Ελληνική πανκ
| Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Η ελληνική πανκ ροκ σκηνή ήταν μικρή αλλά δραστήρια στην Αθήνα, ξεκινώντας από τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του '80. Μπάντες όπως οι Αδιέξοδο, οι Γενιά του χάους, οι Stress, οι Panx Romana, οι Ex-humans και άλλοι είχαν δημιουργήσει ένα πυρήνα από μπάντες με φιλικές μεταξύ τους σχέσεις και δίναν συναυλίες μαζί, στις ίδιες τοποθεσίες. Όπως και αλλού, το πανκ υιοθετήθηκε ως υποκουλτούρα και τρόπος ζωής από διαφορετικά άτομα και ομάδες, το κοινό στοιχείο όμως ήταν η νεανική οργή και ο χλευασμός του κατεστημένου οικοδομήματος, αλλά και το πάθος για ελευθερία, η αντίθεση στις προκαταλήψεις, τον ρατσισμό και τον εθνικισμό. Περί τα μέσα της δεκαετίας η Θεσσαλονίκη ανέδειξε κι αυτή μια δραστήρια σκηνή με συγκροτήματα όπως οι Γκούλαγκ, οι Εκτός Ελέγχου, οι Γκρόβερ, κ.ά.
Πολλά νεότερα πανκ και hardcore συγκροτήματα όπως οι «Ναυτία» ή οι «Ξεχασμένη Προφητεία», υιοθέτησαν την πρακτική της αυτοδιαχείρισης μετά το 1990, και σταδιακά δημιουργήθηκε ένα δίκτυο αυτοδιαχειριζόμενων χώρων και ομάδων που στήριξαν και στηρίχτηκαν από τα συγκροτήματα αυτά όπως οι ξακουστές καταλήψεις «Villa Amalias» και «Λέλας Καραγιάννη» στην Αθήνα και η «Villa Varvaras» στη Θεσσαλονίκη. Το πανκ, το hardcore και το crust, μετεξελίξεις του πανκ όταν αυτό αναμείχθηκε με το metal και το hardcore, δεν είναι βέβαια τα μόνα μουσικά ιδιώματα που εμφανίζονται στην αυτοδιαχειριζόμενη μουσική σκηνή, ειδικά τα τελευταία χρόνια.
Οι σύγχρονες πανκ μπάντες σπάνια κατάφεραν να δημιουργήσουν σκηνή με συνέχεια, σε αντίθεση με την αυτοοργανωμένη μουσική σκηνή που, αν και τα συγκροτήματα ήταν συχνά βραχύβια, κατόρθωσε να επιζήσει μέχρι και σήμερα. Σε κάποιες περιπτώσεις, μια μπάντα μπορεί να γίνει περισσότερο γνωστή, δημιουργώντας φανατικούς οπαδούς, όπως συνέβη στην περίπτωση των Αντίδραση ή των Ομίχλη.
Λίγες προσπάθειες έχουν γίνει για την καταγραφή της ιστορίας του ελληνικού πανκ. Μια από αυτές ήταν μια μπροσούρα της Αναρχικής αρχειοθήκης, ενώ άλλες προσπάθειες γίνονται τα τελευταία χρόνια από διαδικτυακούς τόπους (webzines) που έχουν συγκεντρώσει αρκετό υλικό.