Εμίλιο Μπουτραγκένιο

Ισπανός ποδοσφαιριστής

Ο Εμίλιο Μπουτραγκένιο Σάντος (ισπαν.: Emilio Butragueño Santos, προφέρεται: [ eˈmiljo βutɾaˈɣeɲo ˈsantos], γεννηθείς στις 22 Ιουλίου 1963) είναι Ισπανός πρώην διεθνής ποδοσφαιριστής που αγωνιζόταν ως επιθετικός. Θεωρείται ως ένας από τους καλύτερους Ισπανούς του αθλήματος όλων των εποχών.[1][2]

Εμίλιο Μπουτραγκένιο

2015
Προσωπικές πληροφορίες
Ημερ. γέννησης22 Ιουλίου 1963 (1963-07-22) (60 ετών)
Τόπος γέννησηςΜαδρίτη, Ισπανία
Ύψος1,70 μ.
ΘέσηΕπιθετικός
Ομάδες νέων
1981–1982Ρεάλ Μαδρίτης
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.(Γκ.)
1982–1984Ρεάλ Μαδρίτης Β65(37)
1984–1995Ρεάλ Μαδρίτης341(123)
1995–1998Κλουμπ Σελάγια91(29)
Σύνολο497(189)
Εθνική ομάδα
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.(Γκ.)
1983–1984Ισπανία U215(2)
1985–1992Ισπανία69(26)
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα.
† Συμμετοχές (Γκολ).

Βιογραφία Επεξεργασία

Πρωταθλητής στο σχολικό πρωτάθλημα στην εφηβεία, με το φημισμένο Calansancio Colegio με πέντε, έξι, επτά και οκτώ γκολ στα παιχνίδια (ο γυμναστής του στο σχολείο ήταν o Χοσέ Αντόνιο Σακριστάν).[3] Το 1981 με δεύτερη δοκιμή εντάχθηκε στην ομάδα νέων της Ρεάλ Μαδρίτης, την ομάδα που υποστήριζε από παιδί. Aγωνίστηκε πρώτα στη δεύτερη ομάδα, την Καστίγια (στην πρώτη του σεζόν κατέκτησε το Πρωτάθλημα), προτού του δοθεί η ευκαιρία να κάνει το ντεμπούτο του στην πρώτη ομάδα από τον Αλφρέδο Ντι Στέφανο στις 5 Φεβρουαρίου 1984 εναντίον της Κάδιθ ΚΦ: σκόραρε δύο φορές και βοήθησε για το τρίτο γκολ στη νίκη με 3–2 εκτός έδρας, ενώ η Ρεάλ έχανε με 0–2.[4] Στις 12 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους έκανε το ντεμπούτο του στις Ευρωπαϊκές διοργανώσεις, πετυχαίνοντας χατ τρικ στο 6–1 επί της Άντερλεχτ για τον τρίτο γύρο του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ (μετά από ήττα 0–3 στις Βρυξέλλες).[5]

Γνωστός και ως "ο γύπας" (El Buitre)[6] ήταν εξέχον μέλος της ομάδας κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980, σε αυτό που ονομάστηκε μετέπειτα σε «Πεντάδα του Γύπα» από την ακαδημία (Μπουτραγκένιο, Μίτσελ, Μανέλ Σαντσίς, Μάρτιν Βάσκεθ, Μιγκέλ Παρντέθα) κερδίζοντας πολλές διακρίσεις: έλαβε την τρίτη θέση δύο φορές στο διαγωνισμό της Χρυσής Μπάλας του καλύτερου Ευρωπαίου ποδοσφαιριστή[7][8] και ήταν πρώτος σκόρερ του ισπανικού πρωταθλήματος το 1991,[9] ενώ κέρδισε επίσης πέντε τρόπαια πρωταθλήματος, δύο Κύπελλα και δύο συνεχόμενα Κύπελλα ΟΥΕΦΑ.[10] Το 1990 κατέρριψε το ρεκόρ τερμάτων στην εθνική του Αλφρέδο Ντι Στέφανο σημειώνοντας τέσσερα γκολ κατά της Αλβανίας που ήταν τα τελευταία του με τη φανέλα με το εθνόσημο.[11] H Ρεάλ στον καιρό του έμεινε 121 συνεχόμενα παιχνίδια αήττητη εντός έδρας.

Τον Ιούνιο του 1995 έχοντας χάσει τη θέση του (μόνο οκτώ παιχνίδια και ένα γκολ, καθώς η Ρεάλ κέρδισε ένα ακόμα πρωτάθλημα), κυρίως λόγω της εμφάνισης του 17χρονου Ραούλ, υπέγραψε για την Σελάγια στο Μεξικό και, τον πρώτο του χρόνο, η ομάδα έφτασε στον τελικό του πρωταθλήματος. Μετά από τρεις χρονιές αποφάσισε τελικά να αποσυρθεί από την ενεργό δράση τον Απρίλιο του 1998.[4] Δεν έλαβε ποτέ κόκκινη κάρτα καθ'όλη τη διάρκεια της καριέρας του.

Αγωνίστηκε 69 φορές για την Ισπανία και σημείωσε 26 τέρματα. Το ντεμπούτο του ήρθε στις 17 Οκτωβρίου 1984 απέναντι στην Ουαλία σε προκριματικό αγώνα για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1986.[12] Επιλέχθηκε για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1986, όπου έπαιξε σημαντικό ρόλο, σημειώνοντας τέσσερα γκολ σε ένα αγώνα καθώς η Ισπανία νίκησε τη Δανία 5–1 στην φάση του γύρου των "16". Αναδείχθηκε δεύτερος σκόρερ της διοργάνωσης με 5 τέρματα.[13][14] Συμμετείχε επίσης στη διοργάνωση του 1990 στην Ιταλία (τέσσερα παιχνίδια, χωρίς γκολ).

Στις 19 Οκτωβρίου 2004, αντικατέστησε τον πρώην συμπαίκτη του στη Ρεάλ Μαδρίτης Χόρχε Βαλντάνο ως διευθυντής ποδοσφαίρου του συλλόγου και μέχρι το τέλος της χρονιάς 2005–06, διετέλεσε επίσης αντιπρόεδρος.[15] Επιλέχθηκε στη λίστα FIFA 100 με τους 125 καλύτερους εν ζωή ποδοσφαιριστές.[16]

Πέρασε απ’ όλα τα πόστα στη Ρεάλ Μαδρίτης: Αντιπρόεδρος, Διευθυντής Ποδοσφαίρου, Διεθνών και Θεσμικών Σχέσεων, με οποιοδήποτε μοντέλο διοίκησης, είτε αυτό του Σανθ είτε του Πέρεθ. Απέκτησε το πτυχίο Οικονομικών και Επιχειρηματικών Επιστημών, μετέπειτα ολοκλήρωσε τις σπουδές και με ένα μεταπτυχιακό στη Διαχείριση αθλητικών οντοτήτων από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια (UCLA).

Τίτλοι και διακρίσεις Επεξεργασία

Ρεάλ Μαδρίτης

  • Πρωτάθλημα Ισπανίας (6) : 1985–86 , 1986–87 , 1987–88 , 1988–89 , 1989–90 , 1994–95
  • Κύπελλο Ισπανίας (2) : 1988–89 , 1992–93
  • Κόπα ντε λα Λίγκα : 1985
  • Σούπερ Κύπελλο Ισπανίας (4) : 1988 , 1989, 1990 , 1993
  • Κύπελλο UEFA (2) : 1984–85 , 1985–86

Ατομικές διακρίσεις

  • Βραβείο Bravo : 1985, 1986
  • Πρώτος σκόρερ ισπανικού πρωταθλήματος : 1990–91
  • Ασημένιο παπούτσι Παγκόσμιου Κυπέλλου FIFA : 1986
  • Καλύτερη ομάδα Παγκόσμιου Κυπέλλου της FIFA : 1986
  • FIFA 100
  • IFFHS : 6ος καλύτερος Ισπανός ποδοσφαιριστής του 20ού αιώνα (3ος γηγενής)

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. «The Best Spanish Soccer Players in History». Ανακτήθηκε στις 28 Ιουνίου 2020. 
  2. «The best Spanish footballers of all time». Ανακτήθηκε στις 28 Ιουνίου 2020. 
  3. Εμίλιο Μπουτραγκένιο: Η διδαχή του Γύπα - AthleteStories
  4. 4,0 4,1 «Biography of Emilio Butragueño (1963-VVVV)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Ιουνίου 2020. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουνίου 2020. 
  5. «Real Madrid 6-1 Anderlecht». Ανακτήθηκε στις 1 Ιουλίου 2020. 
  6. «FIFA World Rankings: Spain's 20 Greatest Players». Ανακτήθηκε στις 28 Ιουνίου 2020. 
  7. «European Footballer of the Year ("Ballon d'Or") 1987». Ανακτήθηκε στις 28 Ιουνίου 2020. 
  8. «European Footballer of the Year ("Ballon d'Or") 1986». Ανακτήθηκε στις 28 Ιουνίου 2020. 
  9. «Spain - List of Topscorers ("Pichichi")». Ανακτήθηκε στις 28 Ιουνίου 2020. 
  10. «EMILIO BUTRAGUEÑO. Biography». Ανακτήθηκε στις 28 Ιουνίου 2020. 
  11. «Butragueño took Di Stéfano's goals record against Albania». Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2023. 
  12. «Emilio Butragueño - Goals in International Matches». Ανακτήθηκε στις 28 Ιουνίου 2020. 
  13. «World Cup 1986 Topscorers». Ανακτήθηκε στις 28 Ιουνίου 2020. 
  14. «FIFA : Relive Mexico '86 with full match replays, exclusive videos & features». Ανακτήθηκε στις 14 Μαρτίου 2023. 
  15. «UEFA : Butragueño to the rescue». Ανακτήθηκε στις 28 Ιουνίου 2020. 
  16. «FIFA 100». Ανακτήθηκε στις 28 Ιουνίου 2020. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία