Εικόνες γυμνών διασημοτήτων

Υπάρχει ζήτηση για εικόνες γυμνών διασημοτήτων για αρκετές δεκαετίες και είναι μια κερδοφόρα επιχείρηση που εκμεταλλεύονται οι πωλητές πορνογραφίας, όπως επίσης οι ιστοσελίδες και τα περιοδικά. Οι τύποι αυτών περιλαμβάνουν εγκεκριμένες εικόνες, όπως στιγμιότυπα ταινιών, αντίγραφα από εικόνες που έχουν δημοσιευτεί προηγουμένως, φωτογραφίες από περιοδικά ή φωτογραφίες γενικά ή κλιπ από ταινίες, έως και μη εξουσιοδοτημένες εικόνες, όπως σεξουαλικές ταινίες διασημοτήτων και φωτογραφίες παπαράτσι που συλλαμβάνουν ακούσιες ή ιδιωτικές σκηνές, μέχρι και ψεύτικες ή φτιαγμένες εικόνες των διάσημων προσώπων.

Γυμνή εικόνα της Ανέτ Κέλερμαν από σκηνή της ταινίας A Daughter of the Gods (1915).

Γενικά

Έχει υπάρξει ζήτηση για γυμνές εικόνες διασημοτήτων εδώ και δεκαετίες. Το Playboy ήταν γνωστό ότι προσέφερε οικονομικές προτάσεις σε διάσημους ώστε να φωτογραφηθούν γυμνοί για το περιοδικό, καθώς και άλλα φτηνιάρικα περιοδικά έψαχναν για τέτοιες εικόνες, οι οποίες έγιναν χωρίς τη γνώση των προσώπων — για παράδειγμα όταν θα έκαναν ντους ή τόπλες σε παραλία ή, τέλος πάντων, τραβηγμένες φωτογραφίες, πριν το εικονιζόμενο πρόσωπο γίνει τόσο διάσημο. Τέτοιες εικόνες είναι πάντα σε υψηλή ζήτηση ακόμα και από γνωστά περιοδικά.

Σε κάποιες χώρες, οι νόμοι περί ιδιωτικότητας καθώς επίσης και τα ατομικά δικαιώματα μπορούν να οδηγήσουν σε κρατική αντίδραση κατά των οργανισμών που εξέδωσαν εικόνες γυμνών διασημοτήτων, χωρίς την έγκριση τους κι αυτό φυσικά περιορίζει τη διαθεσιμότητα τέτοιων εικόνων στα έντυπα μέσα. Στο Ίντερνετ η εύρεση των δραστών καθώς και η παραπομπή τους σε δίκη είναι δυσκολότερη, οπότε οι φωτογραφίες κυκλοφορούν στο διαδίκτυο με λιγότερο ρίσκο. Τέτοιες εικόνες κυκλοφορούν πιθανώς μέσω Usenet και Διαδικτυακά φόρουμ, ενώ σε πολλές χώρες που δεν μπορεί τέτοια υπόθεση να οδηγήσει σε δίκη, προσφέρονται αυτές οι εικόνες για διαφημιστικούς λόγους. Σε αρκετές περιπτώσεις τα πνευματικά δικαιώματα δεν υπολογίζονται.

Σε μερικές περιπτώσεις, όταν το εικονιζόμενο πρόσωπο είναι νεαρής ηλικίας και η φωτογραφία είναι πραγματική, τότε μπορεί να υποπέσει στη δυκλίδα του νόμου περί της παιδικής πορνογραφίας και να υπάρξει νομικό κυνήγι για τους διανομείς των εν λόγω φωτογραφιών. Παρόλα αυτά, στην περίπτωση που οι συγκεκριμένες εικόνες είναι ψεύτικες ή φτιαχτές, τότε το μέσο που τις έχει χαρακτηρίζεται ως "παιδική πορνογραφία".

Ιστορία

Κατά τις δεκαετίες που πέρασαν, καθώς και τη σήμερον ημέρα, υπάρχει ενδιαφέρον για γυμνές φωτογραφίες διάσημων ατόμων. Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι το δεκεμβριανό τεύχος του Playboy, το 1953, όπου εμπεριείχε μία τέτοια εικόνα της Μέριλιν Μονρόε, από μία φωτογράφιση του 1949, ως η πρώτη του Playmate του Μήνα.

Η εμπορευματοποίηση, η προώθηση και η οργανωμένη προσφορά γυμνών εικόνων των διασημοτήτων μπορούν να ανιχνευθούν σε ένα άλλο ανδρικό περιοδικό, το High Society, και οι προσπάθειες της πρώτης γυναίκας έντιτορ, της Γκλόρια Λέοναρντ. Αυτό ξεκίνησε σαν περιεχόμενο του περιοδικού, που έδειχνε προκλητικές εικόνες διάσημων, παρμένες από ταινίες, όπως της Τζόντι Φόστερ και της Γκόλντι Χον, και έγινε ένα spin-off εγχείρημα του περιοδικού, ονόματι Celebrity Skin. Αρκετές διασημότητες προσπάθησαν κατά καιρούς να μηνύσουν το περιοδικό όπως η Μάργκοτ Κίντερ και Μπάρμπαρα Στρέιζαντ.

Επίσης, άλλο ένα περιοδικό έγινε γνωστό που δημοσίευε εικόνες μοντέλων τα οποία δεν ήταν διάσημα κατά την περίοδο της κυκλοφορίας τους, ενώ αργότερα απέκτησαν δημοτικότητα. Το Penthouse δημοσίευσε για πρώτη φορά γυμνές φωτογραφίες το 1984μ συγκεκριμένα της νεαρής ηθοποιού Τρέισι Λορντς (όπου αργότερα έγινε γνωστό ότι ήταν ανήλικη κατά την περίοδο αυτή), καθώς επίσης και της Μις Αμερική, Βανέσα Ουίλιαμς, γεγονός που της στέρησε το στέμμα.

Δείτε επίσης

• Playboy
• Penthouse