Βικιπαίδεια

Εδουάρδο Μεντόθα

(Ανακατεύθυνση από Εντουάρντο Μεντόθα)
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 25/12/2016.

Ο Εδουάρδο Μεντόθα Γκαρίγκα (Eduardo Mendoza Garriga, γέν. 11 Ιανουαρίου, 1943) είναι βραβευμένος Ισπανός μυθιστοριογράφος.

Εδουάρδο Μεντόθα
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Eduardo Mendoza Garriga (Ισπανικά)
Γέννηση11  Ιανουαρίου 1943[1][2][3]
Βαρκελώνη[4]
ΚατοικίαΒαρκελώνη
Νέα Υόρκη
Χώρα πολιτογράφησηςΙσπανία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΙσπανικά[5][6]
Καταλανικά[5]
Αγγλικά
Γαλλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταγλωσσολόγος
σεναριογράφος
μυθιστοριογράφος[7]
μεταφραστής
συγγραφέας[8][9][10]
θεατρικός συγγραφέας[7]
δικηγόρος[7]
διερμηνέας[11]
ΕργοδότηςΠανεπιστήμιο Πονπέου Φάβρα
Αξιοσημείωτο έργοThe Truth about the Savolta Case
The City of Marvels
No Word from Gurb
El último trayecto de Horacio Dos
El asombroso viaje de Pomponio Flato
The Mystery of the Enchanted Crypt
La aventura del tocador de señoras
El enredo de la bolsa y la vida
El rey recibe
El negociado del ying y el yang
The Olive Labyrinth
Περίοδος ακμής1975
Οικογένεια
ΣύζυγοςHelena Ramos
Ana Soler
ΣύντροφοςRosa Novell
ΤέκναAlexandre Mendoza Soler[12]
Ferran Mendoza Soler[12]
ΓονείςEduardo Mendoza Arias-Carvajal[13] και Cristina Garriga Alemany[14]
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΣταυρός του Αγίου Γεωργίου (1995)[15]
Premio Planeta de Novela (2010)[7][16]
βραβείο Φραντς Κάφκα (2015)[7]
Ευρωπαϊκό Βραβείο Βιβλίου (2013)[17]
National Culture Award of Catalonia (2013)[18]
βραβείο Μιγκέλ ντε Θερβάντες (2016)[7]
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ζωή και έργα Επεξεργασία

Ο Μεντόθα γεννήθηκε στη Βαρκελώνη της Ισπανίας και ήταν γιος γνωστού δικηγόρου της πόλης. Σπούδασε κι αυτός νομική και έζησε στη Νέα Υόρκη από το 1973 μέχρι το 1982, εργαζόμενος ως διερμηνέας στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών. Στη συνέχεια προσπάθησε να γίνει δικηγόρος, οπότε συνειδητοποίησε ότι εκείνο που ήθελε ήταν να γίνει συγγραφέας.

Είχε ήδη σχέσεις με τους μυθιστοριογράφους Χουάν Μπένετ και Χουάν Γκαρθία Ορτελάνο, με τον ποιητή Πέρε Χιμφερέρ και με τον συγγραφέα και γείτονά του Φέλιξ ντε Αθούα.

Το 1975 ο Μεντόθα δημοσίευσε το πρώτο του μυθιστόρημα, με τίτλο La verdad sobre el caso Savolta (Η αλήθεια για την υπόθεση Σαβόλτα), που σημείωσε μεγάλη επιτυχία. Σε αυτό δείχνει την ικανότητά του να εφαρμόζει διαφορετικά στιλ και ευρήματα. Το έργο αυτό θεωρείται πρόδρομος των κοινωνικών μεταβολών στην ισπανική κοινωνία μετά τη δικτατορία του Φρανθίσκο Φράνκο και το πρώτο μυθιστόρημα για τη μετάβαση στη δημοκρατία. Περιγράφει τους αγώνες των εργατικών συνδικάτων από τις αρχές του 20ού αιώνα, με απεικόνιση της κοινωνικής, πνευματικής και οικονομικής πραγματικότητας της Βαρκελώνης εκείνη την εποχή. Ο Μεντόθα βραβεύθηκε με το Βραβείο Κριτικών το επόμενο έτος.

Ωστόσο, το μυθιστόρημά του που εξυμνήθηκε περισσότερο από όλα τα έργα του είναι πιθανότατα το La ciudad de los prodigios (Η πόλη των θαυμάτων, 1986), που έχει ως θέμα την κοινωνική και αστική εξέλιξη της Βαρκελώνης ανάμεσα στις Παγκόσμιες Εκθέσεις του 1888 και του 1929. Σε αυτό το έργο βασίσθηκε κινηματογραφική ταινία του Μάριο Κάμους το 1999.

Το 1992 ο Μεντόθα εξέδωσε το μυθιστόρημα El Año del Diluvio (Στα χρόνια της πλημμύρας), που μιλά για τις εσωτερικές συγκρούσεις που αντιμετωπίζει η μοναχή Κονσουέλο αφού γνωρίσει και ερωτευθεί τον Αουγκούστο Αϊχέλα, με πολύ έντονες περιγραφές των στερήσεων που κυριαρχούσαν στην Ισπανία μετά τον Εμφύλιο Πόλεμο.

Το 1996 εκδόθηκε το τρίτο μεγάλο μυθιστόρημά του για τη Βαρκελώνη, που αυτή τη φορά έχει την υπόθεσή του να εκτυλίσσεται τη δεκαετία του 1940, το Una comedia ligera (Μια ανάλαφρη κωμωδία).

Μέσα στο έργο του Μεντόθα ξεχωρίζει το «έπος» του «τρελού ντετέκτιβ», ενός ιδιόμορφου ανώνυμου χαρακτήρα, που κατά τύχη διαδραματίζει ρόλο ντετέκτιβ και νοσηλεύεται σε ψυχιατρική κλινική. Το πρώτο από τα σχετικά μυθιστορήματα, το El misterio de la cripta embrujada (Το μυστήριο της στοιχειωμένης κρύπτης, 1979) είναι μία παρωδία με αστείες στιγμές, που συνδυάζει την αστυνομική ιστορία με γοτθική αφήγηση.

Στο δεύτερο μυθιστόρημα της σειράς, το El laberinto de las aceitunas (1982), ένα από τα πλέον επιτυχημένα του έργα, ο Μεντόθα επιβεβαιώνει το ταλέντο του στην παρωδία. Το τρίτο μυθιστόρημα της σειράς, το La aventura del tocador de señoras, και το τέταρτο, το El enredo de la bolsa y la vida, δημοσιεύθηκαν πολύ αργότερα, το 2002 και το 2012 αντιστοίχως. Το πέμπτο εκδόθηκε το 2015 υπό τον τίτλο El secreto de la modelo extraviada.[19]

Η εφημερίδα El País δημοσίευσε δύο μυθιστορήματα του Μεντόθα σε συνέχειες, τα Sin noticias de Gurb (1990) και El último trayecto de Horacio Dos (= «Το τελευταίο ταξίδι του Οράτιο Δος», 2001), αμφότερα παρωδίες επιστημονικής φαντασίας.

Το 1990 εμφανίσθηκε ένα θεατρικό έργο του γραμμένο στην καταλανική γλώσσα, το Restauració. Αργότερα το μετέφρασε ο ίδιος στην ισπανική.

Τιμητικές διακρίσεις Επεξεργασία

Τον Οκτώβριο του 2010 ο Μεντόθα τιμήθηκε με το λογοτεχνικό βραβείο μυθιστορήματος Premio Planeta για το Riña de gatos. Madrid, 1936.[20] Τον Δεκέμβριο του 2013 κέρδισε το Βραβείο Ευρωπαϊκού Βιβλίου (στην κατηγορία της μυθιστορίας) για το ίδιο έργο.[21] Τον Ιούνιο του 2015 τιμήθηκε με το Βραβείο Φραντς Κάφκα.[22] και το επόμενο έτος με το «νόμπελ της ισπανικής λογοτεχνίας», το Βραβείο Μιγκέλ ντε Θερβάντες.

Ελληνικές μεταφράσεις Επεξεργασία

  • Το μυστήριο της στοιχειωμένης κρύπτης, - (El misterio de la cripta embrujada) μετάφρ. Μάγια-Μαρία Ρούσσου, εκδ. «Αστάρτη», Αθήνα 1984, 158 σελ.
  • Η αλήθεια για την υπόθεση Σαβόλτα, - (La verdad sobre el caso Savolta) μετάφρ. Μαρία Χατζηγιάννη, εκδ. Σ.Ι. Ζαχαρόπουλος, Αθήνα 1992, 505 σελ., ISBN 978-960-208-246-1
  • Η πόλη των θαυμάτων,- (La ciudad de los prodigios) μετάφρ. Μαρία Χατζηγιάννη, εκδ. Σ.Ι. Ζαχαρόπουλος, Αθήνα 1995, 662 σελ., ISBN 978-960-208-157-0
  • Στα χρόνια της πλημμύρας, - (El ano del diluvio) μετάφρ. Ελένη Κεκροπούλου, εκδ. «Ψυχογιός», Αθήνα 1996, 190 σελ., ISBN 978-960-274-223-5
  • Μια ανάλαφρη κωμωδία, - (Una comedia ligera) μετάφρ. Κατερίνα Τζωρίδου, εκδ. Καστανιώτη, 1999 553 σελ., ISBN 978-960-03-2392-4
  • Καλλιτέχνης γυναικών - (La aventura del tocador de señora), μετάφρ. Αγγελική Βασιλάκου, εκδ. «Σύγχρονοι Ορίζοντες», Αθήνα 2003, 379 σελ., ISBN 978-960-398-095-7
  • Το θαυμαστό ταξίδι του Πομπώνιου Φλάτου,- (El asombroso viaje de Pomponio Flato) μετάφρ. Δήμητρα Παπαβασιλείου, Εκδ. Οργανισμός Πάπυρος, Αθήνα 2009, 240 σελ., ISBN 978-960-6715-99-0

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. ↑ 1,0 1,1 (Αγγλικά) Internet Movie Database. nm0579258. Ανακτήθηκε στις 12  Αυγούστου 2015.
  2. ↑ 2,0 2,1 (Αγγλικά) Internet Speculative Fiction Database. 180704. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ 3,0 3,1 (Γαλλικά) NooSFere. 1874. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 119466333. Ανακτήθηκε στις 12  Αυγούστου 2015.
  5. ↑ 5,0 5,1 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jn19990005598. Ανακτήθηκε στις 1  Μαρτίου 2022.
  6. ↑ CONOR.SI. 35171939.
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 7,5 cracovia.cervantes.es/es/biblioteca_espanol/biblioteca_eduardo_mendoza.htm. Ανακτήθηκε στις 6  Απριλίου 2017.
  8. ↑ www.dreamstime.com/royalty-free-stock-photo-eduardo-mendoza-fans-warsaw-poland-may-unidentified-meeting-famous-spanish-writer-merlin-bookstore-may-image30909055.
  9. ↑ www.rochester.edu/College/translation/threepercent/index.php?id=12492.
  10. ↑ The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/144754. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  11. ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jn19990005598. Ανακτήθηκε στις 15  Δεκεμβρίου 2022.
  12. ↑ 12,0 12,1 www.europapress.es/cultura/libros-00132/noticia-humor-hilo-conductor-ceremonia-cervantes-premia-eduardo-mendoza-20170420155300.html. Ανακτήθηκε στις 20  Απριλίου 2017.
  13. ↑ 13,0 13,1 www.agapea.com/Eduardo-Mendoza/. Ανακτήθηκε στις 3  Σεπτεμβρίου 2017.
  14. ↑ 14,0 14,1 www.accioncultural.es/media/DefaultFiles/flipbook//EduardoMendoza/files/basic-html/page52.html. Ανακτήθηκε στις 11  Σεπτεμβρίου 2020.
  15. ↑ dogc.gencat.cat/ca/pdogc_canals_interns/pdogc_resultats_fitxa/?action=fitxa&documentId=116358.
  16. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Ισπανίας. XX1013037. Ανακτήθηκε στις 14  Δεκεμβρίου 2021.
  17. ↑ www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?pubRef=-%2F%2FEP%2F%2FTEXT+IM-PRESS+20131205STO29902+0+DOC+XML+V0%2F%2FEN. Ανακτήθηκε στις 14  Δεκεμβρίου 2021.
  18. ↑ elpais.com/ccaa/2013/07/05/catalunya/1373026074_844842.html. Ανακτήθηκε στις 14  Δεκεμβρίου 2021.
  19. ↑ [1]
  20. ↑ «Eduardo Mendoza aterriza en el Planeta». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Ιουλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 2016. 
  21. ↑ «European Book Prize: promoting European values». europa.eu. 5 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2013. 
  22. ↑ Daniela Uherková (2 Ιουνίου 2015). «The Laureate of the Franz Kafka Prize 2015 is the Spanish Writer Eduardo Mendoza». SPOLEČNOST FRANZE KAFKY. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Ιουνίου 2015. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουνίου 2015. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία


 
  		Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Eduardo Mendoza Garriga της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Εδουάρδο_Μεντόθα&oldid=9736703"