Βίλλα ντελλα Ρεγκίνα
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Η Βίλλα ντελα Ρεγκίνα είναι ένα ανάκτορο στην πόλη του Τορίνο, στο Πεδεμόντιο (Piedmont) της Ιταλίας. Αρχική κτίστηκε για τον Οίκο της Σαβοΐας τον 17ο αι.
| Βίλλα ντελλα Ρεγκίνα | |
|---|---|
 | |
 | |
| Είδος | έπαυλη, μουσείο τέχνης[1], Ιταλικό εθνικό μουσείο[1], palazzo museum[2][3][4], θρησκευτικό μουσείο[5] και d:Q124830411[4] |
| Διεύθυνση | Strada Comunale Santa Margherita, 79, Strada Santa Margherita 79, 10131 Torino[1][4] και Strada Santa Margherita 79, 10131[6] |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 45°3′29″N 7°42′29″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Τορίνο[1] |
| Χώρα | Ιταλία[4] |
| Χρηματοδότης | Οίκος της Σαβοΐας |
| Προστασία | τμήμα μνημείου παγκόσμιας κληρονομιάς (από 1997) και ιταλικό πολιτισμικό αγαθό[7] |
| Ιστότοπος | |
| Επίσημος ιστότοπος | |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Ιστορία Επεξεργασία
Η αρχική κατασκευή σχεδιάστηκε στις αρχές του 1615 από έναν Ιταλό στρατιωτικό, αρχιτέκτονα και μηχανικό του στρατού, τον Ασκάνιο Βιτότσι. Όταν απεβίωσε το 1615, το έργο συνέχισαν οι συνεργάτες του: ο Κάρλο ντι Καστελλμόντε και ο γιος του Αμεντέο ντι Καστελλμόντε. Το αρχικό κτήριο φτιάχτηκε για τον Μαυρίκιο πρίγκιπα της Σαβοΐας κατά τη βασιλεία του αδελφού του Βίκτωρα-Αμεδαίου Α΄ δούκα της Σαβοΐας. Η ιδιοκτησία οικοδομήθηκε ως ιδιωτική βίλα με δικό της αμπελώνα, έτσι εναλλακτικά ονομαζόταν Αμπελώνας της Μαντάμα. Το 1637 απεβίωσε ο Βίκτωρ-Αμεδαίος Α΄ και η χήρα του Χριστίνα-Μαρία των Βουρβόνων έγινε αντιβασίλισσα της Σαβοΐας για τον 3ετή γιο της Κάρολο-Εμμανουήλ Β΄.
Τότε ο Μαυρίκιος και ο νεότερος αδελφός του Θωμάς-Φραγκίσκος πρίγκιπας του Καρινιάνο, αντιτέθηκαν στην αντιβασιλεία και διέφυγαν στην Ισπανία. Όταν ο πρώτος επέστρεψε στο Τορίνο, απεβίωσε το 1657 και κληρονόμησε τη βίλα στη σύζυγό του Λουίζα Χριστίνα της Σαβοΐας, που απεβώσε το 1657 εκεί. Τότε η βίλα περιήλθε στην Άννα Μαρία της Ορλεάνης, ανιψιά του Λουοβίκου ΙΔ΄ της Γαλλίας, ως σύζυγο του Βίκτωρα-Αμεδαίου Β΄ δούκα της Σαβοΐας το 1684.
Η Άννα-Μαρία χρησιμοποιούσε τη βίλα, όποτε μπορούσε. Το μεγαλύτερο μέρος της διακόσμησης είναι από την περίοδο, που η βίλα ήταν ιδιοκτησία της. Ο σύζυγός της έγινε βασιλιάς της Σικελίας το 1713 και το 1720 η Σικελία ανταλλάχθηκε με τη Σαρδηνία. Από τότε η βίλα έμεινε γνωστή ως η βίλα της βασίλισσας (villa dela Regina). Αυτή απεβίωσε εδώ το 1728. Η μεγαλύτερη κόρη της Μαρία Αδελαΐδα της Σαβοΐας ήλθε εδώ και προσπάθησε να την αντιγράψει στις Βεσαλλίες, στο Ménagerie. Το 1728 απεβίωσε η Άννα-Μαρία και ιδιοκτήτρια της βίλας έγινε η νύφη της Πολυξένη της Έσσης-Ρότενμπουρκ, που πραγματοποίησε μερικές εργασίες στο κύριο σαλόνι του κτηρίου.
Στο εσωτερικό υπάρχουν νωπογραφίες και πίνακες των Τζοβάννι Μπαττίστα Κροσάτο, Ντάνιελ Σάυτερ και Κορράντο Τζακουίντο στο κύριο δωμάτιο· γκροτέσκα του Φιλίππο Μινέι και πίνακες των αδελφών Ντομένικο και Τζουζέππε Βλεριάνι στα πλαϊνά δωμάτια. Υπάρχουν επίσης σπάνιες πορσελάνες σε προθήκες από λάκα ή από επιχρυσωμένο ξύλο. Στο πάρκο υπάρχει το περίπτερο των μοναχικών (solinghi): μία παγόδα, στην οποία συνήθιζαν να συναντώνται τα μέλη της Ακαδημίας των Μοναχικών, ομάδας διανοουμένων από τον καρδινάλιο Μαυρίκιο.
Η βίλα χρησιμοποιήθηκε μετά από τη Μαρία Αντωνία Φερδινάνδα της Ισπανίας, σύζυγο του Βίκτωρα-Αμεδαίου Γ΄ της Σαρδηνίας (εγγονού του Βίκτωρα-Αμεδαίου Β΄). Έμεινε στην ιδιοκτησία του Οίκου της Σαβοΐας ως το 1868, όταν δωρήθηκε από τον Βίκτωρα-Εμμανουήλ Β΄ της Ιταλίας στο "Ίδρυμα για τις κόρες των στρατιωτών". Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου έπαθε ζημίες. Το 1994 δόθηκε στην κυριότητα του Κράτους και στην εποχή μας είναι ανοικτή για το κοινό, ώστε να χρηματοδοτείται η συντήρησή της.
Περιγραφή του χώρου Επεξεργασία
Βρίσκεται λίγο έξω από τον οικοδομικό ιστό του Τορίνο και περιβάλλεται από άλση. Η βίλα έχει σχήμα επιμήκους ορθογωνίου και πρόσοψη προς τα βορειοδυτικά. Υπάρχουν δύο κλίμακες, που σχηματίζουν οβάλ, μπροστά στην είσοδο του κτηρίου. Πριν από τη διπλή κλίμακα υπάρχει κυκλική λίμνη με αναβρυτήριο. Η οδός προς τα βορειοδυτικά οδηγεί στον Πάδο και στην προέκτασή της στο Παλάτσο Μαντάμα στο Τορίνο, στο κέντρο της πόλης. Από την πίσω, νοτιοανατολική όψη του κτηρίου υπάρχουν παρτέρια σε αλλεπάλληλα ημικύκλια. Το κεντρικό μονοπάτι ανάμεσα σε αυτά οδηγεί σε ένα μικρό κτίσμα με αναβρυτήριο. Το βορειοανατολικό μονοπάτι από το κτήριο οδηγεί στην παγόδα των Μοναχικών· πίσω της απλώνεται ο αμπελώνας.
Πινακοθήκη Επεξεργασία
-
το κτίσμα με το αναβρυτήριο, στα νοτιοανατολικά της βίλας -
-
-
-
Ο χώρος μπροστά από το κτίσμα με το αναβρυτήριο -
Η πρόσοψη με τη διπλή, σε σχήμα οβάλ, κλίμακα -
Η πίσω όψη -
Η κυκλική λίμνη μπροστά από την πρόσοψη -
padiglione dei Solinghi
.jpg)
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 «Indagine sui musei e le istituzioni similari». ISTAT 2020 survey on museums and similar institutions. 2022.
- ↑ Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής της Ιταλίας: «Indagine sui musei e le istituzioni similari». ISTAT 2019 survey on museums and similar institutions. 2021.
- ↑ Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής της Ιταλίας: ISTAT 2015 survey on museums and similar institutions. 2017. www
.istat .it /it /archivio /167566. - ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 «Indagine sui musei e le istituzioni similari». ISTAT 2022 survey on museums and similar institutions. 2024.
- ↑ Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής της Ιταλίας: «Indagine sui musei e le istituzioni similari». ISTAT 2011 survey on museums and similar institutions. 28 Νοεμβρίου 2013.
- ↑ «Indagine sui musei e le istituzioni similari». ISTAT 2021 survey on museums and similar institutions. 2023.
- ↑ catalogo.beniculturali.it.
Πηγές Επεξεργασία
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Villa della Regina (Turin) στο Wikimedia Commons