Αρχεγονισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→Βλέπε επίσης: αφ νεκρου συνδέσμου |
μ Αφαίρεση επαναλήψεων |
||
Γραμμή 3:
Ο αρχεγονισμός, σε σχέση με την [[Εθνοτική ομάδα|εθνικότητα]], υποστηρίζει ότι «οι εθνοτικές ομάδες και εθνικότητες υπάρχουν επειδή υπάρχουν παραδόσεις πίστης και δράσης έναντι αρχέγονων αντικειμένων, όπως βιολογικούς παράγοντες και εδαφική τοποθεσία. <ref>Steven Gryosby (1994) ‘The verdict of history: The inexpungeable tie of primordiality huth – A response to Eller and Coughlan’, Ethnic and Racial Studies 17(1), pp. 164-171, (p. 168).</ref> Αυτό το επιχείρημα βασίζεται σε μια έννοια της συγγένειας, όπου τα μέλη μιας εθνοτικής ομάδας αισθάνονται ότι μοιράζονται χαρακτηριστικά, προέλευση ή μερικές φορές και μια σχέση αίματος. <ref>Johannes, Harnischfeger, ‘Secessionism in Nigeria’, ECAS 4 conference, Uppsala, (2011) <https://web.archive.org/web/20120414214617/http://www.nai.uu.se/ecas-4/panels/41-60/panel-56/Johannes-Harnischfeger-Full-paper.pdf> [accessed 31/10/11] (p. 1).</ref> "Ο αρχεγονισμός θεωρεί την εθνική ταυτότητα ως σταθερή αφού κατασκευαστεί". <ref>Murat Bayar, ‘Reconsidering Primordialism: an alternative approach to the study of ethnicity’, Ethnic and Racial Studies, 32.9, (2009), pp. 1-20, (p. 2).</ref>
▲Οι αρχεγονικές θεωρίες περί εθνικισμού πιστεύουν ότι σε όλες τις κοινωνίες υπάρχουν ορισμένες αρχέγονες, μη ορθολογικές διασυνδέσεις μεταξύ ανθρώπων βασιζόμενες στην καταγωγή, τη φυλή, τη γλώσσα, τη θρησκεία, την εντοπιότητα κτλ. Οι αρχεγονιστές πιστεύουν ότι η εθνική ταυτότητα είναι βαθιά ριζωμένη στην ιστορική εμπειρία των ανθρώπων, σε βαθμό ώστε πρακτικά να θεωρείται δεδομένη. Συναφής είναι η κοινωνικοβιολογική (sociobiological) θεωρία , η οποία πιστεύει στον βιολογικό χαρακτήρα της εθνικότητας. Οι αρχεγονιστές (primordialists) πιστεύουν ότι οι εθνικοί δεσμοί είναι «φυσικοί», προσδιορισμένοι από τις βασικές εμπειρίες που ζουν οι άνθρωποι μέσα στις οικογένειες και άλλες πρωταρχικές ομάδες. Σημαντικοί υποστηρικτές αυτών των θεωριών θεωρούνται οι C. Geertz (1973), Harold Isaacs με το βιβλίο του Idols of the Tribe (1975), οι Paul Shaw και Yuwa Wong με το βιβλίο τους Genetic Seeds of Warfare (1989) και στην κοινωνικοβιολογική θεωρία ο Pierre van den Berghe με το βιβλίο του The Ethnic Phenomenon, (Elsevier, 1981). Σημαντικό έργο σ’ αυτόν τον τομέα θεωρείται και η συλλογή δημοσιεύσεων με τον τίτλο The Sociobiology of Ethnocentrism (Reynolds 1983). <ref>[https://www.icps.cat/archivos/WorkingPapers/WP_I_164.pdf?noga=1 Josep R. Llobera, “Recent theories of Nationalism”, Institut de Ciències Polítiques i Socials, Barcelona 1999]</ref>
==Θεωρητικοί του αρχεγονισμού==
Ο αρχεγονισμός μπορεί να ανιχνευθεί φιλοσοφικά στις ιδέες του [[Γερμανικός ρομαντισμός|Γερμανικού Ρομαντισμού]], ιδιαίτερα στα έργα των [[Γιόχαν Γκότλιμπ Φίχτε]] και [[Γιόχαν Γκότφριντ Χέρντερ]] . <ref>Dominique Jacquin-Berdal (2002) p 9</ref> Κατά τον Χέρντερ, το έθνος είναι συνώνυμο με τη γλωσσική ομάδα. Κατά την άποψή του η [[γλώσσα]] είναι συνώνυμη με τη σκέψη, και καθώς κάθε γλώσσα μαθαίνεται μέσα στην [[κοινότητα]], τότε κάθε κοινότητα θα πρέπει να σκέφτεται διαφορετικά. Αυτό υποδηλώνει επίσης ότι η κοινότητα έχει μια σταθερή φύση με την πάροδο του χρόνου.
▲Σημαντικοί υποστηρικτές αυτών των θεωριών θεωρούνται οι C. Geertz (1973), Harold Isaacs με το βιβλίο του Idols of the Tribe (1975), οι Paul Shaw και Yuwa Wong με το βιβλίο τους Genetic Seeds of Warfare (1989) και στην κοινωνικοβιολογική θεωρία ο Pierre van den Berghe με το βιβλίο του The Ethnic Phenomenon, (Elsevier, 1981). Σημαντικό έργο σ’ αυτόν τον τομέα θεωρείται και η συλλογή δημοσιεύσεων με τον τίτλο The Sociobiology of Ethnocentrism (Reynolds 1983). <ref>[https://www.icps.cat/archivos/WorkingPapers/WP_I_164.pdf?noga=1 Josep R. Llobera, “Recent theories of Nationalism”, Institut de Ciències Polítiques i Socials, Barcelona 1999]</ref> Ο όρος "αρχεγονισμός" οφείλεται στον κοινωνιολόγο Anthony Smith (1998) o οποίος πιστεύει ότι η προέλευση και η εξέλιξη της εθνικής ταυτότητας βρίσκεται σε μια περίπλοκη ένωση της μοντερνιστικής ιδεολογίας και αρχαίων εθνικών και κοινωνικών δεσμών.<ref>[https://books.google.gr/books?id=SAyizpsg-Z8C&pg=PA2&lpg=PA2&dq=primordialist+anthony+smith&source=bl&ots=ErhBorGAq-&sig=ACfU3U1KTuWvr0hSVs8gLytPiXYgonIgKg&hl=el&sa=X&ved=2ahUKEwiQ0dSEwLbpAhUP3xoKHZHDAdQQ6AEwBHoECAoQAQ#v=onepage&q=primordialist%20anthony%20smith&f=false Stephen Tierney, Accommodating National Identity: New Approaches in International and Domestic Law. Martinus Nijhoff Publishers, 29 Αυγ 2000, σ. 2]</ref> O Smith, διακεκριμένος κοινωνιολόγος και υπέρμαχος του αρχεγονισμού, δείχνει τις αποτυχημένες προσπάθειες που έκαναν οι κομμουνιστικές ελίτ να κατασκευάσουν εθνικές ταυτότητες, σαν ένα παράδειγμα των περιορισμών που θέτει ο πολιτισμός και ο αρχεγονισμός στις εργαλειακές (instrumentalist) προσπάθειες κατασκευής νέων εθνικών αναφορών.<ref>[https://www.jstor.org/stable/3186272?read-now=1&refreqid=excelsior%3A4c9bc39a242d8709974b243977be2a45&seq=2#page_scan_tab_contents Dawisha, Adeed. “Nation and Nationalism: Historical Antecedents to Contemporary Debates.” International Studies Review, vol. 4, no. 1, 2002, pp. 3–22 [σ. 4]. JSTOR, www.jstor.org/stable/3186272]</ref>
Αναγνωρίζοντας ότι «ο αρχεγονισμός δεν είναι βεβαίως χωρίς τα δικά του ελαττώματα και προβλήματα», όπως όλες οι εννοιολογικές και θεωρητικές παραδόσεις στις κοινωνικές επιστήμες, ο πολιτικός επιστήμονας Khalil F. Osman <ref>Khalil F. Osman, Sectarianism in Iraq: The Making of State and Nation since 1920 (London and New York: Routledge, 2015), p. 36. </ref> υποστηρίζει ότι «''ο αρχεγονισμός, ως μια προσέγγιση που τονίζει τη λειτουργία υπο-εθνικών πίστεων και αλληλεγγύης που λειτουργούν στη συλλογική συνείδηση των κοινοτήτων, εξακολουθεί να μπορεί να παρέχει ένα επιστημολογικό και εννοιολογικό εργαλείο που πληροφορεί και ανοίγει έναν μοναδικό χώρο για έρευνα και κοινωνική και πολιτική δράση.'' "
| |||