Φεντερίκο Ουμπάλντο ντελλα Ρόβερε: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Φεντερίκο Ουμπάλντο ντέλλαντελλα Ρόβερε''' (16 Μαΐου 1605-26 Ιουνίου 1632) ήταν Δούκας του Ουρμπίνο και πατέρας της [[Βικτώρια ντελλα Ρόβερε]].

Πατέρας του ήταν ο Δούκας του [[Φραντσέσκο Μαρία Β΄ ντελλα Ρόβερε]], χήρος της [[Λουκρητία των Έστε|Λουκρητίας των Έστε]], που ξαναπαντρεύτηκε στα πενήντα έτη του την 14χρονη δεύτερη ξαδέρφη του, [[Λιβία ντέλλαντελλα Ρόβερε]].<ref>^Scorza, p, 21</ref> Ο γάμος τους ήταν δυστυχισμένος από την αρχή.<ref> Gino Benzoni: Livia della Rovere, duchessa di Urbino – Dizionario Biografico degli Italiani - Volume 65 (2005) in: www.treccani.it [retrieved 7 December 2016]. </ref> Ο πολυαναμενόμενος διάδοχος γεννήθηκε τέσσερα χρόνια μετά στις 16 Μαΐου 1605, την ημέρα που ήταν αφιερωμένη στον Άγιο Ουμπάλντο ντα Γκούμπιο, προστάτη της οικογένειας. Ονομάστηκε Φεντερίκο Ουμπάλντο, και αποκαλούταν συχνά ''Φεντεριτσίνο''. Έλαβε από τον πατέρα του, ως πρώτο δώρο, ένα πολύτιμο ανατολίτικο σμαράγδι και ένα φυλαχτό ενάντια στο κακό μάτι.<ref>^Solari, p. 349</ref> Ο Φεντερίκο μορφώθηκε στη Φλωρεντία σύμφωνα με τις εντολές του πατέρα του, μακριά από τους γονείς του. Εξαιτίας της απόστασής του από αυτούς, έγινε ένα προβληματικό παιδί που εξελίχθηκε σε έναν ατίθασο και αλαζονικό έφηβο.<ref> Gino Benzoni: Livia della Rovere, duchessa di Urbino – Dizionario Biografico degli Italiani - Volume 65 (2005) in: www.treccani.it [retrieved 7 December 2016]. </ref>

Το νεαρό ζευγάρι, ωστόσο, δεν τα κατάφερε, παρά τη γέννηση, στις 7 Φεβρουαρίου 1622, στο παλάτι του Πέζαρο, της Βικτώριας, που προοριζόταν να είναι το τελευταίο της οικογένειας Ντέλλαντελλα Ρόβερε και της μεγάλης δουκικής σύζυγος της Τοσκάνης, ως σύζυγος του [[Φερδινάνδος Β΄ των Μεδίκων|Φερδινάνδου Β΄ των Μεδίκων]]. Η γέννηση του μικρού κοριτσιού έφερε επίσης τη μητέρα του Φεντερίκο Ουμπάλντο, Λιβία πίσω στην οικογένεια, από την οποία είχε αποξενωθεί λόγω διαμαχών με τον σύζυγό της.<ref>Benzoni, Federico Ubaldo Della Rovere, vol. 45</ref>

Το τέλος του νεαρού πρίγκιπα ήταν ένα τρομερό πλήγμα για την οικογένεια και τον λαό, έχοντας επίγνωση της μελλοντικής ενσωμάτωσης του δουκάτου στο κράτος της Εκκλησίας. Στην πραγματικότητα, η μικρή Βικτώρια θα μπορούσε να κληρονομήσει τα κινητά και ακίνητα περιουσιακά στοιχεία των ντέλλαντελλα Ρόβερε, αλλά, ως γυναίκα, δεν μπορούσε να φιλοδοξεί να διαδεχθεί τον δουκικό θρόνο. Ως εκ τούτου, ο Φραντσέσκο Μαρία αναγκάστηκε να ανέβει στο θρόνο και να παρακολουθήσει την εξαφάνιση της οικογένειας και του κράτους.<ref> Michaël Gasperoni, La morte di Federico Ubaldo della Rovere nel racconto di un notaio urbinate, Pesaro città e contà, 2011. </ref> Η χήρα του Φεντερίκο Ουμπάλντο Κλαυδία επέστρεψε αρχικά στη Φλωρεντία και στη συνέχεια ξαναπαντρεύτηκε το 1626 τον [[Λεοπόλδος Ε΄ της Αυστρίας-Τιρόλου|Λεοπόλδο Ε΄ της Αυστρίας]]. Η Βικτώρια παντρεύτηκε στον Οίκο των Μεδίκων αλλά τα εγγόνια της δεν απέκτησαν απογόνους.