Τριφασικό σύστημα
Στην ηλεκτρική εφαρμοσμένη μηχανική, ένα τριφασικό σύστημα είναι ένα σύστημα παραγωγής, διανομής και κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας που σχηματίζεται από τρία μονοφασικά εναλλασσόμενα ρεύματα ίσης συχνότητας και πλάτους κύματος (και επομένως πραγματικής τιμής), που έχουν διαφορά φάσης μεταξύ τους 120°, και δίνονται με συγκεκριμένη σειρά. Καθένα από τα μονοφασικά ρεύματα που συνθέτουν το σύστημα χαρακτηρίζεται με το όνομα της φάσης (συνήθως συμβολίζονται με τα γράμματα R, S, T).[1][2]
Ένα τριφασικό σύστημα λέγεται ότι είναι συμμετρικό όταν τα ρεύματά του έχουν ίσα μεγέθη και είναι συμμετρικά εκτός φάσης. Όταν δεν πληρούται κάποιες από τις παραπάνω προϋποθέσεις, το σύστημα ονομάζεται ασύμμετρο.
Το τριφασικό σύστημα παρουσιάζει μια σειρά από πλεονεκτήματα, όπως η οικονομία των γραμμών μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας (καλώδια με μικρότερη διατομή από ό,τι σε ισοδύναμη μονοφασική γραμμή) και των μετασχηματιστών που χρησιμοποιούνται, καθώς και η υψηλή του απόδοση σε δέκτες, ιδιαίτερα κινητήρες, τους οποίους η τριφασική γραμμή τροφοδοτεί με σταθερή ηλεκτρική ισχύ.
Οι γεννήτριες που χρησιμοποιούνται στους σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής είναι τριφασικές, αφού η σύνδεση με το ηλεκτρικό δίκτυο πρέπει να είναι τριφασικό (εκτός από μονάδες χαμηλής ισχύος). Το τριφασικό σύστημα χρησιμοποιείται ευρέως σε βιομηχανίες, όπου τα μηχανήματα τροφοδοτούνται από τριφασικούς κινητήρες.
Υπάρχουν δύο κύριοι τύποι συνδεσμολογίας - συνδεσμολογία τριγώνου και συνδεσμολογία αστέρα. Στην συνδεσμολογία αστέρα, ο ουδέτερος είναι το σημείο σύνδεσης των φάσεων.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ William D. Stevenson, Jr. Elements of Power System Analysis Third Edition, McGraw-Hill, New York (1975). ISBN 0-07-061285-4.
- ↑ «Τριφασικά κυκλώματα εναλασσόμενου ρεύματος» (PDF). Ανακτήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου 2021.