Βικιπαίδεια

Ελισάβετ του Χάναου, κόμισσα του Χόενλοε

Η Ελισάβετ, γερμ.: Elisabeth von Hanau von Hoenlohe (π.1395 - 25 Μαΐου 1475) από τον Οίκο του Χάναου ήταν κόρη του κόμη του Χάναου και με τον γάμο της έγινε κόμισσα του Χόενλοε.

Ελισάβετ του Χάναου, κόμισσα του Λίχτενμπεργκ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1395
Θάνατος25  Μαΐου 1475[1]
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΣύζυγοςAlbrecht I von Hohenlohe-Weikersheim[2]
ΤέκναKraft V, Count of Hohenlohe-Weikersheim
Georg von Hohenlohe-Weikersheim[3]
Albrecht II Graf von Hohenlohe-Ziegenhain[3]
Elisabeth von Hohenlohe-Weikersheim[3][4]
Anna von Hohenlohe-Weikersheim[3]
Adelheid von Hohenlohe-Weikersheim[3]
Agneta von Hohenlohe-Weikersheim[3]
ΓονείςΟύλριχ Ε΄ του Χάναου και Elisabeth von Ziegenhain[4]
δεδομένα

Βιογραφία

Επεξεργασία

Ήταν η πρώτη κόρη του Ούλριχ Β΄ κόμη του Χάναου και της Ελισάβετ του Ζήγκεν, κόρη του Γοδεφρείδου Η΄ κόμη του Ζήγκενχαϊν.

Απεβίωσε 80 ετών και τάφηκε στο μοναστήρι Γκνάντενταλ στο Mίχελφελντ.

Η διαδοχή του Τσίγκενχαϊν

Επεξεργασία

Μέσω του γάμου της με τον Αλβέρτο Α΄ κόμη του Χόενλοε, η Ελισάβετ ενίσχυσε τις οικογενειακές σχέσεις μεταξύ του Οίκου του Χόενλοε και των κομήτων του Ζήγκενχαϊν, η οποία είχε ξεκινήσει όταν η εκ μητρός θεία της Αγνή του Ζήγκενχαϊν (απεβ. 1399) είχε παντρευτεί τον Κραφτ Δ΄ κόμη του Χόενλοε-Βάικερσχαϊμ.

Ο Ιωάννης Β΄, τελευταίος κόμης του Ζήγκεν, απεβίωσε το 1450 χωρίς κληρονόμο. Η κομητεία του Ζήγγκενχαϊν ήταν φέουδο της Έσσης από το 1437, οπότε η Έσση δήλωσε ότι ήταν χηρεύον φέουδο και κατέλαβε στρατιωτικά την κομητεία. Ο Οίκος του Χόενλοε ωστόσο, ισχυρίστηκε ότι ήταν ο πλησιέστερος άρρην κληρονόμος, καθώς ο γιος τους καταγόταν από τους κόμητες του Ζήγκενχαϊν μέσω της Ελισάβετ. Χρησιμοποιώντας αυτό το επιχείρημα, η οικογένεια Χόενλοε έπεισε τον Φρειδερίκο Γ΄ αυτοκράτορα της Γερμανίας να τους δώσει την κομητεία του Zήγκενχαϊν ως αυτοκρατορικό φέουδο, αναβιβάζοντας έτσι το καθεστώς τους σε αυτοκρατορικούς κόμητες. [5] Αυτό οδήγησε σε μία μακρά διαμάχη, η οποία διήρκεσε μέχρι το 1495. Στο τέλος η Έσση κέρδισε και το Zήγκενχαϊν παρέμεινε μέρος του λαντγκραβάτου. Παρ' όλα αυτά, ο Αλβέρτος Α¨ και οι απόγονοί του διατήρησαν τον τίτλο τού κόμη και το καθεστώς τού αυτοκρατορικού κόμη· επίσης πρόσθεσαν το εξάκτινο αστέρι του Ζήγκενχαϊν στο οικόσημο.

Η διαδοχή στο Λίχτενμπεργκ

Επεξεργασία

Η κόρη της Ελισάβετ, που ονομαζόταν επίσης Ελισάβετ, παντρεύτηκε τον Λουδοβίκο Ε΄ κόμη του Λίχτενμπεργκ. Η κόρη τους Άννα (1442-1474) παντρεύτηκε τον Φίλιππο Α΄ τον Πρεσβύτερο, τον πρώτο κόμη του Χάναου-Μπάμπενχαουζεν. Το 1480 ο Ιάκωβος τελευταίος κύριος του Λίχτενμπεργκ, απεβίωσε χωρίς άρρενα κληρονόμο. Η κληρονομία του μοιράστηκε μεταξύ του Φιλίππου Α΄ του Πρεσβύτερου και του Σίμωνα-Βέκερ κόμη του Τσβάιμπρυκεν-Μπιτς, ο οποίος ήταν νυμφευμένος με την αδελφή τής Άννας, η οποία ονομαζόταν επίσης Eλισάβετ. Αυτή η κληρονομία έφερε στο Χάναου-Μπάμπενχαουζεν ένα σημαντικό αριθμό εδαφών, με το μεγαλύτερο μέρος τους στην Αλσατία και έγινε σχεδόν τόσο μεγάλο όσο το Χάναου-Μύντσενμπεργκ. Στη συνέχεια το Χάναου-Μπάμπενχαουζεν άλλαξε το όνομά του σε Χάναου-Λίχτενμπεργκ.

Οικογένεια

Επεξεργασία

Παντρεύτηκε το 1413 τον Αλβέρτο Α΄ κόμη του Χόενλοε και είχαν τα ακόλουθα παιδιά:

  • Kραφτ Ε΄ (1429 - 31 Μαρτίου 1472) κόμης του Χόενλοε.
  • Γεώργιος (1417-1470).
  • Aλβέρτος Β΄ (απεβ. 1490), κόμης του Χόενλοε.
  • Ελισάβετ (απεβ. 24 Δεκεμβρίου 1488), παντρεύτηκε πρώτα τον Λουδοβίκο Ε΄ κύριο του Λίχτενμπεργκ και μετά τον Ούγκο Γ΄ κόμη του Μονφόρ-Ρότενφελς-Λάνγκεναργκεν (απεβ. 16 Οκτωβρίου 1491).
  • Άννα (απεβ. 8 Σεπτεμβρίου 1440), μοναχή στο αβαείο Kλάρενταλ.
  • Αδελαΐδα, (απεβ. 1426), μοναχή, πιθανότατα και στο αβαείο Kλάρενταλ.
  • Αγκνέτα, (απεβ. 1426), μοναχή, πιθανότατα και στο αβαείο Κλάρενταλ.

Βιβλιογραφικές αναφορές

Επεξεργασία
  • Barbara Susanne Schöner: Die rechtliche Stellung der Frauen des Hauses Hohenlohe, διατριβή, 1963
  • Reinhard Suchier: "Genealogie des Hanauer Grafenhauses", σε: Festschrift des Hanauer Geschichtsvereins zu seiner fünfzigjährigen Jubelfeier am 27. Αύγουστος 1894, Χάναου, 1894
  • Gerhard Taddey: "Wie die Hohenloher Grafen wurden", σε: Beiträge zur Landeskunde. Regelmäßige Beilage zum Staatsanzeiger für Baden-Württemberg, τόμος. 5, 1976, σελ. 1−9
  • Ernst J. Zimmermann, Hanau Stadt und Land, 3rd ed., Hanau, 1919, επανεκτύπωση 1978

Υποσημειώσεις

Επεξεργασία
  1. ↑ Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p10380.htm#i103791. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. ↑ p10380.htm#i103791. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
  5. ↑ Friedrich Karl zu Hohenlohe-Waldenburg: Hohenlohe. Bilder aus der Geschichte von Haus und Land, 4th ed., Familienverband des Fürstlichen Hauses Hohenlohe, Öhringen, 1983. p. 15
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ελισάβετ_του_Χάναου,_κόμισσα_του_Χόενλοε&oldid=8926683"