Γερμανικός ρομαντισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Οι βάσεις για τους Γερμανούς ρομαντικούς είχαν τεθεί πριν την [[Γαλλική Επανάσταση]] και τους [[Ναπολεόντειοι Πόλεμοι|ναπολεόντειους πολέμους]]. Τα γεγονότα αυτά και οι συνέπειες τους (όπως η ταπεινωτική γερμανική ήττα από τα γαλλικά στρατεύματα) άσκησαν επιρροή και σε πολιτισμικό πεδίο. Εκεί έρχεται και ανδρώνεται η γερμανική ρομαντική τέχνη, με τη στροφή του στην παράδοση, τον ιδεαλισμό, το ασυνείδητο και το συναίσθημα, απέναντι στην ορθολογιστική σκέψη του Διαφωτισμού αλλά και τα αυστηρά οροθετημένα πρότυπα του κλασικισμού. <ref>http://popandawe.wordpress.com/2009/03/16/introductiongermanromanticismgr</ref>

Όπως είχε γράψει ο Γάλλος συγγραφέας και ποιητής [[Σαρλ Μπωντλαίρ]] στα μέσα του 19ου αιώνα - όταν το ρεύμα του ρομαντισμού έπνεε πια τα λοίσθια: « … ο ρομαντισμός είναι τέκνο του βορρά και ο βορράς αγαπά τα χρώματα˙ τα όνειρα και τα εξωτικά είναι παιδιά της ομίχλης…». Αυτή η φράση θα έλεγε κανείς ότι συνοψίζει άψογα τα στοιχεία του γερμανικού ρομαντισμού· επιστροφή στους θρύλους, στις παραδόσεις και στην εποποιία του γερμανικού λαού με τα παραμύθια των [[Αδελφοί Γκριμ|αδελφών Γκριμ]] ή τον Μεσσία του Klopstock[[Φρίντριχ Κλόπστοκ|Κλόπστοκ]] - όσο και της ρομαντικής ζωγραφικής του πρώτου μισού του 19ου αιώνα όπως τα ομιχλώδη τοπία του Friedrich.<ref>http://popandawe.wordpress.com/2009/03/16/introductiongermanromanticismgr/</ref>

Η σχολή [[Θύελλα και Ορμή|Sturm und Drang]], από τα τέλη της δεκαετίας του 1760 έως και τις αρχές της δεκαετίας του 1780, προετοίμασε το έδαφος για τα πρωτορομαντικά έργα στη [[γερμανική λογοτεχνία]] και μουσική.