Το παλάτι κατασκευάστηκε στα τέλη του 13ου ή στις αρχές του 14ου αιώνα ως μέρος του συγκροτήματος του ανακτόρου των Βλαχερνών, στο σημείο όπου τα Θεοδοσιανά Τείχη ενώνονται με τους μεταγενέστερους τοίχους του προαστίου των Βλαχερνών. ΠαρόλοΠαρ' όλο που το ανάκτορο δίνει την εντύπωση να ότι πήρε το όνομά του από τον αυτοκράτορα του 10ου αιώνα, [[Κωνσταντίνος Ζ΄|Κωνσταντίνο Ζ' Πορφυρογέννητο]], χτίστηκε πολύ μετά τη βασιλεία τοτου και στην πραγματικότητα ονομάστηκε προς τιμήν του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, γιου του αυτοκράτορα [[Μιχαήλ Η´ Παλαιολόγος|Μιχαήλ Η' Παλαιολόγου]].<ref>Treadgold (1997), σ. 746</ref> «''Πορφυρογέννητος» ''σημαίνει κυριολεκτικά «γεννημένος στην Πορφύρααίθουσα της Πορφύρας τού ανακτόρου», υποδεικνύειόπως ένανσυνηθιζόταν διάδοχοστους βασιλόπαιδες, ιδίως όταν επρόκειτο για γιο βασιλεύοντακαι διάδοχο βασιλεύοντος αυτοκράτορα. Το παλάτι χρησίμευε ως αυτοκρατορική κατοικία κατά τα τελευταία χρόνια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.
Το παλάτι υπέστη εκτεταμένες ζημιές κατά τη διάρκεια της Οθωμανικής πολιορκίας της Κωνσταντινούπολης το 1453, λόγω της εγγύτητάς του προς τα εξωτερικά τείχη. Στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκε για διάφορους σκοπούς. Κατά τον 16ο και 17ο αιώνα στεγάζεται εκεί μέρος του θηριοτροφείου του Σουλτάνου. Τα ζώα μεταφέρθηκαμεταφέρθηκαν αλλού κατά τα τέλη του 17ου αιώνα, οπότε το κτίριο μετατράπηκε σε οίκο ανοχής. Από το 1719 ιδρύθηκε εκεί το εργαστήριο αγγειοπλαστικής «Tekfur Sarayı» και άρχισε να παράγει κεραμικά πλακάκια σε στυλ παρόμοιο με εκείνο της κεραμικής İznik, αλλά επηρεασμένο από ευρωπαϊκά σχέδια και χρώματα. Το εργαστήριο είχε πέντε κλιβάνους και επίσης παρήγαγεπαρήγε αγγεία και πιάτα. <ref>Blair (1996), σ. 237</ref> Πέρασε περίπου ένας αιώνας πριν η επιχείρηση κλείσει και από το πρώτο μισό του 19ου αιώνα, το κτίριο έγινε φτωχοκομείο για Εβραίους της Πόλης. Στις αρχές του 20ού αιώνα, χρησιμοποιήθηκε για λίγο ως εργοστάσιο μπουκαλιών, πριν εγκαταλειφθεί. <ref>Freely (2000), σ. 270</ref> Ως αποτέλεσμα, μόνο η περίτεχνη εξωτερική πρόσοψη από τούβλα και πέτρα σώζεται σήμερα ως ένα από τα ελάχιστα διασωθέντα παραδείγματα της κοσμικής Βυζαντινής Αρχιτεκτονικής. Από τον Ιούλιο του 2010, το παλάτι υφίσταται εκτεταμένη αποκατάσταση και παραμένει κλειστό για το κοινό. Από τον Μάρτιο του 2015, το κτίριο αποκτά οροφή και γυάλινα παράθυρα.
