Ελισάβετ του Μπουργκ
Η Ελισάβετ του Μπουργκ (Αντρίμ, βόρεια Ιρλανδία, Elizabeth de Burgh, 1284 - 27 Οκτωβρίου 1327) δεύτερη σύζυγος αλλά μοναδική βασίλισσα της Σκωτίας με τον Ροβέρτο Μπρους ήταν τρίτη κόρη και τρίτο παιδί του Ρίτσαρντ Όγκ ντε Μπεργκ, 2ου κόμη του Όλστερ και της Μάργκαρετ ντε Μπεργκ.[5] Ο πατέρας της ήταν προσωπικός φίλος του Εδουάρδου Α΄ της Αγγλίας, δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία για την ίδια πριν τον γάμο με τον Ροβέρτο Μπρους.
| Ελισάβετ του Μπουργκ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1284 (περίπου) Ντανφέρμλιν[1] |
| Θάνατος | 27 Οκτωβρίου 1327 Cullen |
| Τόπος ταφής | αββαείο του Ντανφέρμλιν |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο της Σκωτίας |
| Θρησκεία | Καθολικισμός |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Ροβέρτος Α΄ της Σκωτίας (από 1302)[2][3] |
| Τέκνα | Δαυίδ Β΄ της Σκωτίας[4][2] Margaret Bruce[4] Maud Bruce[4] John Bruce[4] |
| Γονείς | Ρίτσαρντ Ογκ ντε Μπεργκ, 2ος κόμης του Άλστερ[4][2] και Margery de Burgh[4][2] |
| Αδέλφια | Edmond de Burgh Τζων του Μπεργκ[2] Maud de Burgh[2] |
| Οικογένεια | Οίκος του Μπεργκ |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βασίλισσα της Σκωτίας
ΕπεξεργασίαΜετά τον γάμο είχε έντονη και ταραχώδη ζωή, συμμετείχε σε όλα τα δραματικά γεγονότα στο πλευρό του συζύγου της με αποτέλεσμα να φυλακιστεί 11 χρόνια την εποχή που ο Εδουάρδος Α΄ έβαλε στόχο να αφανίσει τον Ροβέρτο Μπρους λίγο πριν τον θάνατο του. Η Ελισάβετ συνάντησε για πρώτη φορά τον Ροβέρτο Μπρους όταν ήταν κόμης του Κάρρικ και παντρεύτηκαν στο Γρουίτλ (1302) κοντά στο Έσσεξ, η Ελισάβετ ήταν 18 ετών και ο σύζυγος της 10 χρόνια μεγαλύτερος. Ο Ροβέρτος Μπρους και η Ελισάβετ στέφθηκαν στο Σκορν βασιλείς της Σκωτίας (27 Μαρτίου 1306), η στέψη έγινε κάτω από τις σκληρές απειλές του ηλικιωμένου Εδουάρδου Α΄ ο οποίος στο τέλος της ζωής του διεκδίκησε σκληρά την Σκωτία μετά την εκτέλεση του Γουίλιαμ Γουάλας, αναφέρεται ότι η Ισαβέλλα μετά την στέψη της δήλωσε ότι είναι με τον σύζυγο της βασιλείς του Μαΐου.[6]
Αιχμάλωτη των Άγγλων
ΕπεξεργασίαΜετά την ήττα των Σκωτσέζων στην μάχη του Μέθβεν (19 Ιουνίου 1306) ο Ροβέρτος Μπρους έστειλε την Ελισάβετ, την κόρη του από τον πρώτο του γάμο Μαρζορί και τις αδελφές του Μαρία και Χριστίνα στο κάστρο του Κίλντρομ υπό την προστασία του αδελφού του Νάιγκελ Μπρους.[7] Οι Άγγλοι πολιόρκησαν σκληρά στο κάστρο που έπεσε από την δωροδοκία κάποιου Άγγλου σιδερά, ο Νάιτζελ Μπρους και οι άντρες του κρεμάστηκαν και αποκεφαλίστηκαν για εσχάτη προδοσία. Οι κυρίες δραπέτευσαν με την βοήθεια του κόμη του Άθολ και βρήκαν καταφύγιο στο ιερό του Αγίου Ντουθάκ στο Ταιν αλλά συνελήφθησαν από τον κόμη του Ρος και οδηγήθηκαν στον Εδουάρδο Α΄. Ο βασιλιάς διέταξε να φυλακιστούν οι αδελφές του Μαρία και Ισαβέλλα σε ξύλινα κελιά στα κάστρα του Ρόξμπουργκ και του Μπέργουικ, την 9χρονη κόρη του Μαρζορί έστειλε μοναχή στο Βάλτον.
Η Ελισάβετ έμεινε αιχμάλωτη με σκληρή επιτήρηση 8 χρόνια (1306 - 1314), ο κόμης του Άλθολ ο οποίος βοήθησε τις κυρίες να δραπετεύσουν κρεμάστηκε και αποκεφαλίστηκε στην συνέχεια έκαψαν το σώμα του ενώ το κεφάλι του κρεμάστηκε στον Πύργο του Λονδίνου.[8] Μετακινήθηκε διαδοχικά από το Μπούρστγουικ - ιν - Χόντερνες, Γιορκσάιρ στον ξενώνα του Μπίσαμ, Μπέρκσαιρ (1312), στο κάστρο του Ουίνδσορ (Οκτώβριος 1312), στο αβαείο του Σάφτεσμπερι, Ντόρσετ (Μάρτιος 1313) και τελικά στο Κεντ μέχρι τον Ιούνιο του 1314. Μετά την μάχη του Μπάνοκμπερν μετακινήθηκε στην Γιορκ όπου συναντήθηκε με τον Εδουάρδο Β΄ της Αγγλίας, τον Νοέμβριο του 1314 απελευθερώθηκε και επέστρεψε στην Σκωτία.
Θάνατος της Ελισάβετ
ΕπεξεργασίαΗ Ελισάβετ πέθανε (27 Οκτωβρίου 1327) στα ανάκτορα του Καλλέν σε ηλικία 43 ετών και τάφηκε στο αβαείο του Ντάνφερμλαϊν τόπο ταφής των βασιλέων της Σκωτίας από το 1093, ο Ροβέρτος Μπρους πέθανε 18 μήνες αργότερα. τμήματα του τάφου της βρίσκονται σήμερα στο Εθνικό Μουσείο της Σκωτίας.[5] Ο τάφος της βρισκόταν στην Αγία Τράπεζα του αβαείο σε έναν αλαβάστρινο τάφο διακοσμημένο με χρυσά φύλλα,[9][10] Το αβαείο καταστράφηκε από τους Καλβινιστές (1560), ο τάφος του Ροβέρτου Μπρους βρέθηκε από τους αρχαιολόγους (1819) και αργότερα της Ελισάβετ (1917), οι σωροί τους τοποθετήθηκαν σε νέο τάφο.[11] Τα όργανα της βασίλισσας αφαιρέθηκαν και τάφηκαν στην ενοριακή εκκλησία της Καλλέν.[12]
Οικογένεια
ΕπεξεργασίαΜε τον σύζυγο της Ροβέρτο Μπρους (1302) παιδιά της ήταν:[13]
- Δαυίδ Β΄ της Σκωτίας.
- Ματθίλδη (πέθανε το 1353).
- Μαργαρίτα (πέθανε το 1345).
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ www
.brucerathlin1307 .com /bruce _700 _story1 .asp. - ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 «Kindred Britain»
- ↑ p10210.htm#i102092. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 4,7 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ 5,0 5,1 «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαΐου 2013. Ανακτήθηκε στις 12 Μαρτίου 2017.
- ↑ Lang, Andrew, "A history of Scotland from the Roman Occupation"
- ↑ Marshall, Rosalind K. (2003). Scottish Queens, 1034-1714. Tuckwell Press. p. 34.
- ↑ Scott, Ronald McNair, Robert the Bruce, King of the Scots, p 87
- ↑ Macnamee, Colm (2006), Robert Bruce: Our Most Valiant Prince, King and Lord, Edinburgh: Birlinn
- ↑ http://nms.scran.ac.uk/database/record.php?usi=000-100-000-354-C
- ↑ http://www.unofficialroyalty.com/royal-burial-sites/scottish-royal-burial-sites/
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 12 Μαρτίου 2017.
- ↑ Boardman, Stephen The Early Stewart Kings
Πηγές
Επεξεργασία- Lang, Andrew, "A history of Scotland from the Roman Occupation"
- Marshall, Rosalind K. (2003). Scottish Queens, 1034-1714. Tuckwell Press. p. 34.
- Scott, Ronald McNair, Robert the Bruce, King of the Scots, p 87
- Bingham, Caroline Robert the Bruce
- Boardman, Stephen The Early Stewart Kings
- Macnamee, Colm (2006), Robert Bruce: Our Most Valiant Prince, King and Lord, Edinburgh: Birlinn