Η Αλεξάνδρα (γερμ. Alexandra von Bayern, 26 Αυγούστου 1826 - 21 Σεπτεμβρίου 1875) του Οίκου του Βίττελσμπαχ ήταν Πριγκίπισσα της Βαυαρίας. Ήταν αδελφή του Όθωνα, Βασιλιά της Ελλάδας. Αφιέρωσε τη ζωή της στη λογοτεχνία.

Αλεξάνδρα της Βαυαρίας
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Alexandra Amalie von Bayern (Γερμανικά)
Γέννηση26  Αυγούστου 1826[1][2]
Ασάφενμπουργκ
Θάνατος21  Σεπτεμβρίου 1875[1]
Μόναχο
Τόπος ταφήςΕκκλησία των Θεατίνων
Χώρα πολιτογράφησηςΒασίλειο της Βαυαρίας
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμεταφράστρια
συγγραφέας
Οικογένεια
ΓονείςΛουδοβίκος Α΄ της Βαυαρίας και Θηρεσία της Σαξονίας-Χιλντμπουργκχάουζεν
ΑδέλφιαΜατθίλδη Καρολίνα της Βαυαρίας
Αδελγόνδη της Βαυαρίας
Πριγκίπισσα Χιλδεγάρδη της Βαυαρίας
Όθων της Ελλάδας
Μαξιμιλιανός Β΄ της Βαυαρίας
Λεοπόλδος της Βαυαρίας
Αδαλβέρτος της Βαυαρίας
ΟικογένειαΟίκος του Βίττελσμπαχ
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΗγουμένη
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία Επεξεργασία

Η Αλεξάνδρα Αμαλία γεννήθηκε στο Ανάκτορο Γιοχάννισμπουργκ στο Ασάφενμπουργκ. Ήταν η τέταρτη κόρη του Λουδοβίκου Α΄ της Βαυαρίας και της Θηρεσίας της Σαξονίας-Χίλντμπουργκχαουζεν. Όταν ήταν νέα, ο Γιόζεφ Καρλ Στίλερ ζωγράφισε την προσωπογραφία της για την "Πινακοθήκη των Καλλονών", που ο πατέρας της παρήγγειλε στο Ανάκτορο Νύμφενμπουργκ.

Δεν παντρεύτηκε. Αντί γι' αυτό διορίστηκε ηγουμένη του Βασιλικού Συλλόγου για Κυρίες της Αγίας Άννας, στο Μόναχο. Αυτό ήταν μία θρησκευτική κοινότητα, ειδικά για ευγενείς κυρίες. Στη δεκαετία του 1850 ο Λουδοβίκος Λουκιανός Βοναπάρτης, διαζευγμένος, ζήτησε το χέρι της Αλεξάνδρας από τον βασιλιά Λουδοβίκο, ο οποίος αρνήθηκε με τη δικαιολογία της λεπτής υγείας της.

Είχε αρκετά εκκεντρική συμπεριφορά. Είχε μανία με την καθαριότητα και φορούσε μόνο λευκά ρούχα. Σε ηλικία 20 ετών περίπου άρχισε να πιστεύει ότι όταν ήταν παιδί είχε καταπιεί ένα μεγάλο γυάλινο πιάνο που παρέμενε μέσα της.

Πέθανε σε ηλικία 49 ετών στις 21 Σεπτεμβρίου 1875 στο Ανάκτορο Νύμφενμπουργκ (την ίδια μέρα και στην ίδια τοποθεσία με τον αδελφό της Αδαλβέρτο). Τάφηκε στην Κρύπτη των Βίττελσμπαχ στο Ναό των Θεατίνων του Μονάχου.

Πηγές Επεξεργασία

  • Rall, Hans. Wittelsbacher Lebensbilder von Kaiser Ludwig bis zur Gegenwart: Führer durch die Münchener Fürstengrüfte mit Verzeichnis aller Wittelsbacher Grablegen und Grabstätten. München: Wittelsbacher Ausgleichsfonds.

Παραπομπές Επεξεργασία