Κωνσταντίνος Ρέντης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Διάσωση 1 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0.8.6
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
 
Γραμμή 71:
Στην Κυβέρνηση Στυλιανού Γονατά έγινε πρώτη φορά υπουργός Εξωτερικών: 14 Νοεμβρίου 1922-28 Νοεμβρίου 1922<ref name="makry"/> και Δικαιοσύνης. Μετά τα γεγονότα του 1922 αναμίχθηκε με την πολιτική όπου και αναδείχθηκε πληρεξούσιος της Κορινθίας στη [[Δ' Συντακτική Συνέλευση 1924|Δ΄ Συντακτική Συνέλευση]] (1924-1925). Την επόμενη περίοδο ξαναδιορίστηκε υπουργός Εξωτερικών στην κυβέρνηση Παπαναστασίου (από 18 Ιουνίου 1924 έως 25 Ιουλίου 1924) και εκείνη του Θεόδωρου Πάγκαλου (από 2 Ιουλίου 1925 έως 21 Οκτωβρίου 1925).<ref name="makry"/> To 1925 διετέλεσε εκπρόσωπος της Ελλάδας στη [[Κοινωνία των Εθνών]]. Αργότερα στη Γ΄ Αναθεωρητική Βουλή (1936) εκλέχθηκε βουλευτής. Το 1938 συνελήφθη από το καθεστώς του [[Ιωάννης Μεταξάς|Ιωάννη Μεταξά]] θεωρούμενος να έχει ανάμιξη στο [[κίνημα του 1938]] και εκτοπίσθηκε στη [[Σέριφος|Σέριφο]].
 
Στη κατοχή (Μάιος 1944) διέφυγε στη [[Μέση Ανατολή]] όπου εκπροσώπησε το [[Κόμμα τωνΦιλελευθέρων (Ελλάδα)|Κόμμα Φιλελευθέρων]] στο [[συνέδριο του Λιβάνου]]. Εκεί και ανέλαβε υπουργός άνευ χαρτοφυλακίου στη κυβέρνηση του Καΐρου Με την απελευθέρωση επέστρεψε και συμμετείχε ως βουλευτής στη Δ΄ αναθεωρητική Βουλή (1946-1950).
 
Στη δίκη των δοσιλόγων στην Αθήνα τον Φεβρουάριο του 1945 κατέθεσε για τους κατηγορούμενους "''Κατά την γνώμη μου έπρεπε να σχηματισθή [[Κυβέρνηση Γεωργίου Τσολάκογλου 1941|Κυβέρνησις]] κατοχής δια να εξυπηρετήση τον λαόν, να τον προστατεύση από τα δεινοπαθήματα και να μετριάση τας συμφοράς. Οι πολιτικοί δεν ανέλαβον από εγωιστικούς λόγους.<br>
''Η [[Κυβέρνηση Γεωργίου Τσολάκογλου 1941|κυβέρνησις Τσολάκογλου]] ήτο υπηρεσιακή, απεφεύχθη δε δια ταύτης το Ιταλικόν προτεκτοράτον και ο Ιταλός "Gauleiter". Ουδείς εκ των υπουργών εξυπηρέτησε τους Γερμανούς. Ο νόμος περί τιμωρίας των αναχωρούντων δια το εξωτερικόν εγένετο δια να καλύψουν οι κυβερνώντες τας αληθείς προθέσεις των''''."<br>
Όταν επρόκειτο να αναχωρήσηαναχωρήσει διαγια τη Μέση Ανατολή, συνήντησεσυνάντησε τον τότε υπουργό κ. [[Βασίλειος Καραπάνος|Β. Καραπάνο]], ο οποίος του είπε αποχαιρετώντας τον "στο καλό και η Παναγιά μαζί σου". Εξήγησε έπειτα στο δικαστήριο ότι κατά τη γνώμη του η [[Κυβέρνηση Ιωάννη Ράλλη 1943|Κυβέρνησις]] αυτή ουσιαστικώς βοηθούσε τους φεύγοντας δια τη Μέση Ανατολή και πολλές φορές διευκόλυνε την αναχώρηση τους, παρείχε και στις οικογένειες τους τα μέσα της ζωής, συντάξεις και βοηθήματα.<ref>[http://www.scribd.com/doc/47374142/%CE%9A%CF%89%CE%BD%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AF%CE%BD%CE%BF%CF%82-%CE%9B%CE%BF%CE%B3%CE%BF%CE%B8%CE%B5%CF%84%CF%8C%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%82-%CE%99%CE%B4%CE%BF%CF%8D-%CE%B7-%CE%B1%CE%BB%CE%AE%CE%B8%CE%B5%CE%B9%CE%B1-1948 Ιδού η αλήθεια] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20120117053716/http://www.scribd.com/doc/47374142/%CE%9A%CF%89%CE%BD%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AF%CE%BD%CE%BF%CF%82-%CE%9B%CE%BF%CE%B3%CE%BF%CE%B8%CE%B5%CF%84%CF%8C%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%82-%CE%99%CE%B4%CE%BF%CF%8D-%CE%B7-%CE%B1%CE%BB%CE%AE%CE%B8%CE%B5%CE%B9%CE%B1-1948 |date=2012-01-17 }}, [[Κωνσταντίνος Λογοθετόπουλος]], σελίς 36</ref>
 
Το 1946 ανέλαβε υπουργός Εξωτερικών στην Κυβέρνηση Θεμιστοκλή Σοφούλη<ref name="makry"/>. όπου εκπροσώπησε την Ελλάδα στη πρώτη συνέλευση του [[ΟΗΕ]] στο [[Λονδίνο]].<br> Στις 24 Νοεμβρίου 1948 διετέλεσε προσωρινός αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης. Στη συνέχεια εξελέγη βουλευτής με το [[Κόμμα Φιλελευθέρων (Ελλάδα)|Κόμμα Φιλελευθέρων]] (1950-51) και [[Εθνική Προοδευτική Ένωσις Κέντρου|ΕΠΕΚ]] (1951-52).
Στις 24 Νοεμβρίου 1948 διετέλεσε προσωρινός αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης. Στη συνέχεια εξελέγη βουλευτής με το [[Κόμμα των Φιλελευθέρων]] (1950-51) και [[ΕΠΕΚ]] (1951-52).
 
Κατά την άσκηση των καθηκόντων του ως υπουργού Εσωτερικών στην κυβέρνηση Νικολάου Πλαστήρα την περίοδο της δίκης του Νίκου Μπελογιάννη και του Δημήτρη Μπάτση σύμφωνα με την μαρτυρία του Ανδρέα Ιωσήφ, υφυπουργού παρά τω πρωθυπουργώ, μετήλθε ανήθικων μεθόδων εις βάρος της συζύγου του Μπάτση με πρόσχημα την σωτηρία αυτού από το εκτελεστικό απόσπασμα.<ref>Στέλιος Κούλογλου, "Μαρτυρίες για τον Εμφύλιο και την Ελληνική Αριστερά" σελ 287.</ref>
 
Ο Κωνσταντίνος Ρέντης πέθανε στην [[Αθήνα]] τον Οκτώβριο του 1958 μετά από αυτοκινητικό δυστύχημα που συνέβη στην εθνική οδό Αθηνών – Κορίνθου, από τη σύγκρουση του ιδιωτικού του οχήματος με λεωφορείο<ref>εφ. Ελευθερία, ''Ο Κων. Ρέντης εφονεύθη εις αυτοκινητιστικόν δυστύχημα εις Οινόη", φύλλο 19 Οκτωβρίου 1958, σελ. 12.</ref>. Γιος του Κωνσταντίνου Ρέντη ήταν ο πολιτικός [[Θεοχάρης Κ.Ρέντης (βουλευτής)|Θεοχάρης Ρέντης]].
 
==Παραπομπές==