Ο λιμός είναι εξαπλωμένη έλλειψη τροφίμων,[1] η οποία προκαλείται από διάφορους παράγοντες όπως: πόλεμος, πληθωρισμός, αποτυχία παραγωγής επαρκών τροφίμων, πληθυσμιακή ανισορροπία ή κυβερνητικές πολιτικές. Το φαινόμενο συνήθως συνοδεύεται ή ακολουθείται από τοπικό υποσιτισμό, λιμοκτονία, επιδημία και αυξημένα επίπεδα θνησιμότητας. Κάθε κατοικημένη ήπειρος έχει περάσει περιόδους λιμού στην ιστορία της. Στον 19ο και 20ό αιώνα οι περισσότεροι θάνατοι από λιμούς ήταν γενικά στη νοτιοανατολική και νότια Ασία, και σε μικρότερο αριθμό στην ανατολική και κεντρική Ευρώπη. Από τη δεκαετία του 2000 ο αριθμός θανάτων από λιμούς μειώνεται πολύ γρήγορα.

Μερικές χώρες, ιδιαίτερα στη υποσαχάρια Αφρική, συνεχίζουν να υποφέρουν από λιμούς ευρείας έκτασης. Από το 2010, η Αφρική είναι η πιο επηρεασμένη ήπειρος στον κόσμο. Το 2017 τα Ηνωμένα Έθνη προειδοποίησαν ότι πάνω από 20 εκατομμύρια άτομα απειλούνται με υποσιτισμό στη Σομαλία, το Νότιο Σουδάν, τη Νιγηρία και την Υεμένη. Η διανομή των τροφίμων έχει επηρεαστεί από συγκρούσεις. Τα περισσότερα προγράμματα σίτισης πλέον κατευθύνουν τη βοήθεια τους στην Αφρική.

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Kelly, James (May 1992). «Scarcity and Poor Relief in Eighteenth-Century Ireland: The Subsistence Crisis of 1782–4». Irish Historical Studies 28 (109): 38–62. doi:10.1017/S0021121400018575.