Βλαντίμιρ Ολγκερντόβιτς

Ο Βλαντίμιρ, λιθουαν. Vladimiras Algirdaitis, πολων. Włodzimierz Olgierdowic (απεβ. μετά το 1398) από τον Οίκο των Γκεντιμινιδών ήταν μεγάλος πρίγκιπας τού Κιέβου (1362-94). Οι γιοί του Ιβάν και Αλέξανδρος έγιναν γενάρχες των οικογενειών Μπέλσκυ και Ολέλκοβιτς αντίστοιχα.

Βλαντίμιρ Ολγκέρντοβιτς
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	1338
Θάνατος	1398
Τόπος ταφής	Λαύρα των σπηλαίων του Κιέβου
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
Σύζυγος	Anna
Τέκνα	Αλέξανδρος Ολγκερντόβιτς Ιβάν Μπέλσκι Αντρέι Βλαντιμίροβιτς
Γονείς	Αλγκίρντας και Μαρία του Βιτέμπσκ
Αδέλφια	Αγριπίνα της Λιθουανίας Αντρέι του Πολότσκ Feodor Olgerdovich Δημήτριος Α΄ Στάρσυ
Οικογένεια	οίκος των Γκεντιμινιδών
Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία

Ήταν γιος τού Αλγκίρντας μεγάλου δούκα της Λιθουανίας και της Μαρίας, κόρης τού Γιαροσλάβ πρίγκιπα τού Βιτέρμπσκ.

Έπειτα από τη μάχη των Κυανών Υδάτων το 1362, το πριγκιπάτο τού Κιέβου έπεσε μόνιμα στα χέρια της Λιθουανίας. Πιστεύεται, ότι ο Βλαντίμιρ εγκαταστάθηκε στο Κίεβο αμέσως μετά τη μάχη και αντικατέστησε τον μεγάλο θείο του Φιόντορ του Κιέβου. Ο Βλαντίμιρ διεξήγε δική του πολιτική και έκοψε δικά του νομίσματα. Αρχικά τα νομίσματά του ήταν έντονα επηρεασμένα από αυτά της Χρυσής Ορδής: αντέγραψε σύμβολα τού Γιάνι Μπεγκ χαν και Μουχάμμαντ Μπολάκ χαν, όπως τη σφραγίδα (tamga) της φυλής των Τατάρων. Αυτό ίσως δηλώνει, ότι πλήρωνε φόρο υποτέλειας στην Ορδή. Αργότερα αντικατέστησε τα Ταταρικά σύμβολα με το Κ (=Κίεβο) και τον σταυρό, σύμβολο της Ορθόδοξης πίστης. Αυτά ήταν τα πρώτα νομίσματα, που κόπηκαν στη Λευκορωσία.

Το 1384 ο στρατός του συνέλαβε τον Διονύσιο μητροπολίτη τού Κιέβου, που απεβίωσε στην αιχμαλωσία το επόμενο έτος. Αυτό ήταν αποτέλεσμα της διαμάχης του Διονυσίου, τού Ποιμένος και τού Κυπριανού, που διεκδικούσαν τη μητρόπολη της Μόσχας.

Το 1386 ο αδελφός του Γιαγκελόν μέγας δούκας της Λιθουανίας έγινε, λόγω τού γάμου του, βασιλιάς της Πολωνίας και ο Βλαντίμιρ ορκίστηκε υποτέλεια σε αυτόν. Το 1392 με τη συμφωνία τού Οστρόβ, ο εξάδελφός τους Βυτάουτας έγινε μέγας δούκας της Λιθουανίας και άρχισε να μειώνει τους δούκες της επαρχίας, αντικαθιστώντας τους με αντιπροσώπους του. Αυτό ξεκίνησε ένεκα απείθαρχων δουκών, αλλά κατέληξε σε πιο συγκεντρωτική εξουσία. Έτσι το 1393 ο Βυτάουτας κατάσχεσε το Βολοντιμίρ-Βολίνσκι από τον εξάδελφο τού Βλαντίμιρ, τον Φεντόρ, γιο τού Λιουμπάρτας, το Νόβχοροντ-Σιβέρκι από τον αδελφό τού Βλαντίμιρ, τον Καριμπούτας και το Βιτέρμπσκ από τον Σβιτριγκάιλα, επίσης αδελφό τού Βλαντίμιρ. Το 1394 ο Βυτάουτας και ο Σκιργκάιλα, άλλος αδελφός τού Βλαντίμιρ, βάδισαν εναντίον τού Βλαντίμιρ, που παραδόθηκε χωρίς μάχη. Ο Σκιργκάιλα εγκαταστάθηκε στο Κίεβο, ενώ ο Βλαντίμιρ έλαβε το Σλουτσκ-Καπύλ ως δούκας. Ο Βλαντίμιρ αναφέρεται για τελευταία φορά στις πηγές το 1398.

Πηγές

• Rowell, S. C. (1994). Lithuania Ascending: A Pagan Empire Within East-Central Europe, 1295-1345. Cambridge Studies in Medieval Life and Thought: Fourth Series. Cambridge University Press. p. 100. ISBN 978-0-521-45011-9.
• Petrauskas, Rimvydas; Jūratė Kiaupienė (2009). Lietuvos istorija. Nauji horizontai: dinastija, visoumenė, valstybė (in Lithuanian). IV. Baltos lankos. pp. 373–374. ISBN 978-9955-23-239-1.