Φρειδερίκος Γ΄ της Σικελίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ ορθή απόδοση (By FindAndReplace)
μ. επιμέλεια
Γραμμή 4:
|εικόνα = Pierreale_1360.jpg
|μέγεθος_εικόνας = 200px
|λεζάντα = Ρεάλ του Φρειδερίκου Γ'. Εμπρόσθια όψη: FRIDERICUS DEI GRATIA REX SICILIE. ΟπόσθιαΟπίσθια όψη: DUX ATHENARUM * DUX NEOPATRIAE
|τίτλος = Βασιλιάς της Σικελίας<br />[[Αρχείο:Coat of Arms of Frederick the Simple (according to the Gelre Armorial).svg|thum|80 px]]
|περίοδος_εξουσίας = 1355 - 1377
Γραμμή 28:
|θρησκεία =
}}
Ο '''Φρειδερίκος Γ΄ της Σικελίας'''<ref>να μην γίνει σύγχυση με τον πάππο του Φρειδερίκο βασιλιά της Σικελίας, ο οποίος υπέγραφε λανθασμένα ως Γ' αντί του ορθού ''Φρειδερίκος Β' ''</ref> ή ''Φρειδερίκος ο Απλός'' (Ιταλικά [[ιταλικά]]: ''Federico IV di Sicilia'', [[Κατάνια]], [[1 Σεπτεμβρίου]] [[1341]] - [[Μεσσήνη (Ιταλία)|Μεσσήνη]] [[27 Ιουλίου]] [[1377]])<ref name=":1">Setton, Kenneth M. (1975), βλ. πηγές σελ. 214</ref> μέλος του [[Οίκος της Βαρκελώνης|Οίκου της Βαρκελώνης]] ήταν [[Βασίλειο της Σικελίας|Βασιλιάς της Σικελίας]], [[Δουκάτο των Αθηνών|Δούκας των Αθηνών]] και [[Δουκάτο Νέων Πατρών|Δούκας των Νέων Πατρών]] ([[1355]] - [[1377]]). Ο Φρειδερίκος Γ΄ της Σικελίας ήταν δευτερότοκος υιός του [[Πέτρος Β΄ της Σικελίας|Πέτρου Β΄ της Σικελίας]] και της Ελισάβετ, κόρης του Όθωνα Γ'Γ΄ δούκα της Καρινθίας.
 
==Άνοδος στηνστη Σικελία και το Δουκάτο των Αθηνών==
 
Διαδέχθηκε την ίδια χρονιά τον μεγαλύτερο αδελφό του [[Λουδοβίκος της Σικελίας|Λουδοβίκο της Σικελίας]] στηνστη [[Σικελία]] και τον πρώτο ξάδελφο του [[Φρειδερίκος Α΄ των Αθηνών|Φρειδερίκο Α΄ των Αθηνών]] στην [[Αθήνα]] και την [[Υπάτη]], πέθαναν και οι δυο 17ετής και 15ετής αντίστοιχα από τηντη [[Μαύρη πανώλη]]. Με την άνοδο του τα δυο Ελληνικά δουκάτα έγιναν τμήμα του βασιλείου της Σικελίας.<ref>Ιστορία της Φραγκοκρατίας εν Ελλάδι (1204-1566) / William Miller, μετάφρ. Σπυρ. Π. Λάμπρου, σ.398</ref>
Διαδέχθηκε τον Λουδοβίκο 14ετής με αντιβασίλισσα τη μεγαλύτερή τους αδελφή Ευφημία η οποία έμεινε ως την ενηλικίωσή του (1357). Κατά τη διάρκεια της αντιβασιλείας της το βασίλειο ήταν υπό την εξουσία των ισχυρών βαρώνων, ιδιαίτερα του Αρτάλε Α΄ Αλαγκόνα. Τα προβλήματα που αντιμετώπιζε με τους πολέμους και τηντη Μαύρη πανώλη τον ανάγκασαν να ζητήσει στρατιωτική βοήθεια από τον γαμπρό του [[Πέτρος Δ΄ της Αραγωνίας|Πέτρο Δ΄ της Αραγωνίας]] που είχε παντρευτεί την αδελφή του [[Ελεονώρα της Σικελίας]] με αντάλλαγμα τα δυοδύο Ελληνικά δουκάτα (1357). Η βοήθεια τελικά δεν ήρθε ποτέ και η δωρεά ακυρώθηκε.<ref>Ιστορία της Φραγκοκρατίας εν Ελλάδι (1204-1566) / William Miller, μετάφρ. Σπυρ. Π. Λάμπρου, σ.398</ref>
 
==Δουκάτο των Αθηνών==
 
Οι μακρινοί του υπήκοοι στην Αθήνα του ζήτησαν την αντικατάσταση του Γενικού Βικάριου του Δουκάτου των Αθηνών [[Ραϋμόνδος Μπερναρντί|Ραϋμόνδου Μπερναρντί]], τα δυο Δουκάτα αντιμετώπιζαν μεγάλους κινδύνους λόγω μόνιμης απουσίας του ίδιου του Δούκα. Οι απεσταλμένοι πρότειναν να διοριστεί νέος βικάριος ο [[Ορλάνδος της Αραγώνας]] νόθος γιος του βασιλικού Οίκου της Σικελίας ή ένας από τους γιους του [[Αλφόνσο Φαδρίκ]] : ο [[Ιάκωβος Φαδρίκ]] ή ο [[Ιωάννης Φαδρίκ]]. Ο Φρειδερίκος Γ΄ δέχτηκε την πρόταση και διόρισε νέο Γενικό Βικάριο του Δουκάτου τον Ιάκωβο Φαδρίκ (1356).<ref>Ιστορία της Φραγκοκρατίας εν Ελλάδι (1204-1566) / William Miller, μετάφρ. Σπυρ. Π. Λάμπρου, σ.399</ref> Ο Φρειδερίκος Γ΄ διέταξε να δώσουν γενναίες ανταμοιβές στον Αλφόνσο Φαδρίκ για την άμυνα του Δουκάτου. Ο σημαντικότερος αγώνας του ήταν εναντίον του αντάρτη κληρονομικού [[Πρωτοστράτωρ]] Ερμενγκόλ ντε Νοβέλες που είχε μεγάλη δύναμη στο Δουκάτο, είχε την υποστήριξη των Ελλήνων και απειλούσε την εξουσία των Καταλανών. Ο Φρειδερίκος Γ΄ διέταξε να αφαιρέσουν από τον Ερμενγκόλ το Σιδηρόκαστρο και από την Οικογένεια Νοβέλες το σπαθί του Πρωτοστάτορα το οποίο κέρδισε στηνστη θέση τους ο [[Ρογήρος Α΄ ντε Λούρια]].<ref>Ιστορία της Φραγκοκρατίας εν Ελλάδι (1204-1566) / William Miller, μετάφρ. Σπυρ. Π. Λάμπρου, σ.399</ref>
 
Ο Ιάκωβος Φαδρίκ κέρδισε επίσης την [[Κομητεία των Σαλώνων]] και το [[Λιδωρίκι]] που κατείχαν παλιότερα ο πατέρας του και ο μεγαλύτερος αδελφός του [[Πέδρο Φαδρίκ]] αλλά κατασχέθηκαν από το [[Στέμμα της Αραγωνίας]] (1350 - 1355). Τα γεγονότα δείχνουν ότι υπήρχε σοβαρή σύγκρουση ανάμεσα στους τιμαριούχους της Καταλωνίας και τους άλλους ευγενείς, ο τίτλος του Βικάριου έπρεπε να ενισχυθεί σημαντικά επειδή ο Πρωτοστάτορας δημιουργούσε μεγάλα προβλήματα στον μονάρχη που ζούσε μακριά από το Δουκάτο.<ref>Ιστορία της Φραγκοκρατίας εν Ελλάδι (1204-1566) / William Miller, μετάφρ. Σπυρ. Π. Λάμπρου, σ.400</ref> Η εξουσία του Ιακώβου Φαδρίκ δεν κράτησε πολύ, απεσταλμένοι από το Δουκάτο των Αθηνών ζήτησαν από τν βασιλιά να τον αντικαταστήσει αλλά και ο ίδιος ο Φρειδερίκος Γ΄ είχε υποψίες εναντίον του λόγω της ανταρσίας παλιότερα του πατέρα του. Ο [[Γκονσάλβο Χιμένεθ δε Αρένος]] διορίστηκε νέος Βικάριος των Αθηνών (1359) και τον αντικατέστησε αργότερα την ίδια χρονιά ο [[Ματθαίος Μονκάδα]].<ref>Ιστορία της Φραγκοκρατίας εν Ελλάδι (1204-1566) / William Miller, μετάφρ. Σπυρ. Π. Λάμπρου, σ.400</ref> Ο Φρειδερίκος Γ΄ ήθελε να ενιχύσει περισσότερο τον Βικάριο παραχωρώντας του το [[Άργος]], το [[Ναύπλιο]] και το [[Μαρκιωνία της Βοδονίτσας]] αλλά δεν μπορούσε να το κάνει επειδή είχαν άλλους κατόχους.
Γραμμή 88:
 
==Πηγές==
* Μίλλερ, Ουΐλλιαμ μετάφρ. [[Σπυρίδων Λάμπρος|Σπυρ. Π. Λάμπρου]], 1909-1910, «[http://anemi.lib.uoc.gr/metadata/d/a/3/metadata-449-0000017.tkl?dtab=m&search_type=simple&search_help=&display_mode=overview&wf_step=init&show_hidden=0&number=10&keep_number=&cclterm1=&cclterm2=&cclterm3=&cclterm4=&cclterm5=&cclterm6=&cclterm7=&cclterm8=&cclfield1=&cclfield2=&cclfield3=&cclfield4=&cclfield5=&cclfield6=&cclfield7=&cclfield8=&cclop1=&cclop2=&cclop3=&cclop4=&cclop5=&cclop6=&cclop7=&isp=&search_coll%5Bmetadata%5D=1&&stored_cclquery=&skin=&rss=0&lang=el&ioffset=1&offset=1 Ιστορία της Φραγκοκρατίας εν Ελλάδι (1204-1566)]» μετά προσθηκών και βελτιώσεων, Tόμος A'. Εν Αθήναις: Ελληνική Εκδοτική Εταιρεία.
*(Αγγλικά) [[Κέννεθ Σέττον|Setton, Kenneth M.]] (1975) "[[iarchive:AHistoryOfTheCrusades14th15thC|Volume III: The fourteenth and fifteenth centuries]]", Edited by Harry W. Hazzard, University of Wisconsin Press: Madison. Ανακτήθηκε 21/06/2018.