Ελλήνων στρατηγών και λοιπών υψηλόβαθμων αξιωματικών στα χρονικά, που είχαν αναγκασθεί να παραδοθούν στον εχθρό. Η τουρκική πλευρά, εντούτοις, έκανε λόγο για μόνο 32.000 αιχμαλώτους Έλληνες στρατιωτικούς. Ο αντίστοιχος αριθμός Τούρκων στρατιωτικών που βρίσκονταν αιχμάλωτοι στην Ελλάδα δεν ξεπερνούσε τους 10.000 άνδρες.
==Η συμφωνία της ανταλλαγής==
| |||