Μαρία Κάλλας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Διόρθωση συνδέσμου «Στον κάμπο»
μ Ομοίως, η οπερέτα «Ο ζητιάνος φοιτητής» παρουσιάστηκε υπό αυτόν τον τίτλο στα ελληνικά.
Γραμμή 51:
Τον Απρίλιο και τον Μάιο του 1944 η Μαρία Καλογεροπούλου, όπως ήταν γνωστή τότε, πρωταγωνίστησε στην όπερα ''[[Στον κάμπο]]'' του [[Εζέν Ντ' Αλμπέρ]]. Για την ερμηνεία της κατά την πρεμιέρα της 22ας Απριλίου 1944, δέχτηκε διθυραμβικές κριτικές· ειδικότερα η κριτικός [[Σοφία Σπανούδη|Σοφία Κ. Σπανούδη]] ανέφερε ότι «η δραματική σοπράνο δις Καλογεροπούλου είνε [sic] μία εξόχως δυναμική καλλιτέχνις [sic] με τα σπανιώτερα [sic] δραματικά και μουσικά χαρίσματα. Στον καταθλιπτικό και μουσικώς αγνώμονα ρόλο της Μάρθας θριάμβευσε σ’ όλη τη γραμμή».{{sfnm|1a1=Πετσάλης-Διομήδης|1y=2001|1p=376|2a1=Βίδος 1-04-2016}} Ακόμα, ο έτερος πρωταγωνιστής του έργου, [[βαρύτονος]] [[Ευάγγελος Μαγκλιβέρας]], περιέγραψε την ερμηνεία της Καλογεροπούλου ως «μια θεατρική ερμηνεία του επιπέδου μιας [[Τραγωδία|τραγικής]] ηθοποιού» και την φωνή της ως «εξαίρετη» και «εκθαμβωτικής φυσικής ευφράδειας». Κατά την κριτικό [[Αλεξάνδρα Λαλαούνη]] επρόκειτο για «ένα από εκείνα τα θεόσταλτα ταλέντα που μπορεί κανείς μόνο να τα θαυμάζει».{{sfn|Πετσάλης-Διομήδης|2001|pp=375-377}} Το έργο ''[[Φιντέλιο]]'' του [[Λούντβιχ βαν Μπετόβεν|Μπετόβεν]], στο οποίο η Κάλλας πρωταγωνίστησε ως Λεονόρε, ανέβηκε στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού κατά τον Αύγουστο και Σεπτέμβριο του 1944, σε μια μεταφορά στην [[ελληνική γλώσσα]]. Ο [[Γερμανοί|γερμανός]] κριτικός Φρίντριχ Χέρτσογκ που παρακολούθησε τις παραστάσεις, ανακήρυξε την Λεονόρε ως «τον μεγαλύτερο θρίαμβο της Κάλλας».{{sfn|Πετσάλης-Διομήδης|2001|p=428}}
 
Ακολούθησε το έργο ''Der Bettelstudent'' («[[Ο ζητιάνος φοιτητής»)]]'' του [[Καρλ Μιλλαίκερ]] στο Θερινό Θέατρο [[Λεωφόρος Αλεξάνδρας|Λεωφόρου Αλεξάνδρας]] το Σεπτέμβριο του 1945, όπου η Κάλλας ερμήνευσε τον πρωταγωνιστικό ρόλο της Λάουρα{{Sfn|Πετσάλης-Διομήδης|2001|p=498-499}} και άλλη μία παραγωγή του έργου ''Στον κάμπο'' τον Μάρτιο του 1945, η τελευταία της μονωδού εκείνη την περίοδο.{{Sfn|Πετσάλης-Διομήδης|2001|p=456}} Μετά την [[Απελευθέρωση της Αθήνας (1944)|απελευθέρωση της Ελλάδας]], η ντε Ιδάλγο συμβούλευσε την Κάλλας να συνεχίσει την καριέρα της στην Ιταλία. Αφού ολοκλήρωσε μια συναυλιακή περιοδεία ανά την Ελλάδα, η Κάλλας προτίμησε να μεταβεί στις Ηνωμένες Πολιτείες για να συναντήσει τον πατέρα της και να κυνηγήσει τις εκεί ευκαιρίες. Αναχώρησε για την Αμερική στις 14 Σεπτεμβρίου 1945, έχοντας συμμετάσχει σε 56 παραστάσεις επτά οπερατικών έργων, και έχοντας δώσει 20 ρεσιτάλ.{{Sfn|Πετσάλης-Διομήδης|2001|p=589}} Τιμώντας τη θεμέλιο καριέρα της στην Ελλάδα, η Κάλλας δήλωσε αργότερα ότι, χάρη σε αυτήν, το δυσκολότερο κομμάτι της σταδιοδρομίας της ήταν άνευ εκπλήξεων.{{Sfn|Αντωναράκου|2007|p=86}}
 
==== Οι κατηγορίες την περίοδο της Κατοχής ====