Η '''Ίνγκεμποργκ της Δανίας''' (θυγατέρα του Έρικ, [[1244]] - [[26 Μαΐου]] [[1287]]) ήταν πριγκίπισσα της Δανίας και βασίλισσα της Νορβηγίας ως σύζυγος του Μάγκνους ΣΤ΄ της Νορβηγίας. Ήταν δεύτερη κόρη του [[Έρικ Δ΄ της Δανίας]] και της [[Γιούττα της Σαξονίας|Γιούττας της Σαξονίας]]. Σαν βασιλομήτωρ στηνστη συνέχεια έπαιξε σημαντικό ρόλο στην κηδεμονία του ανήλικου γιου της Έρικ ΣΤ΄ της Νορβηγίας.<ref>https://nbl.snl.no/Ingeborg_Eriksdatter</ref>
==Παιδική ηλικία==
Η Ίνγκεμποργκ ήταν μόλις 6 ετών όταν δολοφονήθηκε ο πατέρας της. Η μητέρα της επέστρεψε στηνστη συνέχεια στηνστη [[Σαξονία]] όπου παντρεύτηκε τον κόμη Μπουσάρ Η΄ του Κουέρφουρτ - Ρόζενμπουργκ. Μαζί με τις τρεις αδελφές της έμεναν στην αυλή του θείου της [[Χριστόφορος Α΄ της Δανίας|Χριστόφορου Α΄ της Δανίας]] και της συζύγου του [[Μάργκαρετ Σαμπίρια]]. Ωστόσο οι απαιτήσεις της Ίνγκεμποργκ για την κληρονομιά του δολοφονημένου πατέρα της ενέπλεξαν τηντη [[Δανία]] σε συγκρούσεις με τηντη [[Νορβηγία]] που κράτησαν δεκαετίες. Με συνθήκη που πραγματοποιήθηκε ανάμεσα στον [[Μπίργιερ Γιαρλ]] της Σουηδίας, στον θείο της Χριστόφορο της Δανίας, και στον βασιλιά Χάακον Δ΄ της Νορβηγίας, συμφωνήθηκε να παντρευτεί η Ίνγκεμποργκ τον γιο και διάδοχο του τελευταίου [[Μάγκνους ΣΤ΄ της Νορβηγίας]]. Ο γάμος πραγματοποιήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 1261 στο Μπέργκεν.
==Βασίλισσα της Νορβηγίας==
Ο Μάγκνους ονομάστηκε συμβασιλεύς αμέσως μετά τον γάμο του με την Ίνγκεμποργκ. Του δόθηκε η περιοχή του Ριφίλκ για να τηντη διοικήσει προσωπικά,<ref>http://runeberg.org/dbl/8/0284.html</ref> Στις 16 Δεκεμβρίου 1263 ο βασιλιάς της Νορβηγίας Χάακον Δ΄ πέθανε πολεμώντας σε μάχη εναντίον των Σκωτσέζων στις [[Εβρίδες]] και ο Μάγκνους έγινε βασιλιάς της Νορβηγίας ως Μάγκνους ΣΤ΄. Η Ίνγκεμποργκ είχε ενεργό πολιτικό ρόλο δίπλα από τον σύζυγο της. Οι δυο μεγαλύτεροι γιοι της, Όλαφ και Μάγκνους, πέθαναν σε νηπιακή ηλικία, αλλά οι δυο μικρότεροι Έρικ Β΄ και [[Χάακον Ε΄ της Νορβηγίας]] έγιναν βασιλείς της Νορβηγίας.
==Κηδεμόνας του γιου της Έρικ==
Το 1280 πέθανε ο σύζυγος της και η Ίνγκεμποργκ είχε στηνστη συνέχεια λόγο στην αντιβασιλεία και στην κηδεμονία του μεγαλύτερου γιου της Έρικ μέχρι την ενηλικίωση του, με βασικό συμπαραστάτη τον Άλβ Έρλινγκσον, δεύτερο ξάδελφο του συζύγου της. Όταν βασιλιάς της Δανίας ήταν ο εξάδελφος της [[Έρικ Ε΄ της Δανίας|Έρικ Ε΄]], η Ίνγκεμποργκ ζήτησε εκτάσεις στηνστη [[Δανία]], τις οποίες είχε κληρονομήσει από τον πατέρα της. Ο Έρικ δεν τις έδινε με αποτέλεσμα να ξεσπάσουν εχθροπραξίες ανάμεσα στηνστη Νορβηγία από τηντη μια πλευρά και τηντη Δανία με τις [[Χανσεατική Ένωση|Χανσεατικές πόλεις]] από την άλλη. Πολλοί Δανοί ευγενείς όπως ο Ιάκωβος του Άλλαντ ήταν υπέρ της Ίνγκεμποργκ αλλά αυτή πέθανε πριν επιλυθεί το ζήτημα.
