Εμμανουήλ Αντώνιος της Πορτογαλίας
Ο Εμμανουήλ-Αντώνιος της Πορτογαλίας, (Πορτογαλική γλώσσα : Manuel Antonio, 24 Φεβρουαρίου 1600 - 27 Οκτωβρίου 1666) από τον Οίκο των Καπετιδών-Πορτογαλίας-Αβίς ήταν ευγενής της Πορτογαλίας, ο τελευταίος (γνήσιος απόγονος) τού κλάδου των Αβίς. Ήταν ο πρωτότοκος γιος τού Εμμανουήλ διαδόχου της Πορτογαλίας και της Αιμιλίας των Νάσσαου, κόρης τού Γουλιέλμου Α΄ πρίγκιπα της Οράγγης & κυβερνήτη τεσσάρων επαρχιών της Ολλανδικής Δημοκρατίας. Ο παππούς από πατέρα του Εμμανουήλ-Αντωνίου ήταν ο διεκδικητής του θρόνου Αντώνιος της Πορτογαλίας, πρίγκιπας του Κράτο. Αρχικά ανατράφηκε από τη μητέρα του ως Καλβινιστής. Το 1612 ο πατέρας του τον έστειλε, μαζί με τον αδελφό του Γουλιέλμο-Λουδοβίκο, στον θείο τους Χριστόφορο των Αβίς στη Γαλλία, όπου έλαβαν Καθολική εκπαίδευση.[6] Το 1613 ο θείος του Μαυρίκιος της Οράγγης πρίγκιπας της Οράγγης & κυβερνήτης έξι επαρχιών της Ολλανδικής Δημοκρατίας τον έκανε λοχαγό, ένεκα τού εισοδήματος της θέσης και όχι με σκοπό να αναλάβει στρατιωτική διοίκηση.[7] Το διάστημα 1619-23 ήταν διοικητής τού πριγκιπάτου της Οράγγης, ως αντιπρόσωπος τού θείου του Μαυρίκιου. Το πριγκιπάτο βρισκόταν στη νότιο Γαλλία, οι κάτοικοί του ήταν Καθολικοί και ο Εμμανουήλ-Αντώνιος παρακολουθούσε λειτουργίες της Καθολικής Εκκλησίας.
| Εμμανουήλ Αντώνιος της Πορτογαλίας | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 24 Φεβρουαρίου 1600[1][2] Ντελφτ |
| Θάνατος | 27 Οκτωβρίου 1666[1][2] Schagen |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Ιωάννα του Χάναου-Μύντσενμπεργκ (από 1646)[3] |
| Τέκνα | Elisabeth Maria, Prinses van Portugal[4] |
| Γονείς | Εμμανουήλ, διάδοχος της Πορτογαλίας[5] και Αιμιλία του Νάσσαου[5] |
| Αδέλφια | Maria Belgica of Portugal Μαυρικία-Ελεονώρα της Πορτογαλίας |
Τις κρατικές υποθέσεις ανέλαβε ο υποδιοικητής Βάλκενμπουρκ. Ο Εμμανουήλ-Αντώνιος ζούσε πολυτελή ζωή, ξοδεύοντας περισσότερα από αυτά που διέθετε και έτσι ο θείος του τον ανακάλεσε το 1623. Συνέχισε να λαμβάνει τα 6000 γκίλντερς, ώσπου το 1625 ο επόμενος κυβερνήτης των επαρχιών της Ολλανδικής Δημοκρατίας Φρειδερίκος Ερρίκος της Οράγγης πρίγκιπας της Οράγγης έπαυσε την πληρωμή.[8] Χωρίς έσοδα μετακινήθηκε (1626) από την Περιοχή των Βρυξελλών στις Ισπανικές Κάτω Χώρες όπου έγιναν δεκτοί με ενθουσιασμό, ξεκίνησε στρατιωτική σταδιοδρομία στην υπηρεσία της Ισπανίας, στην αρχιδουκική αυλή.[9] Η σταδιοδρομία του ήταν σύντομη, ενώθηκε με τους Καρμελίτες σε μοναστήρι στις Βρυξέλλες (15 Ιουλίου 1628) παρουσία της Ισαβέλλας Κλάρας Ευγενίας και ολόκληρης της αυλής της με το θρησκευτικό όνομα "Φελίξ". Την περίοδο 1628 - 1633 ήταν ιερέας, κατόπιν δραπέτευσε στο Ντελφτ στην Ολλανδία όπου ασπάστηκε ξανά τον Καλβινισμό (15 Ιανουαρίου 1634).[10] Απέκτησε ξανά τον τίτλο του "πρίγκιπα της Πορτογαλίας" (1638) και μπήκε στις υπηρεσίες του Γενικού Αρχιστράτηγου (12 Ιουνίου 1638).[11][12] Αμέσως μετά συνελήφθη από τον καρδινάλιο Φερδινάνδο των Αψβούργων, πήγε αρχικά στις Βρυξέλλες και με δικό του αίτημα κατέληξε "στο μοναστήρι του".[13] Παρά την αυστηρή επιτήρηση δραπέτευσε ξανά, επέστρεψε στην Ολλανδία και ασπάστηκε την Προτεσταντική πίστη.[14]
Οικογένεια Επεξεργασία
Παντρεύτηκε κοντά στο Ντελφτ (1646) την Ιωάννα του Χάναου-Μύντσενμπεργκ, κόρη τού Αλβέρτου κόμη τού Χάναου-Μύντσενμπερκ-Σβάρτσενφελς και χήρα του Βιλντ και του Ρινεγκραβο Βόλφγκανγκ-Φρειδερίκο του Σαλμ (1589-1638), μαζί της απέκτησε :
- Ελισάβετ-Μαρία 1648-1717, παντρεύτηκε τον αντισυνταγματάρχη Άντριααν βαρόνο τού Γκεντ.
- Βιλελμίνα 1647.
Από τη μη νόμιμη σχέση του με την Ντίνα Μπορρεμανς, είχε ένα φυσικό τέκνο:
- (νόθος) Γουλιέλμος γενν. 1646.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 p71258.htm#i712577.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003. I00001486.
- ↑ p71258.htm#i712577. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ Kamp, Sp. 272
- ↑ Kamp, Sp. 272; Dek: De afstammelingen van Juliana, σ. 243, Νο. 198
- ↑ Kamp, Sp. 272
- ↑ Dek: De afstammelingen van Juliana, σ. 243, Νο. 198; Kamp, Sp. 272
- ↑ Dek, Johann der Mittlere, σ. 91
- ↑ Dek, Johann der Mittlere, σ. 91
- ↑ Schwennicke, Taf. 526
- ↑ Kamp, Sp. 273; Dek: De afstammelingen van Juliana, S. 243, Nr. 198; in Dek, Johann der Mittlere, the same author names Hartevelt as place of capture
- ↑ Dek, Johann der Mittlere, σ. 91
Πηγές Επεξεργασία
- A. W. E. Dek: Graf Johann der Mittlere von Nassau-Siegen und seine 25 Kinder. Rijswijk 1962.
- A. W. E. Dek: De afstammelingen van Juliana van Stolberg tot aan het jaar van de Vrede van Munster. In: Spiegel der Historie 3, 7/8 (1968).
- J. L. J. van Kamp: Nog een tak afstammelingen van Willem de Zwijger. In: De nederlandsche Leeuw. Heft LXXIV, 9 (September 1957), Spalte 266 – 287; 306 – 316.
- Detlev Schwennicke: Europaische Stammtafeln: Stammtafeln zur Geschichte der europaischen Staaten. Band 3,3. Frankfurt 1958.
- Reinhard Suchier: Genealogie des Hanauer Grafenhauses in: Festschrift des Hanauer Geschichtsvereins zu seiner funfzigjahrigen Jubelfeier am 27. August 1894, Hanau 1894.