Ερρίκος ντε Λα Τουρ ντ'Ωβέρν

Ο Ερρίκος Ντε Λα Τουρ Ντ'Ωβέρν, Υποκόμης Ντε Τουρέν, (γαλλικά: Henri de la Tour d'Auvergne, Vicomte de Turenne), συχνά αποκαλούμενος απλά Τουρέν (11 Σεπτεμβρίου 1611 - 27 Ιουλίου 1675) από τον Οίκο ντε Λα Τουρ ντ'Ωβέρν, ήταν Γάλλος στρατιωτικός, το επιφανέστερο μέλος της οικογενείας Λα Τουρ Ντ'Ωβέρν (La Tour d'Auvergne). Γεννήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 1611 στον Πύργου του Σεντάν (Αρντέν) και βρήκε το θάνατο στις 27 Ιουλίου 1675 στη Μάχη του Σάσμπαχ. Έγινε γνωστός για τα κατορθώματά του, αποκτώντας το 1643 το αξίωμα του Στρατάρχη της Γαλλίας (Maréchal de France). Αποτέλεσε δε τον έναν από τους έξι στρατάρχες, που έλαβαν ποτέ τον τίτλο του Γενικού Στρατάρχη της Γαλλίας (1660).

Ερρίκος ντε Λα Τουρ ντ'Ωβέρν
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Henri de La Tour d'Auvergne, vicomte de Turenne (Γαλλικά)
Γέννηση11  Σεπτεμβρίου 1611[1][2][3]
Σεντάν[4]
Θάνατος27  Ιουλίου 1675[1][2][3]
Sasbach[5]
Αιτία θανάτουτραύμα από πυροβολισμό
Συνθήκες θανάτουθάνατος στη μάχη
Τόπος ταφήςCathédrale Saint-Louis-des-Invalides
ΠαρατσούκλιTurenne
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[6][7][8]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααξιωματικός
διοικητής[9]
Περίοδος ακμής1625
Οικογένεια
ΣύζυγοςCharlotte de Caumont, dame de Saveilles (από 1651)
ΓονείςΕρρίκος ντε Λα Τουρ ντ'Ωβέρν, δούκας του Μπουγιόν και Ελισάβετ του Νάσσαου
ΑδέλφιαΦρειδερίκος Μαυρίκιος ντε Λα Τουρ ντ'Ωβέρν, δούκας του Μπουγιόν
Μαρία ντε Λα τουρ ντ'Ωβέρν
ΟικογένειαΟίκος ντε Λα Τουρ ντ'Ωβέρν
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςαρχιστράτηγος και Marshal General of France/στρατός ξηράς
Πόλεμοι/μάχεςΤριακονταετής Πόλεμος, Πόλεμος της Επανάκτησης, Γαλλοολλανδικός πόλεμος και Γαλλοισπανικός πόλεμος 1635-1659
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Να μη συγχέεται ο παρών υποκόμης του Τυρέν με τον ομώνυμο θείο του Ερρίκο ντε Λα Τουρ ντ'Ωβέρν, δούκα του Μπουγιόν.

Πρώιμη σταδιοδρομίας

Επεξεργασία

Ο δεύτερος γιος του Ερρίκου Ντε Λα Τουρ Ντ'Ωβέρν, υποκόμη του Τουρέν, δούκα του Μπουγιόν και πρίγκιπα του Σεντάν, από την δεύτερη σύζυγό του Ελισάβετ των Νάσσαου, κόρη του Γουλιέλμου Α΄ του Σιωπηλού, πρίγκιπα της Οράγγης· γεννήθηκε στο Σεντάν. Έλαβε προτεσταντική εκπαίδευση και τη συνήθη εκπαίδευση των νεαρών ευγενών της εποχής. Αγαπούσε την Ιστορία και τη Γεωγραφία και θαύμαζε τα κατορθώματα του Μεγάλου Αλεξάνδρου και του Ιουλίου Καίσαρα. Μετά το τέλος του πατέρα του, το 1623, αποφάσισε να αφοσιωθεί σε σωματικές ασκήσεις και να ξεπεράσει τις φυσικές αδυναμίες του. Στην ηλικία των 14 ετών πήγε να μάθει την τέχνη του πολέμου στο στρατόπεδο του θείου του, Μαυρικίου των Νασσάου πρίγκιπα της Οράγγης και κυβερνήτη (stadholder) της Ολλανδίας. Ξεκίνησε σταδιοδρομία στρατιωτικού ως ιδιωτικός σωματοφύλακας τού θείου του στην Ολλανδική Εξέγερση.

Ο Φρειδερίκος Ερρίκος της Οράγγης, ο οποίος διαδέχτηκε τον αδερφό του ως πρίγκιπας της Οράγγης το 1625, έδωσε στον Τουρέν την αρχηγία. Ο νεαρός αξιωματικός πήρε μέρος σε πολεμικές πολιορκίες της περιοχής και το 1629 κέρδισε ειδικό έπαινο από τον θείο του, που ήταν ένας από τους κορυφαίους στρατιωτικούς διοικητές της εποχής. Το 1630 ο Τουρέν εγκατέλειψε τις Κάτω Χώρες και τέθηκε υπό τη υπηρεσία της Γαλλίας με κίνητρα τη προοπτική της στρατιωτικής εξέλιξης και την επιθυμία της μητέρας του να τεθεί η κτήση της Βουλώνης κάτω από το Γαλλικό Στέμμα. Ο Καρδινάλιος Ρισελιέ τον έκανε συνταγματάρχη Πεζικού. Συνέχιζε ακόμη να υπηρετεί σε τακτά χρονικά διαστήματα τον πρίγκιπα της Οράγγης, ο οποίος είχε συνάψει συμμαχία με τη Γαλλία.

Κατά την διάρκεια της Πολιορκίας της Λα Μοτ (La Mothe-en-Bassigny) στη Λωρραίνη από τον στρατηγό ντε Λα Φορς το 1634, υψώθηκε η γαλλική σημαία και ο Τουρέν κέρδισε άμεση προαγωγή στον βαθμό του Αρχηγού Στρατοπέδου, που σήμερα είναι ο αντίστοιχος βαθμός του Υποστράτηγου. Στις 8 Αυγούστου 1635 οι γαλλικές και οι Συμμαχικές Δυνάμεις άρχισαν την Πολιορκία του Μάιντς, αλλά ο γαλλικός στρατός αναγκάστηκε να καταφύγει στο Μετς λόγω έλλειψης διατάξεων. Κατά την υποχώρηση του στρατού ο Τουρέν διακρίθηκε σε μεγάλο βαθμό για την ικανότητα και το θάρρος του. Αναδιοργάνωσε γρήγορα τον στρατό και κατέλαβε το Σαβέρν. Ωστόσο κατά τη έφοδο ο Τουρέν τραυματίστηκε σοβαρά στις 26 Ιουλίου. Έναν χρόνο αργότερα πήρε μέρος στην Εκστρατεία της Φλάνδρας. Στα τέλη του 1638, όταν υπηρέτησε στον Βερνάρδο της Σαξονίας-Βαϊμάρης (1608 - 1639) επιτέθηκε στο Μπράιζαχ (Breisach), το ισχυρότερο φρούριο του Ρήνου, το οποίο παραδόθηκε.

Παραπομπές

Επεξεργασία

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία