Μανουήλ Χρυσάφης (ο νεότερος)

Ο Παναγιώτης Χρυσάφης ο νέος, έζησε περί το 1600 μ.Χ. Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη. Υπήρξε Πρωτοψάλτης της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας, μελοποιός φημισμένος και θεωρητικός της Εκκλησιαστικής Μουσικής. Στα έργα του συγκαταλέγονται το Παλαιόν ή Αργόν Αναστασιματάριον, στο οποίο περιλαμβάνονται και μελοποιήσεις του των Εωθινών του υπο του Λέοντος ΣΤ' του Σοφού ποιηθέντα εωθινά δοξαστικα, υπο Ιωάννου του Γλυκέως Πρωτοψάλτου μελοποιηθέντα., διαφόρους καλοφωνικούς ειρμους, αργα μαθηματα, αλληλουιαρια, πασαπνοαρια, κεκραγαρια, χερουβικα κ.α. Σώζεται σε ατελή μορφή, το θεωρητικό του πόνημα "Ερμηνεία περί του τί εστι φθορά και διατί τίθεται, και εις ποίον καταλήγει μία εκάστη των φθορών", το οποίο βρήκε ο Αθανάσιος Παπαδόπουλος - Κεραμεύς (19ος αι.) σε βιβλιοθήκη της Λέσβου. Επισης εσφαλμένα λεγεται ως Μανουηλ Χρυσαφης ο Νεος. Καθως λοιπον, ο Μανουηλ Χρυσαφης ο Παλαιος εζησε σε βυζαντινο και μεταβυζαντινο καιρο (ητο πρωτοψαλτης κατα αλλους λαμπαδαριος του Ιερου Ναου της Αγιας Σοφιας Κωνσταντινουπολεως επι Κωνσταντίνου του Παλαιολόγου ητοι περ.1450-1453 περιπου). Ετσι λοιπον ο ΠΑΝΑΓΙΏΤΗΣ ΧΡΥΣΑΦΗΣ Ο ΝΕΟΣ, αφησε το λιθαρακι του ατη συντηρηση της Βυζαντινης Εκκλησιαστικης Μουσικης στα χρονια του Παλαιου,Αργού Στιχηραρίου. Ην δε σπουδαιος εις την περιοδον ταυτην. Αξιος μουσουργος και μελοποιος, οπως επισης και καλλιφωνος.

Πηγές

• Θεοδόσιος Β. Γεωργιάδης, Η Νέα Μούσα : Συνοπτική ιστορική και τεχνική μουσική μελέτη, Εν Σταμπουλ, Τύποις Μάρκου Δημητριάδου, 1936.
• Παπαδόπουλος Ι. Γεώργιος, Συμβολαί εις την Ιστορίαν της παρ' ημίν Εκκλησιαστικής Μουσικής, τυπογραφείον και βιβλιοπωλείον Κουσουλίνου & Αθανασιάδου, Αθήναι, 1890.