Εμίλ Ντερλέν Ανρί Ζινσού
Ο Εμίλ Ντερλέν Ανρί Ζινσού (Émile Derlin Henri Zinsou, 1918-2016) ήταν πολιτικός από το Μπενίν. Υπήρξε πρόεδρος της Δαχομέης, όπως ήταν γνωστή η χώρα το μεγαλύτερο μέρος της διακυβέρνησής του, από το 1968 ως το 1969.
| Εμίλ Ντερλέν Ανρί Ζινσού | |
|---|---|
.jpg) | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Émile Derlin Henri Zinsou (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 23 Μαρτίου 1918[1][2][3] Ουιντά[4] |
| Θάνατος | 28 Ιουλίου 2016[5][6][2] Κοτονού[5] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Μπενίν Γαλλία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά |
| Σπουδές | École normale supérieure William Ponty |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | διπλωμάτης πολιτικός[7] ιατρός |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | National Union for Democracy and Progress |
| Συγγενείς | Λιονέλ Ζινσού (θείος) |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Γερουσιαστής της Δ΄ Γαλλικής Δημοκρατίας[7] President of Dahomey (1968–1969) Minister of Foreign Affairs (1965–1967) Minister of Foreign Affairs (1962–1963) |
| Βραβεύσεις | Μεγαλόσταυρος της Λεγεώνας της Τιμής (9 Οκτωβρίου 1996)[8] |
| Υπογραφή | |
 | |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΓεννήθηκε στην Ουίντα του Μπενίν, στις 23 Μαρτίου του 1918. Υπηρέτησε στο Υπουργείο Εξωτερικών της Δαχομέης τις περιόδους 1962-63 και 1965-67. Το 1967 κατέλαβε την εξουσία στρατιωτικό καθεστώς και εξέφρασε την υποστήριξή του στο Ζινσού. Έγινε πρόεδρος στις 17 Ιουλίου του 1968 και υπηρέτησε στο αξίωμα αυτό ως τις 10 Δεκεμβρίου του 1969. Ο Ζινσού ήταν παρών στην υπογραφή της συμφωνίας που οδήγησε στην ίδρυση της Αφρικανικής Ένωσης στις 12 Ιουλίου του 2000 στο Τόγκο.
Ανέλαβε μεσολαβητικό ρόλο στην εμφύλια σύρραξη στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό. Τον Σεπτέμβριο του 1999 μετέβη στην Κινσάσα μαζί με τον έτερο διαμεσολαβητή Ματέο Ζούπι και συναντήθηκε με τον ηγέτη της χώρας, Λοράν-Ντεζιρέ Καμπιλά.[9] Ως το θάνατό του ήταν επίτιμος πρόεδρος του κόμματος Εθνική Ένωση για Δημοκρατία και Πρόοδο.[10] Στις προεδρικές εκλογές του 2006 υποστήριξε τον Γιαγί Μπονί.
Πέθανε σε ηλικία 98 ετών στην οικία του στο Κοτονού του Μπενίν, στις 28 Ιουλίου 2016.[11][12]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 www
.senat .fr /senateur-4eme-republique /zinsou _emile _derlin0225r4 .html. - ↑ 2,0 2,1 2,2 (Αγγλικά) Find A Grave. 167581442. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 Roglo. p=emile+derlin;n=zinsou.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ 5,0 5,1 «Carnet Noir : l’ancien président Emile Derlin-Zinsou a tiré sa révérence à 98 ans.». (Γαλλικά) 29 Ιουλίου 2016.
- ↑ «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Emile-Derlin-Zinsou. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 7,0 7,1 (Γαλλικά) senat.fr. senateur-4eme-republique/zinsou_emile_derlin0225r4. Ανακτήθηκε στις 23 Απριλίου 2022.
- ↑ www
.elysee .fr /jacques-chirac /1996 /10 /09 /allocution-de-m-jacques-chirac-president-de-la-republique-sur-les-relations-franco-beninoises-lors-de-la-remise-des-insignes-de-grand-croix-de-la-legion-dhonneur-au-dr-emile-derlin-zinsou-ancien-president-de-la-republique-du-benin-et-president-du-co. Ανακτήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 2020. - ↑ "Congolese mediators meet Kabila", BBC News, 23 Σεπτεμβρίου 1999.
- ↑ Chales Yansunnu, "Mathieu Kérékou refuse l’école des anciens présidents" Αρχειοθετήθηκε 2007-09-27 στο Wayback Machine., Fraternite (sonangnon.net), 15 Ιουνίου 2007 (Γαλλικά).
- ↑ Staff (29 Ιουλίου 2016). «Bénin: mort de l'ex-président Derlin-Zinsou». Le Figaro. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2016.
- ↑ «Former President of Benin, Emile Zinsou, dead». Africanews. 29 Ιουλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2016.