Η Ελισάβετ, ολλανδ.: Elisabeth Flandrika van Nassau van Orange (Μίντελμπουργκ, 26 Απριλίου 1577 - Σεντάν, 3 Σεπτεμβρίου 1642) από τον Οίκο του Νάσσαου ήταν κόρη του πρίγκιπα της Οράγγης και με τον γάμο της έγινε δούκισσα του Μπουγιόν.

Ελισάβετ του Νάσσαου
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση26  Μαρτίου 1577[1][2]
Μίντελμπουρχ
Θάνατος3  Σεπτεμβρίου 1642[1][2][3]
Σεντάν
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[4]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Οικογένεια
ΣύζυγοςΕρρίκος ντε Λα Τουρ ντ'Ωβέρν, δούκας του Μπουγιόν (από 1595)[5]
ΤέκναΦρειδερίκος Μαυρίκιος ντε Λα Τουρ ντ'Ωβέρν, δούκας του Μπουγιόν
Ερρίκος ντε Λα Τουρ ντ'Ωβέρν
Μαρία ντε Λα τουρ ντ'Ωβέρν
Ελισάβετ ντε Λα Τουρ ντ'Ωβέρν[6]
Juliane Catherine de La Tour d'Auvergne[6]
Henriette Catherine de La Tour d'Auvergne[6]
ΓονείςΓουλιέλμος Α΄ της Οράγγης και Καρλόττα του Μονπανσιέ
ΑδέλφιαΑιμιλία Αντβερπιάνα του Νάσσαου
Αιμιλία του Νάσσαου
Αικατερίνη Βελγική του Νάσσαου
Καρλόττα Φλαντρίνα του Νάσσαου
Καρλόττα Βραβαντίνα του Νάσσαου
Μαρία του Νάσσαου, κόμισσα του Χοενλόε-Νόιενσταϊν
Άννα του Νάσσαου
Λουίζα Γιουλιάνα του Νάσσαου
Μαυρίκιος της Οράγγης
Φρειδερίκος Ερρίκος της Οράγγης
Φίλιππος Γουλιέλμος της Οράγγης
Ιουστίνος του Νάσσαου
ΟικογένειαΟίκος της Οράγγης-Νάσσαου
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμααντιβασιλιάς
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία

Επεξεργασία

Ήταν η τρίτη κόρη (2η από τον 3ο γάμο) του Γουλιέλμου Α΄ του Σιωπηλού, πρίγκιπα της Οράγγης και κυβερνήτη της Ολλανδίας, Ζηλανδίας, Ουτρέχτης, Φρισίας και της 3ης συζύγου του Καρλόττας των Βουρβόνων, κόρης του Λουδοβίκου δούκα του Μονπανσιέ.

Μετά τη δολοφονία του πατέρα της το 1584, υπήρχε έλλειψη χρημάτων για την Ελισάβετ, τα αδέλφια της και τη μητριά της Λουίζα ντε Κολινύ. Το 1594 η Λουίζα πήρε την Ελισάβετ μαζί της στη Γαλλία, όπου συναντήθηκαν με αρκετούς προτεστάντες ευγενείς. Ένας από αυτούς, ο Ερρίκος των Λα Τουρ ντ'Ωβέρν δούκας του Μπουγιόν και πρίγκιπας του Σεντάν, της έστειλε μία πρόταση γάμου, που η Ελισάβετ αποδέχθηκε. Το ζευγάρι απέκτησε εννέα παιδιά.

Ο Ερρίκος προσπάθησε να διατηρήσει το δουκάτο του Σεντάν στον Προτεσταντισμό, αλλά έπρεπε να αντιμετωπίσει την εχθρότητα, που προερχόταν από τους καθολικούς Γάλλους γείτονές του.

Κατά τη διάρκεια των απουσιών του η Ελισάβετ ενεργούσε ως επίτροπος και μετά το τέλος του το 1623 αυτή έγινε επίτροπος για τον γιο τους Φρειδερίκο-Μαυρίκιο του Λα Μαρκ. Διατήρησε στενή επαφή με τη μητριά της και τις πέντε αδελφές της, δύο από τις οποίες ενήργησαν επίσης ως επίτροποι σε κάποια στιγμή.

Οικογένεια

Επεξεργασία

Παντρεύτηκε το 1595 τον Ερρίκο του Λα Τουρ ντ'Ωβέρν δούκα του Μπουγιόν και είχε τέκνα:

  • Μαρία (1601 - 24 Μαΐου 1665), παντρεύτηκε τον Ερρίκο των Λα Τρμουάλ δούκα του Tουάρ, πρίγκιπα του Ταλμόντ.
  • Ιουλιανή-Αικατερίνη (8 Οκτωβρίου 1604 - 6 Οκτωβρίου 1637), παντρεύτηκε τον Φρανσουά ντε Λα Ροσφουκώ, κόμη του Ρουσύ, βαρόνο του Πιερπόν.
  • Φρειδερίκος-Μαυρίκιος (22 Οκτωβρίου 1605 - 9 Αυγούστου 1652), δούκας του Μπουγιόν.
  • Ελισάβετ (1606 - 1 Δεκεμβρίου 1685), παντρεύτηκε τον Γκυ Αλντόνς ντε Ντυφόρ.
  • Ερριέττα-Αικατερίνη (1609 - 1677), παντρεύτηκε τον Αμωρύ Γκουγιόν, μαρκήσιο του Λα Μουσαί, κόμη του Καντέν.
  • Ερρίκος (11 Σεπτεμβρίου 1611 - 27 Ιουλίου 1675), υποκόμης του Τουρέν.
  • Λουίζα (Αύγουστος 1596 - Νοέμβριος 1607) απεβ. 11 ετών, ένας γιος (Απρίλιος 1603) απεβ. νήπιο.

Καταγωγή

Επεξεργασία

Παραπομπές

Επεξεργασία

Βιβλιογραφικές αναφορές

Επεξεργασία