Ο Ευθύδημος Α΄ ή Ευθημήδης (π. 260 - 200 ή 165 πΧ) από τη Δυναστεία των Ευθυδημιδών ήταν Έλληνας Βασιλιάς της Βακτρίας και της Ινδίας από το 227 π.Χ. μέχρι το 189 π.Χ. Κατά τη βασιλεία του επέκτεινε τα σύνορα του βασιλείου μέχρι τις όχθες του Γάγγη. Το 188 π.Χ. κατέλαβε την κοιλάδα του Ινδού και προσάρτησε την Αραχωσία, τη Δραγγιανή και τη Γεδρωσία, ιδρύοντας και πολλές πόλεις. Σε νομίσματα του διαδόχου του Δημήτριου αναφέρεται ως Ευθύδημος Α΄ Θεός. Ο Ευθύδημος ήταν ο πρώτος Βακτιριανός βασιλιάς που του αναγνωρίστηκε ο τίτλος από το κράτος των Σελευκιδών, και συγκεκριμένα το 206 από τον Αντίοχο Α΄. Κατά τα τελευταία χρόνια της βασιλείας του ο Αντίοχος Γ΄ ο Μέγας προσπάθησε ανεπιτυχώς να καταλάβει τη Βακτρία.
