Κάστρο της Πάτρας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Στους [[Αιώνας|αιώνες]] που ακολούθησαν και έως το [[Β' Παγκόσμιος Πόλεμος|Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο]], παρέμεινε σε αδιάκοπη χρήση για την άμυνα της πόλης, αλλά και ως διοικητικό και στρατιωτικό κέντρο. Στους [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|Βυζαντινούς αιώνες]], μέχρι τον ερχομό των [[Φραγκοκρατία|Φράγκων]] ([[1205]]) το πολιόρκησαν [[Σλάβοι]], [[Σαρακηνοί]], [[Βούλγαροι]], [[Νορμανδοί]], κ.α. χωρίς όμως να κατορθώσουν να το κατακτήσουν. Στα [[805]] μ.Χ. οι κάτοικοι της πόλης [[Πολιορκία της Πάτρας (805)|πολιορκήθηκαν]] στο κάστρο από Σλάβους και Σαρακηνούς και η νίκη τους που αποδόθηκε, σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση, σε θαύμα του πολιούχου [[Απόστολος Ανδρέας|Αγίου Ανδρέα]], ενώ ήταν σημαντική για την αναχαίτιση των βαρβαρικών επιδρομών στην [[Πελοπόννησος|Πελοπόννησο]].

Οι Φράγκοι [[Σταυροφορίες|σταυροφόροι]], το επέκτειναν, το ενίσχυσαν και άνοιξαν τάφρο στις τρεις πλευρές του. Το [[1278]] υποθηκεύτηκε στο Λατίνο Αρχιεπίσκοπο ενώ το [[1408]] παραχωρήθηκε από τον [[πάπας|Πάπα]] για πέντε χρόνια και έναντι μισθώματος, στους Ενετούς. Στα χέρια του [[Κατάλογος Λατίνων Αρχιεπισκόπων Πάτρας|Λατίνου Αρχιεπισκόπου]] έμεινε έως το [[1430]] που απελευθερώθηκε από τον [[Κωνσταντίνος ΙΑ'|Κωνσταντίνο Παλαιολόγο]]. Ο Κωνσταντίνος προχώρησε σε προσθήκες και επισκευές των τειχών. Οι [[Οθωμανική αυτοκρατορία|Τούρκοι]] το κατέλαβαν το [[1458]] και παρέμειναν εκεί όλη σχεδόν την περίοδο της Τουρκοκρατίας στην [[Ελλάδα]]. Το κάστρο πέρασε στα χέρια των [[Έλληνες|Ελλήνων]] μόλις το [[1828]] μετά την παράδοσή του από την τουρκική φρουρά στο Γάλλο στρατηγό [[Νικόλαος - Ιωσήφ Μαιζών|Μαιζόν]] κατά τη γαλλική [[Εκστρατεία του Μωριά]]. Στα χρόνια [[1941]]-[[1944]] ήταν στη [[Κατοχή της Ελλάδας 1941-1944|γερμανική ναζιστική κατοχή]] από την οποία ελευθερώθηκε μαζί με την πόλη της [[Πάτρα]]ς στις [[4 Οκτωβρίου]] [[1944]]. Από το [[1973]] το [[Κάστρο (οχύρωση)|Κάστρο]] είναι στην εποπτεία της 6ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων.