Γκουιντομπάλντο Α΄ ντα Μοντεφέλτρο

Ο Γκουιντομπάλντο (Γκουίντο-Ουμπάλντο) Α΄, ιταλ.: Guidobaldo (Guido Ubaldo) Ι da Montefeltro (25 Ιανουαρίου 1472 – 10 Απριλίου 1508) από τον Οίκο του Μοντεφέλτρο, ήταν Ιταλός κοντοτιέρος και δούκας του Ουρμπίνo από το 1482 έως το 1508.

Γκουιντομπάλντο Α΄ ντα Μοντεφέλτρο
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση17  Ιανουαρίου 1472[1]
Γκούμπιο
Θάνατος10  Απριλίου 1508
Φοσσομπρόνε
Αιτία θανάτουουρική αρθρίτιδα
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Τόπος ταφήςchurch of San Bernardino
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητακοντοτιέρος
Οικογένεια
ΣύζυγοςΕλισάβετ Γκοντζάγκα
ΓονείςΦεντερίκο ντα Μοντεφέλτρο και Μπατίστα Σφόρτσα
ΑδέλφιαΦραντσέσκο Μαρία Α΄ ντελλα Ρόβερε
Giovanna Felicita Feltria della Rovere
Ανιέζε ντι Μοντεφέλτρο
Elisabetta of Montefeltro
ΣυγγενείςΤζοβάννι ντελλα Ρόβερε (κουνιάδος), Fabrizio I Colonna (κουνιάδος), Vittoria Colonna (ανιψιά), Φρειδερίκος Α΄ της Μάντουα (κουνιάδος) και Φραντσέσκο Μαρία Α΄ ντελλα Ρόβερε (υιοθετημένος γιος)
ΟικογένειαΟίκος του Μοντεφέλτρο
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΤάγμα της Περικνημίδας
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία Επεξεργασία

 
Ο Φεντερίκο Γ΄ ντα Μοντεφέλτρο και ο γιος του Γκουιντομπάλντο (π. 1475), έργο του Γιούστους φαν Χεντ ή/και του Πέδρο Μπερουγουέτε.

Γεννημένος στο Γκούμπιο, διαδέχθηκε τον πατέρα του Φεντερίκο Γ΄ ως δούκας του Ουρμπίνο το 1482. Η μητέρα του Μπατίστα Σφόρτσα ήταν κόρη του Αλεσσάντρο κυρίου του Πέζαρο.

Ο Γκουιντομπάλντo νυμφεύτηκε την Eλισάβετ Γκοντσάγκα, την αδελφή του Φραντσέσκο Β΄ μαρκησίου της Μάντοβα. Ο Γκουιντομπάλντο ήταν ανίκανος και δεν είχαν παιδιά, αλλά η Eλισάβετ αρνήθηκε να τον χωρίσει.

Πολέμησε ως ένας από τους διοικητές (capitano) του πάπα Αλεξανδρου ΣΤ΄ Βοργία δίπλα στα γαλλικά στρατεύματα του βασιλιά Καρόλου Η΄ της Γαλλίας κατά την εισβολή του τελευταίου στη νότια Ιταλία. Αργότερα, προσλήφθηκε από τη Δημοκρατία της Βενετίας εναντίον του Καρόλου Η΄. Το 1496, ενώ πολεμούσε για τον πάπα κοντά στο Μπρατσιάνο, ο Γκουιντομπάλντο αιχμαλωτίστηκε από τους Ορσίνι και τους Βιτέλλι και αφέθηκε ελεύθερος τον επόμενο χρόνο.

Ο Γκουιντομπάλντο αναγκάστηκε να φύγει από το Ουρμπίνο το 1502, για να ξεφύγει από τις στρατιές του Καίσαρα Βοργία, αλλά επέστρεψε μετά το τέλος τού πατέρα τού Καίσαρα πάπα Αλεξάνδρου ΣΤ΄ το 1503. Υιοθέτησε ως κληρονόμο του τον Φραντσέσκο-Μαρία ντελλα Ρόβερε, παιδί της αδελφής του και ανιψιό τού πάπα Ιουλίου Β΄ ντελλα Ρόβερε, ενώνοντας έτσι την κυριότητα της Σενιγκαλλίας με τον Ουρμπίνο. Βοήθησε τον πάπα Ιούλιο Β΄ στην ανακατάληψη της Ρομάνια.

Η Αυλή του Ουρμπίνο ήταν εκείνη την εποχή μία από τις πιο εκλεπτυσμένες και κομψές στην Ιταλία. Πολλοί άνθρωποι των γραμμάτων συναντιόταν εκεί. Ο Ιταλο-Άγγλος ιστορικός Πολυντόρε Βέρτζιλ μπορεί να εργάστηκε στην υπηρεσία του Γκουιντομπάλντο και της Eλισάβετ, καθώς και του Μπανλτασάρε Καστιλιόνε, του συγγραφέα του βιβλίου Το Βιβλίο του Αυλικού, το οποίο περιγράφει την αυλή του Ουρμπίνο.

Καθώς έπασχε από ουρική αρθρίτιδα, ο Γκουιντομπάλντο απεβίωσε στο Φοσσομπρόνε σε ηλικία 36 ετών και τον διαδέχθηκε ο ανιψιός του.

Οικογένεια Επεξεργασία

Νυμφεύτηκε το 1489 την Ελισάβετ Γκοντζάγκα, κόρη του Φρειδερίκου Α΄ μαρκησίου της Μάντοβας. Δεν απέκτησαν απογόνους, αλλά υιοθέτησαν τον ανιψιό της Ελισάβετ.

Δείτε επίσης Επεξεργασία

Σημειώσεις και παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 129045799. Ανακτήθηκε στις 14  Οκτωβρίου 2015.

Πηγές Επεξεργασία

  • Rendina, Claudio (1985). I capitani di ventura. Rome: Newton Compton. σελίδες 393–394. 
  • Pietro Bembo, Vita dello illustrissimo s. Guidobaldo duca d'Vrbino. E della illustriss. sig. Η Helisabetta Gonzaga sua consorte , Firenze, Lorenzo Torrentino 1555
  • P. Giovio. Istorie dei suoi tempi, Βενετία 1570
  • Φ. Ουγκολίνι. Guidobaldo da Montefeltro στο «Imparziale fiorentino», 1857
  • Bernardino Baldi, Della vita e de' fatti di Guidobaldo I da Montefeltro, Duca d'Urbino libri dodici, Milano, Silvestri 1821
  • Γ. Franceschini. I Montefeltro, Milano 1970
  • CH Clough, A. Conti, Guidobaldo da Montefeltro, duca di Urbino: fu mai gonfaloniere di Sancta Romana Ecclesia; στο «Studi Montefeltrani», n. 27, San Leo 2006

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία