Ερμιόνη (μυθολογία)
Στην ελληνική μυθολογία η Ερμιόνη ήταν η μοναδική κόρη που απέκτησαν μαζί ο Μενέλαος και η Ωραία Ελένη[1].
| Ερμιόνη | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Ἑρμιόνη (Ελληνικά) |
| Κατοικία | Αρχαία Σπάρτη |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Ορέστης Νεοπτόλεμος |
| Τέκνα | Τισαμενός ο Λακεδαιμόνιος |
| Γονείς | Μενέλαος και Ελένη |
| Αδέλφια | Αιθιόλας Πλεισθένης Νικόστρατος Θρόνιος Μορράφιος |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο μύθος Επεξεργασία
Οι αρχαιότερες παραδόσεις διηγούνται ότι ο Μενέλαος είχε μνηστεύσει την Ερμιόνη με τον γιο του Αχιλλέα, τον Νεοπτόλεμο, και ότι μετά την επιστροφή του από τον Τρωικό Πόλεμο εόρτασε με μεγαλοπρέπεια τους γάμους τους. Η παραλλαγή ωστόσο που ακολουθούν οι τραγικοί ποιητές είναι πολύ διαφορετική. Σύμφωνα με την αντίληψή τους, η Ερμιόνη μνηστεύθηκε πρώτα τον Ορέστη, πριν από τον Τρωικό Πόλεμο. Οι μυθογράφοι αναφέρουν ότι την εποχή της απαγωγής της μητέρας της, η Ερμιόνη ήταν εννέα ετών. Κατά τη διάρκεια του πολέμου, ο Μενέλαος άλλαξε γνώμη και υποσχέθηκε τη μοναχοκόρη του στον Νεοπτόλεμο, ώστε να εξασφαλίσει τη συμμετοχή του στον πόλεμο και να μπορέσουν έτσι να κυριεύσουν την Τροία. Μετά τον πόλεμο, λοιπόν, ο Ορέστης αναγκάστηκε να παραχωρήσει την Ερμιόνη, την οποία είχε ήδη νυμφευθεί, στον Νεοπτόλεμο, που τη διεκδικούσε με το δικαίωμα της πατρικής ευλογίας. Για να βρεθεί μία δικαιολογία στην υπόσχεση του Μενελάου προς τον Νεοπτόλεμο, λένε ότι ο γάμος της Ερμιόνης με τον Ορέστη είχε γίνει κρυφά από τον Μενέλαο, με την προτροπή του παππού της Τυνδάρεω, όσο ο Μενέλαος πολεμούσε στην Τροία. Τελικώς, η Ερμιόνη έγινε αντικείμενο φιλονικίας ανάμεσα στον Ορέστη και τον Νεοπτόλεμο.
Από τον γάμο της Ερμιόνης με τον Νεοπτόλεμο γεννήθηκε ο Μολοσσός. Ο Νεοπτόλεμος πήγε στο Μαντείο των Δελφών να ρωτήσει σχετικά την Πυθία. Αλλά ο Ορέστης εκμεταλλεύθηκε τη μετάβασή του εκεί και κατά τη διάρκεια μιας εξεγέρσεως τον σκότωσε. Στη συνέχεια, ο Ορέστης πήρε ως σύζυγό του την Ερμιόνη και μαζί απέκτησαν ένα γιο, τον Τισαμενό.[2] Ο Στέφανος Βυζάντιος γράφει ότι ο γιος αυτός του Ορέστη είχε το ίδιο όνομα με τον πατέρα του. Σύμφωνα με άλλη παράδοση, η Ερμιόνη παντρεύτηκε τον Διομήδη.
Ο Παυσανίας αναφέρει ότι ένα άγαλμα της Ερμιόνης, έργο του Κάλαμι, βρισκόταν ως ανάθημα των Λακεδαιμονίων στους Δελφούς. Το βάθρο του αγάλματος αυτού και μία επιγραφή βρέθηκαν στις ανασκαφές.
Παυσανίας- "Κορινθιακά" - Κεφ. 34.6[3]
[34.6] ἔστι δὲ ὁδὸς ἔς Ἑρμιόνα ἐκ Τροιζῆνος κατὰ τὴν πέτραν ἣ πρότερον μὲν ἐκαλεῖτο Σθενίου Διὸς βωμός, μετὰ δὲ Θησέα ἀνελόμενον τὰ γνωρίσματα ὀνομάζουσιν οἱ νῦν Θησέως αὐτήν. κατὰ ταύτην οὖν τὴν πέτραν ἰοῦσιν ὀρεινὴν ὁδόν, ἔστι μὲν Ἀπόλλωνος ἐπίκλησιν Πλατανιστίου ναός, ἔστι δὲ Εἰλεοὶ χωρίον, ἐν δὲ αὐτῷ Δήμητρος καὶ Κόρης τῆς Δήμητρος ἱερά: τὰ δὲ πρὸς θάλασσαν ἐν ὅροις τῆς Ἑρμιονίδος ἱερὸν Δήμητρός ἐστιν ἐπίκλησιν Θερμασίας.
Υπάρχει οδός από την Τροιζήνα προς την Ερμιόνη στο μέρος της πέτρας που άλλοτε την ονόμαζαν βωμό του Σθενίου Διός , μετά όμως τα γνωστά όπου δηλαδή ο Θησέας την σήκωσε, οι τωρινοί την ονομάζουν πέτρα του Θησέως , σ αυτήν λοιπόν την περιοχή της πέτρας, πορεύονται ορεινή οδό, στην οποία υπάρχει ναός για να επικαλούνται τον Απόλλωνα τον Πλατανιώτη, και υπάρχει χωριό που ονομάζεται Ειλεοί στο οποίο υπάρχουν ιερά της Δήμητρας και της Κόρης της. Πηγαίνοντας προς την θάλασσα στα ορεινά της Ερμιονίδος , υπάρχει ναός της Δήμητρας της λεγόμενης Δήμητρας Θερμασίας.
Δείτε επίσης Επεξεργασία
- Ο αστεροειδής 121 Ερμιόνη (121 Hermione), που ανακαλύφθηκε το 1872, πήρε το όνομά του από τη μυθική αυτή πριγκηποπούλα.[4]
- Αντιθέτως, η σημερινή κωμόπολη Ερμιόνη και η Επαρχία Ερμιονίδας του Νομού Αργολίδας οφείλουν το όνομά τους στον Ερμίονα, ιδρυτή της αρχαίας αργολικής πόλεως Ερμιόνης (Παυσανίας Β΄ 34, 4), και όχι στην Ερμιόνη. [5]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ Homer, Odyssey, Book 4, ln. 12–14
- ↑ «Ορέστης». mythotopia.eu. Ινστιτούτο Επεξεργασίας του Λόγου. Ανακτήθηκε στις 25 Αυγούστου 2023.
- ↑ Παυσανίας - "Κορινθιακά" - Κεφ. 34.6 - Βικιθήκη
- ↑ Schmadel, Lutz (5 Αυγούστου 2003). Dictionary of Minor Planet Names. Springer Science & Business Media. ISBN 978-3-540-00238-3.
- ↑ Παυσανίας - Β΄ 34, 4 [34.4 τὰ μὲν δὴ Μέθανα ἰσθμός ἐστι τῆς Πελοποννήσου: ἐντὸς δὲ τοῦ ἰσθμοῦ τῆς Τροιζηνίων ὅμορός ἐστιν Ἑρμιόνη. οἰκιστὴν δὲ τῆς ἀρχαίας πόλεως Ἑρμιονεῖς γενέσθαι φασὶν Ἑρμίονα Εὔρωπος. τὸν δὲ Εὔρωπα --ἦν γὰρ δὴ Φορωνέως--Ἡροφάνης ὁ Τροιζήνιος ἔφασκεν εἶναι νόθον:....]
Πηγή Επεξεργασία
- Emmy Patsi-Garin: Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας, εκδ. οίκος «Χάρη Πάτση», Αθήνα 1969