Εξωστήρας μυς

Ο εξωστήρας μυς είναι λείος μυς που βρίσκεται στο τοίχωμα της ουροδόχου κύστης.^[1] Παραμένει χαλαρός για να επιτρέψει στην ουροδόχο κύστη να αποθηκεύσει τα ούρα και συστέλλεται κατά την ούρηση για να απελευθερώσει τα ούρα. Σχετικοί είναι οι μύες του σφιγκτήρα της ουρήθρας που περιβάλλουν την ουρήθρα για να ελέγχουν τη ροή των ούρων όταν συστέλλονται.

Δομή

Ο εξωστήρας μυς αποτελείται από λείο μυ που κατανέμεται σε τρία ομόκεντρα στρώματα: το εξωτερικό που σχηματίζεται από διαμήκεις μυϊκές ίνες, το μεσαίο που σχηματίζεται από κυκλικές ίνες και το εσωτερικό που σχηματίζεται επίσης από διαμήκεις ίνες. Οι ίνες του εξωστήρα μυ προέρχονται από την οπίσθια επιφάνεια του σώματος της ηβικής και στα δύο φύλα και στο αρσενικό από το παρακείμενο τμήμα του προστάτη. Αυτές οι ίνες περνούν, με περισσότερο ή λιγότερο διαμήκη τρόπο, πάνω από την κάτω επιφάνεια της ουροδόχου κύστης, πάνω από την κορυφή της, και στη συνέχεια κατεβαίνουν για να προσκολληθούν στον προστάτη στον άνδρα και στο μπροστινό μέρος του κόλπου στη γυναίκα. Στα πλάγια της κύστης οι ίνες είναι διατεταγμένες λοξά και τέμνει η μία την άλλη.^[2]

Λειτουργία

Κατά την ούρηση, ο εξωστήρας μυς συστέλλεται μέσω παρασυμπαθητικών νεύρων από τα πυελικά σπλαχνικά νεύρα για να αδειάσει την ουροδόχο κύστη.^[3] Άλλες φορές, ο μυς διατηρείται χαλαρός μέσω συμπαθητικών νεύρων από το κατώτερο υπογαστρικό πλέγμα για να επιτρέψει στην κύστη να γεμίσει.

Κλινική σημασία

Σε ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας άνω των 60 ετών, ο εξωστήρας μυς μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στην κένωση της ουροδόχου κύστης, με αποτέλεσμα άβολη κατακράτηση ούρων.^[4]

Η βλεννογόνος της ουροδόχου κύστης μπορεί να σχηματίζει κήλη μέσω του εξωστήρα μυ. Αυτή είναι συνήθως μια επίκτητη κατάσταση λόγω υψηλής πίεσης στην ουροδόχο κύστη, βλάβης ή υπάρχουσας διαταραχής του συνδετικού ιστού. ^[5]

Παραπομπές

↑ Sam, Peter· Nassereddin, Ali (2024). Anatomy, Abdomen and Pelvis: Bladder Detrusor Muscle. Treasure Island (FL): StatPearls Publishing.
↑ Bladder Anatomy: Overview, Gross Anatomy, Microscopic Anatomy. 2022-12-16. https://emedicine.medscape.com/article/1949017-overview.
↑ Ho, MAT H.· Bhatia, NARENDER N. (1 Ιανουαρίου 2007). Lobo, Rogerio A., επιμ. CHAPTER 51 - Lower Urinary Tract Disorders in Postmenopausal Women. St. Louis: Academic Press. σελίδες 693–737. ISBN 978-0-12-369443-0.
↑ Stoffel, John T. (2017-09). «Non-neurogenic Chronic Urinary Retention: What Are We Treating?» (στα αγγλικά). Current Urology Reports 18 (9). doi:10.1007/s11934-017-0719-2. ISSN 1527-2737. http://link.springer.com/10.1007/s11934-017-0719-2.
↑ Bladder Diverticula. Elsevier. 2018. σελ. 205. ISBN 978-0-323-47778-9.

[1] Sam, Peter· Nassereddin, Ali (2024). Anatomy, Abdomen and Pelvis: Bladder Detrusor Muscle. Treasure Island (FL): StatPearls Publishing.

[2] Bladder Anatomy: Overview, Gross Anatomy, Microscopic Anatomy. 2022-12-16. https://emedicine.medscape.com/article/1949017-overview.

[3] Ho, MAT H.· Bhatia, NARENDER N. (1 Ιανουαρίου 2007). Lobo, Rogerio A., επιμ. CHAPTER 51 - Lower Urinary Tract Disorders in Postmenopausal Women. St. Louis: Academic Press. σελίδες 693–737. ISBN 978-0-12-369443-0.

[4] Stoffel, John T. (2017-09). «Non-neurogenic Chronic Urinary Retention: What Are We Treating?» (στα αγγλικά). Current Urology Reports 18 (9). doi:10.1007/s11934-017-0719-2. ISSN 1527-2737. http://link.springer.com/10.1007/s11934-017-0719-2.

[5] Bladder Diverticula. Elsevier. 2018. σελ. 205. ISBN 978-0-323-47778-9.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]