Ο Λυσσασμένος Σκύλος
Ο Λυσσασμένος Σκύλος (Ιαπωνικά: 野良犬 ,Nora Inu) είναι ένα αστυνομικό φιλμ νουάρ Ιαπωνικής παραγωγής του 1949 σε σκηνοθεσία Ακίρα Κουροσάβα. Πρωταγωνιστούν ο Τοσίρο Μιφούνε και ο Τακάσι Σιμούρα.
| Ο Λυσσασμένος Σκύλος | |
|---|---|
 H Κινηματογραφική αφίσα της ταινίας | |
| Σκηνοθεσία | Ακίρα Κουροσάβα[1] |
| Παραγωγή | Σοτζίρο Μοτόκι |
| Σενάριο | Ακίρα Κουροσάβα |
| Πρωταγωνιστές | Τοσίρο Μιφούνε, Τακάσι Σιμούρα, Κέικο Αουάτζι, Μινόρου Χιάκι, Ιχίρο Σουγκάι, Ισάο Κιμούρα, Νορίκο Χόνμα, Νορίκο Σενγκόκου, Ισίρο Χόντα[2], Εϊτζίρο Τόνο[2] και Έικο Μιγιόσι |
| Μουσική | Φουμίο Χαγιασάκα |
| Φωτογραφία | Ασακάζου Νακάι |
| Εταιρεία παραγωγής | Toho |
| Διανομή | Toho και Netflix |
| Πρώτη προβολή | 17 Οκτωβρίου 1949 (Ιαπωνία)[3], 12 Ιανουαρίου 1961 (Γαλλία)[3] και 31 Αυγούστου 1963 (Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής)[3] |
| Διάρκεια | 122 λεπτά[4] |
| Προέλευση | Ιαπωνία |
| Γλώσσα | Ιαπωνικά |
| δεδομένα () | |
Ήταν η δεύτερη ταινία του Κουροσάβα του 1949 που παράχθηκε από την Film Art Association και κυκλοφόρησε από την Σιντόχο. Λαμβάνεται επίσης ως ταινία ντετέκτιβ (μεταξύ των πρώτων ιαπωνικών ταινιών σε αυτό το είδος)[5] που εξερευνά τη διάθεση της Ιαπωνίας κατά τη διάρκεια της επώδυνης μεταπολεμικής ανακάμψης.
Πλοκή Επεξεργασία
Η ταινία πραγματοποιείται κατά τη διάρκεια ενός καύσωνα στα μέσα του καλοκαιριού στο μεταπολεμικό Τόκιο. Ο ντετέκτιβ του τμήματος ανθρωποκτονίων Ρόκι Μουρακάμι διαπιστώνει ότι κάποιος του έχει κλέψει το υπηρεσιακό του όπλο μέσα σε ενα λεωφορείο που βρίσκεται. Εντοπίζει τον κλέφτη και τον κυνηγά, αλλά δυστηχώς τον χάνει. Στη συνέχεια ο Μουρακάμι αναφέρει την κλοπή του όπλου στα κεντρικά γραφεία της αστυνομίας. Μετά από κάποια προκαταρκτική έρευνα, πηγαίνει ως μυστικός αστυνομικός στους δρόμους της πόλης για αρκετές μέρες, προσπαθώντας να διεισδύσει στην παράνομη αγορά όπλων. Τελικά βρίσκει κάποιο ίχνος μιας συμμμορίας εκβιαστών.
Οι ιατροδικαστές ανακαλύπτουν ότι το κλεμμένο όπλο χρησιμοποιήθηκε σε ένα πρόσφατο έγκλημα και ο Μουρακάμι συνεργάζεται με τον βετεράνο ντετέκτιβ Σάτο. Μετά την ανάκριση σε έναν ύποπτο, ο Σάτο και ο Μουρακάμι μαθαίνουν ότι ο ύποπτός τους μπορεί να είναι οπαδός του μπέιζμπολ. Πηγαίνουν και βλέπουν ένα τοπικό παιχνίδι μπέιζμπολ, αναζητώντας έναν έμπορο όπλων που ονομάζεται Χόντα. Όταν καταφέρνουν και τον εντοπίζουν, αυτός, τους υποδεικνύει τον Γιούσα, έναν απογοητευμένο βετεράνο του πολέμου που κατέφυγε σε ένα απελπισμένο έγκλημα. Ερευνούν το σπίτι της αδερφής του Γιούσα και της αγαπημένης του, το οποίο όμως δεν οδηγεί κάπου.
Το όπλο του Μουρακάμι χρησιμοποιείται ξανά σε έγκλημα, αυτή τη φορά ως όπλο μιας δολοφονίας. Συνεχίζουν να ρωτούν την Ναμίκι στο σπίτι της μητέρας της. Είναι ακόμα διστακτική για να μιλήσει, οπότε ο Σάτο φεύγει για να ερευνήσει τα ίχνη του Γιούσα, ενώ ο Μουρακάμι παραμένει πίσω ελπίζοντας ότι η μητέρα της Ναμίκι μπορεί να την πείσει να αρχίσει να συνεργάζεται με την αστυνομία. Ο Σάτο εντοπιζει σε ένα ξενοδοχείο, το πιο πρόσφατο κρησφύγετο του Γιούσα. Κάνει μια τηλεφωνική κλήση στον Μουρακάμι, αλλά, καθώς πρόκειται να αποκαλύψει την τοποθεσία του Γιούσα, ο εγκληματίας (έχοντας ακούσει ότι οι ιδιοκτήτες του ξενοδοχείου αναφέρουν ότι ο Σάτο είναι αστυνομικός) προσπαθεί να πυροβολήσει τον Σατο στο τηλεφωνικό θάλαμο του ξενοδοχείου πριν αυτός προλάβει να αντιδράσει.Ο Σάτο, αν και τραυματισμένος, προσπαθεί να τον κυνηγήσει, αλλά πέφτει και χάνει τις αισθήσεις του εξαιτίας της απώλεια αίματος. Ένας απελπισμένος Μουρακάμι φτάνει στο νοσοκομείο για να δωρίσει αίμα, αλλά απογοητεύεται καθώς οι γιατροί δεν του αναφέρουν τίποτα αν ο Σάτο τελικά θα επιβιώσει.
Το επόμενο πρωί, η Ναμίκι αλλάζει στάση και ενημερώνει τον Μουρακάμι ότι είχε ραντεβού με τον Γιούσα σε έναν κοντινό σιδηροδρομικό σταθμό. Ο Μουρακάμι αγωνίζεται στο σιδηροδρομικό σταθμό και αντιμετωπίζει έναν άνδρα με βάση την ηλικία του, τα λασπωμένα ρούχα από τις πληροφορίες που έχει συγκεντρώσει τις τελευταίες ημέρες. Ο Γιούσα συγκλονίζεται από την απροσδόκητη αντιπαράθεση και προσπαθεί να βγει από το σιδηροδρομικό σταθμό. Ο Μουρακάμι τον ακολουθεί σε δάσος και τραυματίζεται στο χέρι, αλλά ο Γιούσα σπαταλά τις δύο τελευταίες του σφαίρες. Ο Μουρακάμι, παρά τον τραυματισμό του, καταφέρνει να παλέψει με τον Γιούσα, να του περάσει χειροπέδες και να τον αφοπλίσει. Μέρες αργότερα πίσω στο νοσοκομείο, ο Σατο έχει αναρρώσει και συγχαίρει τον Murakami για την πρώτη επιτυχία του. Ο Μουρακάμι συμπαθεί εν συντομία την κατάσταση του Γιούσα, έως ότου του λέει ο Σάτο να το ξεχάσει και να ετοιμαστεί για τις υποθέσεις που θα χρειαστεί να λύσει στο μέλλον.
Διανομή ρόλων Επεξεργασία
- Τοσίρο Μιφούνε ως ντετέκτιβ Μουρακάμι,
- Τακάσι Σιμούρα ως ντετέκτιβ Σάτο
- Κεικο Αγιάτζι ως Χαρούμι Ναμίκι
- Έικο Μιγιόσι ως μητέρα της Χαρούμι
- Νορίκο Χόμμα ως πωλήτρια
- Ίσαο Κιμούρα ως Γιούσα
- Μινόρου Τσιάκι ως μανάτζερ κλαμπ
- Ιτσίρο Σουγκάι ως ιδιοκτήτης ξενοδοχείου
- Τζεν Σιμίτζου ως αστυνομικός επιθεωρητής Νακατζίμα
- Ρεικίτσι Καβαμούρα ως αξιωματικός
- Νορίκο Σενγκόκου ως κοπέλα
Ιστορικό Επεξεργασία
Ο Κουροσάβα αναφέρθηκε σε διάφορες συνεντεύξεις ότι το σενάριο του ήταν εμπνευσμένο από την ταινία Η Γυμνή Πόλη του Ζιλ Ντασέν και τα έργα του Ζορζ Σιμενόν .[6] Παρά το γεγονός ότι ήταν μία από τις πιο διάσημες ταινίες του Ακίρα Κουροσάβα μετά τον πόλεμο, η ταινία ωστόσο δεν είχε πάντα τόσο μεγάλη εκτίμηση από τον ίδιο τον σκηνοθέτη. Ο Κουροσόβα αρχικά είπε ότι σκέφτηκε λίγο για την ταινία, αποκαλώντας την "πολύ τεχνική" και επίσης παρατήρησε ότι περιέχει "όλη αυτή την τεχνική και όχι μια πραγματική σκέψη". Η στάση του είχε αλλάξει μέχρι το 1982, όταν έγραψε στην αυτοβιογραφία του ότι «καμία λήψη δεν πήγε τόσο ομαλά» και ότι «ο εξαιρετικός ρυθμός των γυρισμάτων και η καλή συνεργασία με τους ηθοποιούς μπορούν να γίνουν αισθητές στην ταινία».[7]
Προβολή Επεξεργασία
Η ταινία διανεμήθηκε στους κινηματογράφους στην Ιαπωνία στις 17 Οκτωβρίου 1949 και επίσης κυκλοφόρησε στις Ηνωμένες Πολιτείες από την Toho International με αγγλικούς υπότιτλους στις 31 Αυγούστου 1963.
Υποδοχή Επεξεργασία
Ο Λυσσασμένος Σκύλος κατέχει βαθμολογία έγκρισης 95% στο Rotten Tomatoes με βάση 20 κριτικές, με μέση βαθμολογία 7,42 / 10.[8]
Βραβεία Επεξεργασία
Στα Concours Film Mainichi του 1950 κέρδισε βραβεία για τον Καλύτερο Ηθοποιό (Takashi Shimura), την Καλύτερη Πρωτότυπη Μουσική (Fumio Hayasaka), την Καλύτερη Φωτογραφία ( Asakazu Nakai ) και την Καλύτερη Καλλιτεχνική Διευθύνση (Sō Matsuyama ).
Επανέκδοση Επεξεργασία
Η ταινία έγινε ριμέικ το 1973 ως Nora inu και επίσης εγινε και μια τηλεοπτική ταινία το 2013. [9]
Βιβλιογραφία Επεξεργασία
- Galbraith IV, Stuart (2008). The Toho Studios Story: A History and Complete Filmography. Scarecrow Press. ISBN 1461673747.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ www
.imdb .com /title /tt0041699 /. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2016. - ↑ 2,0 2,1 (Τσεχικά) Česko-Slovenská filmová databáze. 2001.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 «Stray Dog (1949): Release Info». (Αγγλικά) Internet Movie Database. Ανακτήθηκε στις 14 Απριλίου 2018.
- ↑ «Stray Dog (1949): Technical Specifications». (Αγγλικά) Internet Movie Database. Ανακτήθηκε στις 14 Απριλίου 2018.
- ↑ Broe, Dennis (2014). Class, Crime and International Film Noir: Globalizing America's Dark Art. London: Palgrave Macmillan. σελίδες 162–67. ISBN 1137290137. Ανακτήθηκε στις 9 Ιουνίου 2017.
- ↑ «DVD Review of Stray Dog by Gary Morris». imagesjournal.com. Ανακτήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 2011.
- ↑ «Stray Dog: Kurosawa Comes of Age». criterion.com. Ανακτήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 2011.
- ↑ «Stray Dog (Nora inu) (1963)». Rotten Tomatoes. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουλίου 2020.
- ↑ «Nora inu». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Ιανουαρίου 2013.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία
- Ο Λυσσασμένος Σκύλος στην IMDb (Αγγλικά)
- Ο Λυσσασμένος Σκύλος στο AllMovie (Αγγλικά)
- Ο Λυσσασμένος Σκύλος στο Rotten Tomatoes (Αγγλικά)
- Ο Λυσσασμένος Σκύλος στο TCMDB (Αγγλικά)
- Ο Λυσσασμένος Σκύλος στο AlloCine (Γαλλικά)
- Ο Λυσσασμένος Σκύλος στο Cine.gr (αρχειοθετημένος)
- Excess in Stray Dog στο Criterion Collection
- Stray Dog (Ιαπωνικά) στο Japanese Movie Database
