Travail, Famille, Patrie

Το γαλλικό τρίπτυχο "Travail, Famille, Patrie", (που προφέρεται Τραβάιγ, Φαμίγ, Πατρί, και που σημαίνει "Εργασία, Οικογένεια, Πατρίδα") ήταν το πολιτικό σύνθημα του στρατάρχη Φιλίπ Πεταίν στη διάρκεια της "Γαλλικής Πολιτείας", περισσότερο γνωστής ως Γαλλία του Βισύ κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

Το έμβλημα της Γαλλίας του Βισύ

Ιστορικό

Συγκεκριμένα μετά την παραίτηση του Γάλλου προέδρου Πωλ Ρεϊνώ μόλις ακριβώς δύο εβδομάδες από της εισβολής των Γερμανών στη Γαλλία, στις 14 Ιουνίου του 1940, η Γαλλική Εθνοσυνέλευση παραχώρησε απόλυτες εξουσίες στον τότε αντιπρόεδρο της κυβέρνησης στρατάρχη Φ. Πεταίν ο οποίος και ανέλαβε ουσιαστικά πρόεδρος της Γαλλίας και ο οποίος πέτυχε την συναφθείσα ανακωχή και συνθηκολόγηση με τους Γερμανούς. Στη συνέχεια με διάφορους νόμους επέβαλε ένα σχεδόν απολυταρχικό καθεστώς. Στις 10 Ιουλίου του 1940 εξήγγειλε μια εσωτερική "Εθνική Επανάσταση" θέτοντας σύνθημα αυτής το τρίπτυχο "Travail, Famille, Patrie", με στόχο τη συσπείρωση του γαλλικού έθνους στα γεγονότα που συνέβαιναν.

Στο τρίπτυχο αυτό δίνονταν ως κατευθυντήρια αρχή η ιδιαίτερη βαρύτητα σαφώς στις έννοιες Εργασία, Οικογένεια και Πατρίδα και τη διασφάλισή των δικαιωμάτων επ΄ αυτών στην επελθούσα κατάσταση. Πολλοί κατηγόρησαν τον Πεταίν ότι με το τρίπτυχο αυτό ουσιαστικά εξοβέλισε το ιστορικό δημοκρατικό σύνθημα "Λιμπερτέ Εγκαλιτέ Φρατερνιτέ" (= Ελευθερία, Ισότητα, Αδελφοσύνη), χωρίς όμως ν΄ αναλογίζεται κανείς πως θα μπορούσε να ισχύει αυτό κάτω από τις συνθήκες εκείνες όπως είχαν διαμορφωθεί μετά τη συνομολόγηση της ανακωχής.

Πάντως ο ίδιος ο Πεταίν, αν και ποτέ δεν δημοσίευσε το νέο σύνταγμα που κλήθηκε να συντάξει, υπερασπίστηκε το τρίπτυχο θεωρώντας ότι σ΄αυτό συνυπάρχουν και οι έννοιες της αδελφοσύνης και της ισότητας, αφού δεν μπορούν να σταθούν έξω από τις έννοιες του εργασιακού χώρου της οικογένειας και της πατρίδας, σημειώνοντας για την ελευθερία δεν μπορεί να εκφεύγει του σεβασμού των νόμων και αρχών.

Γενικά πάντως θεωρείται ότι με το σύνθημα αυτό επιβλήθηκε μια εθνική επανάσταση, η οποία όμως έφθασε ομολογουμένως και σε ακρότητες που κανείς δεν θα περίμενε να συμβούν στη Γαλλία, όπως ήταν για παράδειγμα οι λεγόμενες "έκτακτες δικαστικές εξουσίες του Βισύ" που κρίθηκαν παροιμιώδεις στην ιστορία της νομικής επιστήμης.

Η Πρωτομαγιά στη Γαλλία καθορίστηκε ως εργατική γιορτή το 1941 από τον Πεταίν όπως επίσης και η εργατική κοινωνική ασφάλιση με κάποιο νεότερο και δικαιότερο σύστημα συνταξιοδότησης. Επίσης επέβαλε την εορτή της Μητέρας, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στην έννοια της οικογένειας.

Πηγές

• "Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Larousse Britannica" τομ.14ος, σελ.379.
• "Ιστορία του 20ου Αιώνος" (6 τόμοι) Έκδ. Παρνελ - Χρυσός Τύπος Αθήνα 1979, τομ.4ος, σελ.1739.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Κέντρο Μελετών Edmond Michelet, Η Πολιτική του Βισύ on the centremichelet.org.
• Ακαδημία Ρεν, Η Προπαγάνδα του Βισύ και η "Συνεργασία", on the ac-rennes.fr'.