|
</div>]]
Με το όνομα '''Ζωοδόχος Πηγή του Μπαλουκλί''' ή '''Παναγία η Μπαλουκλιώτισσα''' φέρεται ιερό χριστιανικό [[αγίασμα]] που βρίσκεται στη [[Κωνσταντινούπολη]] έξω από τη δυτική πύλη της Σηλυβρίας, όπου υπήρχαν τα λεγόμενα "παλάτια των πηγών" στα οποία οι Βυζαντινοί Αυτοκράτορες παραθέριζαν την Άνοιξη.<br> Πήρε την ονομασία του από το τουρκικό όνομα balik (= ψάρι) και περιλαμβάνει το μοναστήρι, την εκκλησία και το αγίασμα.
Σήμερα ο χώρος αυτός ονομάζεται '''Ζωοδόχος Πηγή του Μπαλουκλί''', η '''Παναγία η Μπαλουκλιώτισσα''', εκ του τουρκικού ονόματος μπαλούκ (= ψάρι), όπου και περιλαμβάνει το μοναστήρι, την εκκλησία και το αγίασμα.
==Αποκάλυψη του αγιάσματος==
Για την αποκάλυψη του Αγιάσματος υπάρχουν δυο εκδοχές:
1) Η πρώτη, που εξιστορεί ο [[Νικηφόρος Κάλλιστος]] αναφέρει ότι: Ο μετέπειτα Αυτοκράτορας [[Λέων Α'|Λέων ο Θράξ]] ή Λέων ο Μέγας ([[457]]-[[474]] μ.Χ.), όταν ερχόταν ως απλός στρατιώτης στην Κωνσταντινούπολη, συνάντησε στη [[Χρυσή Πύλη]] έναν τυφλό που του ζήτησε νερό. Ψάχνοντας γιά νερό, μιά φωνή του υπέδειξε την πηγή. Πίνοντας ο τυφλός και ερχόμενο το λασπώδες νερό στα μάτια του θεραπεύτηκε. Όταν αργότερα έγινε Αυτοκράτορας, του είπε η προφητική φωνή, πως θα έπρεπε να χτίσει δίπλα στην πηγή μια ΕκκλησιάΕκκλησία. Πράγματι ο Λέων έκτισε μια μεγαλοπρεπή εκκλησία προς τιμή της [[Θεοτόκος|Θεοτόκου]] στο χώρο εκείνο, τον οποίο και ονόμασε "Πηγή". Ο Κάλλιστος περιγράφει τη μεγάλη αυτή Εκκλησία με πολλές λεπτομέρειες, αν και η περιγραφή ταιριάζει περισσότερο στό οικοδόμημα του Ιουστινιανού. Ιστορικά πάντως είναι εξακριβωμένο, ότι το [[536]] στη Σύνοδο της Κωνσταντινουπόλεως, υπό τον [[Πατριάρχης Μηνάς|Πατριάρχη Μηνά]], λαμβάνει μέρος και ο Ζήνων, ηγούμενος "του Οίκου της αγίας ενδόξου Παρθένου και Θεοτόκου Μαρίας εν τη Πηγή".
2) Η δεύτερη, που εξιστορεί ο ιστορικός [[Προκόπιος]], τοποθετείται στις αρχές του 6ου αιώνα και αναφέρεται στον [[Ιουστινιανός Α'|Ιουστινιανό]]. Ο Ιουστινιανός κυνηγούσε σ' ένα θαυμάσιο τοπίο με πολύ πράσινο, νερά καί δένδρα. Εκεί, σαν σε όραμα, είδε ένα μικρό παρεκκλήσι, πλήθος λαού κι'και έναν ιερέα μπροστά σέ μιά πηγή. "Είναι η πηγή των θαυμάτων" του είπαν. Και έχτισε εκεί μοναστήρι με υλικά που περίσσεψαν από την [[Αγία Σοφία (Κωνσταντινούπολη)|Αγιά Σοφιά]].<br>
Η δεύτερη αυτή εκδοχή ανάγεται στην ανακαίνιση του ναού το [[559]].
==Περιπέτεια του Ναού==
Το [[559]] ο Αυτοκράτορας Ιουστινιανός, θεραπευμένος από λιθίαση κάνοντας χρήση του νερού της Πηγής ανακαίνησε το ναοόναό αυτό με υλικά που είχαν πρισσέψειπερισσέψει από την [[Αγιά Σοφιά]]. Ο ανακαινισμένος ομως ναός κατέπεσε μετά από σεισμό όπου και ανοικοδόμησε εκ νέου η [[Ειρήνη η Αθηναία]]. Αλλά και μετά από νεότερη πτώση του ανοικοδομήθηκε για τρίτη φορά από τον Αυτοκράτορα Βασίλειο τον Μακεδόνα. Αργότερα πυρπολήθηκε από τον αρχηγό των Βουλγάρων Συμεών, όπου και αναγέρθηκε για 4η φορά από τον Ρωμανό τον Λεκαπηνό. Κατά τον 6ο αιώνα αποτελούσε ανδρώα Μονή στην οποία προσέρχονταν ο Αυτοκράτορας κάθε Πέμπτη της Αναλήψεως.
Στο πείβολοπερίβολο του ναού αυτού έστησε τις σκηνές του το [[1424]] ο Σουλτάνος [[Μουράτ Β']]. Κατά την [[Άλωση της Κωνσταντινούπολης]] ο ναός καταστράφηκε και το αγίασμα καλύφθηκε. Αργότερα όμως επετράπει στους Χριστιανούς να αποκαλύψουν το αγίασμα και να επανιδρύσουν μικρό [[προσκύνημα]]. Το [[1732]] οι Αρμένιοι προσπάθησαν να υφαρπάξουν το προσκύνημα πλην όμως οι Έλληνες χριστιανοί διέσωσαν το δικαίωμα της κατοχής τους. Το [[1825]] καταστράφηκε από τους [[γενίτσαροι|γενίτσαρους]] και το [[1827]] ανευρέθηκε η Ιερά εικόνα της Θεοτόκου εικονιζόμενη υπέρ της Ζωοδόχου Πηγής. Μετά απ΄ αυτό το [[1830]] ο Σουλτάνος επέτρεψε την νέα ανοικοδόμηση (5η φορά) του Ναού όπως σήμερα διασώζεται, επί Οικουμενικού Πατριάρχη [[Κωνστάντιος Α΄|Κωνσταντίου Α΄]] όπου καί εγκαινιάσθηκε μετά από πέντε χρόνια.
| 