Αλέξανδρος Ν. Σούτσος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Γεννήθηκε στη [[Κωνσταντινούπολη]] και ήταν γιος του [[Νικόλαος Σούτσος|ΝικόλαουΝικολάου Σούτσου]], μέγαμεγάλου διερμηνέα της Υψηλής Πύλης & γόνου εύπορης ΦαναριώτικηςΦαναριωτικής οικογένειας. Σπούδασε στην Πατριαρχική Ακαδημία της Κωνσταντινούπολης.

Διατέλεσε [[δραγουμάνος του στόλου]] <small>([[:en:Dragoman of the Fleet|en]])</small> και στη συνέχεια, το [[1799]], διορίστηκε διερμηνέας της Υψηλής Πύλης, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το [[1801]]. Στις [[10 Ιουνίου]] του ίδιου χρόνου διορίστηκε ηγεμόνας της Μολδαβίας, θέση που διατήρησε μόλις μέχρι τον Οκτώβριο. Το [[1802]] τοποθετήθηκε ηγεμόνας της [[Βλαχία]]ς, αλλά αναγκάστηκε να καταφύγει στη Κωνσταντινούπολη μετά την εισβολή των [[Ρωσία|Ρώσων]].

Τον Απρίλιο του 1805 όπουπου οι ευρωπαϊκέςΕυρωπαϊκές δυνάμεις είχαν συνασπιστεί κατά του Ναπολέοντα, στη Κωνσταντινούπολη είχαν αναπτυχθεί -ειδικά από τους Φαναριώτες- δύο πολιτικές μερίδες, η φιλορωσική και η φιλογαλλική. Μετά δε και την μάχη του Αούστερλιτς, επικράτησε η φιλογαλλική μερίδα, που ενισχύονταν ιδιαίτερα από τον τότε Γάλλο πρέσβη Οράτιο Σεβαστιάνη, ο οποίος και έχαιρε της εμπιστοσύνης του Σουλτάνουσουλτάνου.

Με την παρέμβαση αυτού αντικαταστάθηκαν το 1806, ως ρωσόφιλοι, οι Ηγεμόνες της [[Μολδοβλαχία]]ς [[Αλέξανδρος Μουρούζης]] και [[Κωνσταντίνος Υψηλάντης]] και στη θέση τους ανέλαβαν οι Φαναριώτες (γαλλόφιλοι) Αλέξανδρος Ν. Σούτσος και [[Σκαρλάτος Καλλιμάχης]] αντίστοιχα. Τον Δεκέμβριο όμως του ίδιου έτους αναγκάστηκαν και αυτοί να επιστρέψουν στη Κωνσταντινούπολη, μετά την εισβολή των Ρώσων στη Μολδοβλαχία. Τελικά ο ΑΑλέξανδρος Ν. Σούτσος επέστρεψεπήγε στη Βλαχία στις [[17 Νοεμβρίου]] του [[1818]], όπου και παρέμεινε στοστον θρόνο της Βλαχίας μέχρι τοντο θάνατοτέλος του.

Ο Αλέξανδρος Ν. Σούτσος, από τη θέση του δραγουμάνου του Οθωμανικού στόλου, προσέφερε πολλά στην πατρίδα και ιδιαίτερη στην ανάπτυξη της Ελληνικής ναυτιλίας. Ειδικότερα όταν το 1806 διορίστηκε Ηγεμόναςπρίγκιπας της Βλαχίας, μαζί με τον Σκαρλάτο Καλλιμάχη προέτρεψαν τον τότε φερόμενο πατριάρχη [[Καλλίνικος Ε΄ Κωνσταντινουπόλεως|Καλλίνικο Ε΄]] σε παραίτηση υπέρ του Γρηγορίου Ε΄, όπου και συνέβη στις 22 Σεπτεμβρίου του 1806.

Υποστηρίζεται<ref name=autogenerated1>Ε΄ Ιστορικά, τεύχος 171, σελ.29</ref> ότι ήταν μυημένος στη [[Φιλική Εταιρεία]] και ότι οτο θάνατοςτέλος του οφείλεται<ref name=autogenerated1 /> σε δηλητηρίαση από μέλη της Φιλικής Εταιρείας, λόγω υποψιών που υπήρχαν για συνεργασία με τους Τούρκους.