Ιωάννης Τραυλός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ +εικόνα σχεδίου |
μ μΠροσθ. |
||
Γραμμή 1:
Ο '''Ιωάννης Τραυλός''' υπήρξε [[αρχιτεκτονική|αρχιτέκτων]] και [[αρχαιολογία|αρχαιολόγος]]. Γεννήθηκε στη [[Ροστόβ]] της [[Ρωσία|Ρωσίας]] από Έλληνες γονείς το [[1908]]. Εγκαταστάθηκε στην [[Αθήνα]] το [[1912]]. Απόφοιτος του Βαρβακείου, το 1931 έλαβε το δίπλωμα της Ανωτάτης Σχολής των Αρχιτεκτόνων του [[Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο|Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου]] και στη συνέχεια εργάσθηκε ως ιδιωτικός αρχιτέκτονας μέχρι το [[1934]].
Ασχολήθηκε απ΄ την αρχή με τη σύνταξη σχεδίων διαφόρων αρχαιολογικών χώρων καθώς και στην αναπαράσταση αρχαίων μνημείων, συνεργαζόμενος με αρχαιολόγους στις ανασκαφές της Πνύκας, της βόρειας πλευράς της Ακρόπολης, της Ρωμαϊκής Αγοράς, της αρχαίας [[Ακαδημία Πλάτωνος|Ακαδημίας του Πλάτωνος]], του ακρωτηρίου του Αγίου Κοσμά (περιοχής Ελληνικού - Αθήνα), της αρχαίας Ελευσίνας, ης Ιεράς Οδού, των Μεγάρων, της [[Όλυνθος|Ολύνθου]], της [[Κύπρος|Κύπρου]] στην αναστήλωση των αρχαίων θεάτρων Σαλαμίνας και Πάφου,και της [[Παλαιστίνη|Παλαιστίνης]].
Με τις παραπάνω εργασίες ο Τραυλός ειδικεύτηκε στην αρχαιολογία και το [[1935]] προσλήφθηκε από την Αρχαιολογική Αμερικανική Σχολή Κλασικών Σπουδών ως τακτικός αρχιτέκτονας των ανασκαφών της αρχαίας Αγοράς της Αθήνας και της Κορίνθου (1935-1973). Συγχρόνως όμως ασχολήθηκε με τις ανασκαφές της Ελευσίνας και της Ιεράς οδού. Επίσης εκτέλεσε ανασκαφές, κατ΄ εντολή της Αρχαιολογικής Εταιρίας, το 1949 επί των παλαιοχριστιανικών μνημείων της Αθήνας. Το 1952-1953 προσκλήθηκε στο Πρίστον των [[ΗΠΑ]] και κατάρτισε τα σχέδια βάσει των οποίων ξεκίνησαν οι εργασίες της αναστήλωσης της [[Στοά του Αττάλου|Στοάς του Αττάλου]]. Ταυτόχρονα των παραπάνω ο Ιωάννης Τραυλός ασχολήθηκε επίσης με τη χαρτογράφηση και σύνταξη αρχαιολογικού χάρτη της Αθήνας.
Το [[1955]] ο Ιωάννης Τραυλός έγινε διδάκτωρ της Σχολής Αρχιτεκτόνων του Ε.Μ.Π. και επίτιμος καθηγητής της Αμερικανικής Σχολής Κλασικών Σπουδών το 1973, ως και επίτιμοες διδάκτων της Πολυτεχνικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (1974).
==Εργογραφία==
Γραμμή 20 ⟶ 22 :
*"''Ανασκαφαί εν τω Διονυσιακώ θεάτρω''" κ.ά. σε συνεργασία με τους Κ. Κουρουνιώτη, Ι. Θρεψιάδη, Ι. Κωνσταντίνου, και Γ. Μυλωνά.
*Ι. Τραυλός, «Τρείς ναοί της Αρτέμιδος: Αυλιδίας, Ταυροπόλου και Βραυρώνος», σε: U. Jantzen (επιμ.), ''Neue Forschungen zu griechischen Heiligtümern'' (1976) 197-205.
*Ι. Τραυλός, ''Πολεοδομική εξέλιξις των Αθηνών'' (
*Ι. Τραυλός, ''Νεοκλασσική Αρχιτεκτονική στην Ελλάδα'', (1967)
*J. Travlos, ''Pictorial Dictionary of Ancient Athens'' (1971)
*I. Tραυλός, «Φίλια Έπη» εις ''Γεώργιον E. Mυλωνάν'', A΄ (1986) 344-347
Σχέδια του Τραυλού δημοσιεύτηκαν στην "''Αρχαιολογική Εφημερίδα''", στο "''Αρχαιολογικόν Δελτίον''", στα "Πρακτικά της Αρχαιολογικής Εταιρείας, στην "Εσπέρια" και στα αρχαιολογικά έργα του "''Κόρινθος''" και "''Όλυνθος''".<br>
Επίσης σύνταξε, με ανάθεση του Υπουργείου Δημοσίων Έργων, το "''Αρχείο αρχαίων, μεσαιωνικών και νεωτέρων μνημείων Αττικής, Μεγαρίδος και των νήσων Αιγίνης και Σαλαμίνας''", καθώς και αρχαιολογική μελέτη για την περιοχή της Πλάκας.
Ο Ιωάννης Τραυλός υπήρξε μέλος της Εταιρίας Βυζαντινών Σπουδών, της Αρχαιολογικής Εταιρίας, της Ελληνικής Αρχιτεκτονικής Εταιρίας, και του Γερμανικού Ινστιτούτου. Έλαβε μέρος σε πολλά ελληνικά και διεθνή συνέδρια με πλείστες ανακοινώσεις. Τιμήθηκε από τον Βασιλέα Παύλο με τον Χρυσό Σταυρό του Τάγματος του Φοίνικος (το 1956), και από τον Βασιλέα Κωνσταντίνο με τον Σταυρό των Ανωτέρων Ταξιαρχών του Τάγματος του Φοίνικος το 1965.
===Πηγές===
*''Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ηλίου'' τ.17ος, σ.813-814
*''Who's Who - 1979'' σ. 688-9
[[Κατηγορία: Έλληνες αρχιτέκτονες|Τραυλός Ιωάννης]]
| |||