Λανδούλφος Β΄ του Μπενεβέντο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Όποια και αν ήταν η περίπτωση, όταν ο πρεσβύτερος Λαντούλφ Α΄ απεβίωσε στις 10 Απριλίου 943, ο Λανδούλφος Β΄ μετακίνησε τον μεγαλύτερο αδελφό του Ατενόλφος Γ΄ στο Μπενεβέντο και τον γιο τού θείου του Ατενόλφος Β΄, τον [[Λανδούλφος της Κόντσα]] στην Κάπουα. Φοβούμενοι για τη ζωή τους, οι δυο τους κατέφυγαν στο [[Γκουάιμαρ Β΄ του Σαλέρνο|Γκουάιμαρ Β΄]] πρίγκιπα του Σαλέρνο και ο Λανδούλφος Β΄ ο Ερυθρός έγινε μόνος πρίγκιπας. Η πρώτη του πράξη ήταν να συνεχίσει την οικογενειακή πολιτική της συγκυβέρνησης του διαδόχου ως πρίγκιπα μαζί στη διακυβέρνηση. Έκανε συν-πρίγκιπα τον μεγαλύτερο γιο του [[Πανδόλφος ο Σιδηροκέφαλος|Πάντουλφ τον Σιδγροκέφαλο]]. Εκτός από αυτό, ο Λανδούλφος Β΄ έκανε ελάχιστες προσπάθειες να συνεχίσει την οικογενειακή πολιτική της συμμαχίας με τους συμπατριώτες του Λομβαρδούς και της ύφεσης με τους Βυζαντινούς. Αποστασιοποιήθηκε από την Κωνσταντινούπολη, ενώ προσπαθούσε να μην μπει σε ανοιχτό πόλεμο, και έκανε πολλές προσπάθειες να επανενώσει το Λομβαρδικό [[πριγκιπάτο του Σαλέρνο]] με το ενωμένο Κάπουας-Μπενεβέντοo. Εγκατέλειψε τη χρονολόγηση από την ανάρρηση του Αυτοκράτορα και χρονολογούσε από την αρχή της δικής του βασιλεία.

 

 

Το 955 ο Λανδούλφος Β΄ έκανε τη μεγαλύτερη αποτυχία του, υποστηρίζοντας μία εξέγερση της [[Απουλία|Απουλίας]] κατά της Βυζανινής εξουσίας. Αναγκάστηκε να αναγνωρίσει τη Βυζαντινή υπεροχή. Το υπόλοιπο της βασιλείας του είναι λιγότερο περιπετειώδες, απέτυχε στις δύο μεγάλες του φιλοδοξίες: την κατάκτηση του Σαλέρνο και την αντίθεση με τους Βυζαντινούς. Έκανε συγκυβερνήτη τον δεύτερο γιο του, [[Λανδούλφος Γ΄ του Μπενεβέντο|Λανδούλφος Γ΄]] το 959 και απεβίωσε το 961.