Εσπρί Φλεσιέ
Ο Εσπρί Φλεσιέ (γαλλικά: Valentin Esprit Fléchier), γεννήθηκε το 1632 και πέθανε το 1710, ήταν Γάλλος ιεροκήρυκας, επίσκοπος του Λαβώρ και αργότερα της Νιμ. Θεωρείται ένας από τους μεγάλους ρήτορες του 17ου αιώνα.[10]
| Εσπρί Φλεσιέ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 10 Ιουνίου 1632[1][2] Pernes-les-Fontaines |
| Θάνατος | 16 Φεβρουαρίου 1710[1][2] Μονπελιέ ή Νιμ |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
| Θρησκεία | Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία[3] |
| Θρησκευτικό τάγμα | priests of the Christian Doctrine (1648–1658)[4] |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά[1][5] Ecclesiastical Latin |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ιεράρχης συγγραφέας[6] συγγραφέας απομνημονευμάτων καθολικός επίσκοπος (από 1692)[7] |
| Αξιοσημείωτο έργο | d:Q73364664 |
| Συγγενείς | Hercule Audiffret (θείος) |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | επιχώριος επίσκοπος bishop of Lavaur (1685–1689)[7] Roman Catholic Bishop of Nîmes (1689–1710)[7][8] 10η έδρα της Γαλλικής Ακαδημίας (1672–1710)[9] |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφικά στοιχεία Επεξεργασία
Ο Εσπρί Φλεσιέ γεννήθηκε στις 10 Ιουνίου 1632 στο Περν-λε-Φονταίν, στον σημερινό νομό Βωκλύζ. Έμεινε ορφανός νωρίς, σπούδασε στο Κολέγιο του Χριστιανικού Δόγματος και έγινε ιερέας αυτής της εκκλησίας το 1648. Ανακάλυψε την κλίση του στη ρητορική ως ιεροκήρυκας σε επικήδειους λόγους και έφυγε από το νότο της Γαλλίας για να δοκιμάσει την τύχη του στο Παρίσι.
Στο Παρίσι, έγινε κατηχητής, έγραψε ποιήματα στα λατινικά και τα γαλλικά και έγινε οικοδιδάσκαλος του δελφίνου Λουδοβίκου της Γαλλίας.[11]
Οι επικήδειοι λόγοι που εκφωνούσε τον έκαναν να διακριθεί και το 1672 εξελέγη μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας. [12]Η ομιλία του προς τιμήν του Τυρέν το 1676 του εξασφάλισε την εύνοια της βασιλικής αυλής και του Λουδοβίκου ΙΔ΄, ο οποίος του χορήγησε το αβαείο του Σαιν-Σεβερέν και τον διόρισε εξομολογητή της δελφίνης Μαρίας Άννας Βικτωρίας της Βαυαρίας.
Το 1685, διορίστηκε επίσκοπος του Λαβώρ και στη συνέχεια το 1689 επίσκοπος της Νιμ, όπου διακρίθηκε για την ασυνήθιστη καλοσύνη του προς τους Προτεστάντες και από τις ελεημοσύνες που έκανε κατά τη διάρκεια της πείνας του 1709.
Πέθανε στις 16 Φεβρουαρίου 1710 στο Μονπελιέ.
Μνημεία Επεξεργασία
Ο Εσπρί Φλεσιέ κατά τον 18ο αιώνα απολάμβανε φήμη ισάξια των μεγάλων ιεροκηρύκων Ζακ Μπενίν Μποσσυέ, Ζαν-Μπατίστ Μασιγιόν και Λουί Μπουρνταλού.[13]
Το άγαλμά του (μαζί με αυτά των Μποσυέ, Φενελόν και Μασιγιόν) κοσμεί το σιντριβάνι της πλατείας Σαιν-Συλπίς στο Παρίσι.[14]
Ανδριάντας του βρίσκεται στο Λούβρο, ανάμεσα στους 86 Επιφανείς Άνδρες της Γαλλίας.[15]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb11902896d. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 2,0 2,1 2,2 (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. flechier-valentin-esprit.
- ↑ «Catholic-Hierarchy.org» (Αγγλικά) Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. flech. Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2020.
- ↑ data
.bnf .fr /fr /11902896 /esprit _flechier /. - ↑ CONOR.SI. 103696483.
- ↑ «Library of the World's Best Literature». Library of the World's Best Literature. 1897.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 flech.
- ↑ nime.
- ↑ (Γαλλικά) Γαλλική Ακαδημία. www
.academie-francaise .fr /les-immortels /esprit-flechier?fauteuil=10&election=05-12-1672. Ανακτήθηκε στις 31 Μαΐου 2022. - ↑ . «universalis.fr/encyclopedie/esprit-flechier/».
- ↑ . «babelio.com/auteur/Esprit-Flechier/».
- ↑ . «academie-francaise.fr/les-immortels/esprit-flechier».
- ↑ . «larousse.fr/encyclopedie/litterature/Esprit_Flechier/».
- ↑ . «paris1900.lartnouveau.com/paris06/st_sulpice/fontaine_st_sulpice».
- ↑ . «eutouring.com/images_paris_statues_Esprit Fléchier».