Η Βουλγαρία εκλέγει σε εθνικό επίπεδο, έναν αρχηγό του κράτους - τον πρόεδρο - και ένα νομοθετικό σώμα. Ο πρόεδρος εκλέγεται για μια θητεία πέντε ετών απ' ευθείας από το λαό. Η Εθνική Συνέλευση (Βουλγαρικά : Narodno Sabranie) έχει 240 μέλη, που εκλέγονται για θητεία τεσσάρων ετών από την αναλογική εκπροσώπηση σε εκλογικές περιφέρειες με κατώτατο όριο 4%. Η Βουλγαρία έχει ένα πολυκομματικό σύστημα, στο οποίο κανένα κόμμα δεν έχει συχνά την ευκαιρία να αποκτήσει αυτοδυναμία και τα κόμματα πρέπει να συνάψουν συμμαχίες για να σχηματίσουν κυβερνήσεις.

Νομοθετικά σώματα

Επεξεργασία

Εθνικές συνελεύσεις

Επεξεργασία
Ονομασία Διάρκεια Πληρεξούσιοι
Συντακτική Συνέλευση 10.02.1879-16.04.1879 231
1 Μεγάλη Εθνική συνέλευση 17.04.1879-26.06.1879 231
1 Τακτική Εθνική συνέλευση 21.10.1879-24.11.1879 158
2 Τακτική Εθνική συνέλευση 23.03.1880-18.12.1880 172
2 Μεγάλη Εθνική συνέλευση 01.07.1881 307
3 Τακτική Εθνική συνέλευση 10.12.1882-25.12.1883 47
4 Τακτική Εθνική συνέλευση 27.06.1884-06.09.1886 195/286
3 Μεγάλη Εθνική συνέλευση 19.10.1886-03.08.1887 493
5 Τακτική Εθνική συνέλευση 15.10.1887-17.12.1889 285
6 Τακτική Εθνική συνέλευση 15.10.1890-15.12.1892 276
4 Μεγάλη Εθνική συνέλευση 03.05.1893-17.05.1893 577
7 Τακτική Εθνική συνέλευση 15.10.1893-21.12.1893 145
8 Τακτική Εθνική συνέλευση 15.10.1894-04.02.1896 149
9 Τακτική Εθνική συνέλευση 01.12.1896-19.12.1898 159
10 Τακτική Εθνική συνέλευση 16.05.1899-29.11.1900 169
11 Τακτική Εθνική συνέλευση 22.02.1901-23.12.1901 166
12 Τακτική Εθνική συνέλευση 22.04.1902-31.03.1903 188
13 Τακτική Εθνική συνέλευση 02.11.1903-22.12.1907 189
14 Τακτική Εθνική συνέλευση 15.06.1908-15.02.1911 203
5 Μεγάλη Εθνική συνέλευση 09.06.1911-09.07.1911 414
15 Τακτική Εθνική συνέλευση 15.10.1911-23.07.1913 213
16 Τακτική Εθνική συνέλευση 19.12.1913-31.12.1913 204
17 Τακτική Εθνική συνέλευση 20.03.1914-15.04.1919 257
18 Τακτική Εθνική συνέλευση 02.10.1919-20.02.1920 237
19 Τακτική Εθνική συνέλευση 15.04.1920-11.03.1923 232
20 Τακτική Εθνική συνέλευση 21.05.1923-11.06.1923 245
21 Τακτική Εθνική συνέλευση 09.12.1923-15.04.1927 267
22 Τακτική Εθνική συνέλευση 19.06.1927-18.04.1931 275
23 Τακτική Εθνική συνέλευση 20.08.1931-19.05.1934 283
24 Τακτική Εθνική συνέλευση 22.05.1938-27.04.1939 160
25 Τακτική Εθνική συνέλευση 24.02.1940-23.08.1944 160
26 Τακτική Εθνική συνέλευση 15.12.1945-28.09.1946 279
6 Μεγάλη Εθνική συνέλευση 07.11.1946-21.10.1949 465(375)
1(27) Εθνική Συνέλευση 17.01.1950-02.11.1953 239
2(28) Εθνική Συνέλευση 14.01.1954-11.12.1957 249
3(29) Εθνική Συνέλευση 13.01.1958-04.11.1961 254
4(30) Εθνική Συνέλευση 15.03.1962-08.12.1965 321
5(31) Εθνική Συνέλευση 11.03.1966-18.05.1971 416
6(32) Εθνική Συνέλευση 07.07.1971-09.03.1976 400
7(33) Εθνική Συνέλευση 15.06.1976-07.04.1981 400
8(34) Εθνική Συνέλευση 16.06.1981-21.03.1986 400
9(35) Εθνική Συνέλευση 17.06.1986-03.04.1990 400
7 Μεγάλη Εθνική συνέλευση 10.07.1990-02.10.1991 400
36 Εθνική Συνέλευση 04.11.1991-17.10.1994 240
37 Εθνική Συνέλευση 12.01.1995-13.02.1997 240
38 Εθνική Συνέλευση 07.05.1997-19.04.2001 240
39 Εθνική Συνέλευση 05.07.2001-17.06.2005 240
40 Εθνική Συνέλευση 11.07.2005- 27.06.2009 240
41 Εθνική Συνέλευση 14.07.2009–14.03.2013 240
42 Εθνική Συνέλευση 21.05.2013-06.08.2014 240
43 Εθνική Συνέλευση 27.10.2014- 27.01.2017 240
44 Εθνική Συνέλευση 19. 04. 2017 - 25.03. 2021 240
45 Εθνική Συνέλευση 15. 04. 2021 - 12. 05. 2021 240
46 Εθνική Συνέλευση 21 . 07. 2021 - 16. 09. 2021 240
47 Εθνική Συνέλευση 3. 12. 2021 - 29. 07. 2022 240
48 Εθνική Συνέλευση 19.10.2022- 02.02.2023 240
49 Εθνική Συνέλευση 12.04.2023 - 240
Ενημερώνεται από εδώ: [1]

Προεδρικές εκλογές

Επεξεργασία

Προεδρικές εκλογές για πρώτη φορά διεξήχθησαν στις 12 και στις 19 Ιανουαρίου 1992.[1] Στις πρώτες προεδρικές εκλογές κέρδισε ο Ζέλιου Ζέλεφ επικρατώντας του ανεξάρτητου Βέλκο Βαλκάνοφ με 52,8% στον δεύτερο γύρο.[2] Στις επόμενες εκλογές, που έγιναν στις 27 Οκτωβρίου και στις 3 Νοεμβρίου 1996, πρόεδρος εξελέγη ο Πέταρ Στογιάνοφ με 59,7% έναντι 40,3% για τον Ιβάν Μαραζόφ. Ο Γκιόργκι Παρβάνοφ εξελέγη πρόεδρος στις εκλογές που έγιναν στις 11 και στις 18 Νοεμβρίου 2001, επικρατώντας με 54,1% του Πέταρ Στογιάνοφ (45,9). Ο Παρβάνοφ έγινε ο πρώτος πρόεδρος που επανεξελέγη, στις 22 και στις 29 Οκτωβρίου 2006, με 75,9% έναντι 24,05% του Βόλεν Σιντέροφ.[3] Στις προεδρικές εκλογές διεξήχθησαν στις 23 και στις 30 Οκτωβρίου 2011, με νικητή (52,58%) το Ρόσεν Πλέβνελιεφ από το GERB έναντι 47,42% για τον Ιβάιλο Κάλφιν από το Βουλγαρικό Σοσιαλιστικό Κόμμα. Οι τελευταίες προεδρικές εκλογές διεξήχθησαν σε δύο γύρους, στις 6 και στις 13 Νοεμβρίου 2016 και ανέδειξαν ως τελικό νικητή τον Ρούμεν Ράντεφ.

Κοινοβουλευτικές εκλογές

Επεξεργασία

Οι κοινοβουλευτικές εκλογές διεξάγονται στη Βουλγαρία από το 1879. Υπήρξε μια περίοδος κατά την οποία η κομματική εκπροσώπηση απαγορεύτηκε την περίοδο 1934-1944 στον απόηχο του βουλγαρικού πραξικοπήματος του 1934 και το διαδοχικό προσωπικό κανόνα του τσάρου Μπόρις Γ΄. Υπήρξε επίσης περίοδος με σύστημα ενιαίου κόμματος και ψηφοδελτίου κατά το κομμουνιστικό καθεστώς μεταξύ 1945 και 1989, κατά τη διάρκεια της Λαϊκής Δημοκρατίας της Βουλγαρίας, κατά την οποία μόνο οι υποψήφιοι που ορίζονταν από τις αρχές θα μπορούσαν να θέσουν υποψηφιότητα. Αυτό στην πράξη έδωσε στο Κομμουνιστικό κόμμα Βουλγαρίας και στους συνεργάτες του το μονοπώλιο της εξουσίας.

Μέχρι το 1945 δεν υπήρχε καθολική ψηφοφορία για τις γυναίκες. Σε όλες τις εκλογές από το 1990 κι έπειτα εκλέγονταν 240 βουλευτές για θητεία τεσσάρων ετών από την αναλογική εκπροσώπηση στις εκλογικές περιφέρειες με ένα όριο 4%. Οι δύο εκλογές που διέφεραν από αυτό το μοντέλο ήταν του 1990 για τη Εθνοσυνέλευση όπου εξελέγησαν 400 εκπρόσωποι. Η άλλη εξαίρεση ήταν στις εκλογές του 2009 όταν 209 αντιπρόσωποι εξελέγησαν με αναλογική εκπροσώπηση και 31 μέσω εδρών που αντιστοιχούν στις επαρχίες και τις μεγαλύτερες πόλεις.

Πρόσφατες βουλευτικές εκλογές (2021-22)

Επεξεργασία


Βουλευτικές εκλογές 2017

Επεξεργασία

Βουλευτικές εκλογές διεξήχθησαν πρόωρα στις 26 Μαρτίου 2017.Το κεντροδεξιό GERB αναδείχθηκε ξανά νικητής.[4] Οι προηγούμενες βουλευτικές εκλογές διεξήχθησαν επίσης πρόωρα στις 5 Οκτωβρίου 2014.

Δημοψηφίσματα

Επεξεργασία

Τέσσερα δημοψηφίσματα σε εθνικό επίπεδο έχουν διεξαχθεί στη Βουλγαρία από τότε που απέκτησε την ανεξαρτησία της το 1878:

  • Στις 19 Νοέμβρη του 1922 το ερώτημα ήταν εάν οι εγκληματίες από τους τρεις προηγούμενους πολέμους έπρεπε να διωχθούν ποινικά[5].
  • Στις 8 Σεπτεμβρίου 1946 το ερώτημα ήταν αν η Βουλγαρία έπρεπε να παραμείνει σε μοναρχία ή να γίνει δημοκρατία[6].
  • Στις 16 Μαΐου του 1971 ζητήθηκε η έγκριση του λαού για νέο σύνταγμα[6].
  • Στις 27 Γενάρη του 2013 το ερώτημα ήταν αν η Βουλγαρία πρέπει να αναπτύξει πυρηνική ενέργεια με την κατασκευή ενός νέου πυρηνικού σταθμού.[7][8]

Δημοψήφισμα για νέο σταθμό πυρηνικής ενέργειας 2013

Επεξεργασία

Στις 27 Ιανουαρίου 2013 οι πολίτες τάχτηκαν υπέρ της κατασκευής ενός νέου πυρηνικού σταθμού σε ποσοστό 61,49%, έναντι του 38,51% που ψήφισαν αρνητικά[7] Ωστόσο, το δημοψήφισμα είναι μη δεσμευτικό αναφορικά με το αποτέλεσμά του, επειδή η συμμετοχή δεν κατάφερε να ξεπεράσει το απαιτούμενο 60%.[9]

Επιλογή Ψήφοι %
Ναι 851,757 61,49
Όχι 533.526 38,51
Άκυρα/λευκά ψηφοδέλτια 20.180
Σύνολο 1.405.463 100
Εγγεγραμμένοι/συμμετοχή 6.952.183 20,22
Πηγή: CEC

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. Γκεόργκι Παρβάνοφ ο πρόεδρος της Δημοκρατίας της Βουλγαρίας
  2. Nohlen & Stöver 2010, σελ. 369.
  3. «Elections 2006: Final results for the country according to the Central Electoral Commission for the President and Vice President Elections» (στα Βουλγαρικά). Izbori2006.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Ιανουαρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 30 Οκτωβρίου 2006. 
  4. «Εκλογές Βουλγαρία: Νίκη του κεντροδεξιού κόμματος με 32,58%». Πρώτο Θέμα (ηλεκτρονική έκδοση). 27 Μαρτίου 2017. 
  5. Bulgarien, 19. November 1922 : Anklage gegen Kriegsverbrecher Direct Democracy
  6. 6,0 6,1 Nohlen & Stöver 2010, σελ. 368.
  7. 7,0 7,1 «Q&A: Bulgaria's nuclear energy referendum». BBC News. 25 Ιανουαρίου 2013. 
  8. «Bulgarians vote in referendum on nuclear energy». Deutsche Welle. 
  9. «In historic vote, Bulgarian voters back new nuclear plant». EurActiv. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία