Φραγκίσκος Β΄ της Μάντουα
O Φραγκίσκος Β΄, ιταλ. Francesco II, (10 Αυγούστου 1466 - 29 Μαρτίου 1519) από τον Οίκο των Γκοντζάγκα, ήταν μαρκήσιος της Μάντοβας (1484-1519).
| Φραγκίσκος Β΄ | |
|---|---|
 | |
μαρκήσιος της Μάντουα | |
| Περίοδος | 1484 - 1519 |
| Προκάτοχος | Φρειδερίκος Α΄ |
| Διάδοχος | Φρειδερίκος Β΄ |
| Γέννηση | 10 Αυγούστου 1466 |
| Θάνατος | 29 Μαρτίου 1519 (52 ετών) |
| Σύζυγος | Ισαβέλλα των Έστε |
| Απόγονοι | Ελεονόρα Ιππολύτη Φρειδερίκος Β΄ Έρκολε Φερράντε Α΄ Λιβία |
| Οίκος | Γκοντζάγκα |
| Πατέρας | Φρειδερίκος Α΄ |
| Μητέρα | Μαργαρίτα των Βίττελσμπαχ |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΉταν ο πρωτότοκος γιος του Φρειδερίκου Α΄ μαρκήσιου της Μάντοβας και της Μαργαρίτας των Βίττελσμπαχ, κόρης του Αλβέρτου Γ΄ δούκα της Βαυαρίας.
Έκανε σταδιοδρομία ως κοντοτιέρος στη Βενετία το διάστημα 1489-98. Ήταν ο διοικητής του στρατού του Ιταλικού Συνασπισμού στη μάχη του Φορνόβο, υπό την καθοδήγηση του θείου του Ριντόλφο Γκοντζάγκα, που ήταν εμπειρότερος. Αν και αμφίρροπη, η μάχη είχε ως αποτέλεσμα την απώθηση του Καρόλου Η΄ της Γαλλίας πέρα από τις Άλπεις. Τον περιέγραφαν ως βραχύ, με σπινθηροβόλα μάτια, περιφρονητικό και εξαίρετα γενναίο· εθεωρείτο ο καλύτερος ιππότης της Ιταλίας.[1]
Αργότερα συμμάχησε με τον πάπα Ιούλιο Β΄ στον Ιερό Συνασπισμό εναντίον της Βενετίας. Σε κάποια ευκαιρία οι Βενετοί τον αιχμαλώτισαν, τον κράτησαν όμηρο για μερικούς μήνες και τον ταπείνωσαν. Δεν ελευθερώθηκε παρά μόνο όταν έδωσε τον γιο του Φρειδερίκο Β΄ στη Ρώμη.[2] Αυτό τον έκανε εχθρικό προς τον πάπα και όταν αργότερα τον καλούσαν να αναλάβει τη διοίκηση του στρατού στη Ρώμη, αρνιόταν.
Κατά την απουσία του η Μάντουα κυβερνήθηκε από την σύζυγό του Ισαβέλα των Έστε. Υπό τη διοίκησή τους η πόλη γνώρισε πολιτιστική άνθηση. Είναι η εποχή ακμής της πόλης, στην οποία βρίσκονται καλλιτέχνες όπως ο Αντρέα Μαντένια και ο Ιάκομπο Μπονακόλσι. Ο Φραγκίσκος Β΄ έκτισε το ανάκτορο του Σαν Σεμπαστιάν και ο Μαντένια ζωγράφισε εκεί τον θρίαμβο του Καίσαρα, 9 έργα αυγοτέμπερας, συνολικά 70 τμ.
Από το 1503 άρχισε μία μακρά σχέση με τη Λουκρητία Βοργία.[3][4] Από τις επαφές του με κοινές γυναίκες ασθένησε από σύφιλη και απεβίωσε το 1519. Τον διαδέχθηκε ο γιος του Φρειδερίκος Α΄.
Οικογένεια
ΕπεξεργασίαΤο 1490 νυμφεύτηκε την Ισαβέλλα των Έστε, κόρη του Έρκολε Α΄ μαρκησίου της Φερράρα και είχε τέκνα:[5]
- Ελεονώρα 1493-1570, παντρεύτηκε τον Φραντσέσκο-Μαρία Α΄ ντελλα Ρόβερε δούκα του Ουρμπίνο.
- Μαργαρίτα, γενν. 1496.
- Ιππολύτη 1503-1570, μοναχή στη δομινικανή μονή του Σαν Βιντσέντσο.
- Φρειδερίκος Β΄ 1500-1540, δούκας της Μάντοβας.
- Έρκολε 1506-1565, καρδινάλιος.
- Φερράντε Α΄ 1507-1557, κόμης του Γκουαστάλα.
- Λιβία 1508-1569, μοναχή.
Υποσημειώσεις
Επεξεργασία- ↑ Nicolle, Fornovo 1495, σελ. 13.
- ↑ Sylvia Ferino: Isabella d'ESte, KHM Vienna 1994, σσ. 35-37
- ↑ Lucrezia Borgia: Life, Love and Death in Renaissance Italy, Sarah Bradford, Viking, 2004
- ↑ Observer review of Lucrezia Borgia: Life, Love and Death in Renaissance Italy
- ↑ Julia Mary Cartwright Ady, Isabella d'Este, marchioness of Mantua, 1474–1539: a study of the renaissance, Volume 1, 1907
Πηγές
Επεξεργασία- Nicolle, David (1996). Fornovo 1495. Osprey Publishing.
- Roeder, Ralph (1933). The Man of the Renaissance. Viking Press.
| Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Francesco II Gonzaga, Marquess of Mantua της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |