Ευχέριος
Ο Ευχέριος (περίπου 389 - 408) ήταν Ρωμαίος πολιτικός, γιος του Ρωμαίου στρατηγού Στιλίχωνα που ουσιαστικά κυβέρνησε τη Δυτική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία κατά τη διάρκεια της βασιλείας του αυτοκράτορα Ονώριου. Δολοφονήθηκε μετά την πτώση του πατέρα του.
| Ευχέριος | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 389 (περίπου)[1] ή Δεκαετία του 380 Ρώμη |
| Θάνατος | 23 Αυγούστου 408[1] Ρώμη ή Ραβέννα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Ρώμη |
| Θρησκεία | Χριστιανισμός |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Λατινικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Οικογένεια | |
| Σύντροφος | Γάλλα Πλακιδία |
| Γονείς | Στιλίχων και Σερένα |
| Αδέλφια | Μαρία Θερμαντία |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΓεννήθηκε στη Ρώμη. Ήταν γιος του Στιλίχωνα[2][3][4], στρατηγού βαρβαρικής καταγωγής και της Σερένας, θετής κόρης και ανιψιάς του Θεοδοσίου Α΄, από τον οποίο έλαβε το όνομά του, Φλάβιος Ευχέριος. Ήταν ακόμα βρέφος κατά την επίσκεψη του Θεοδοσίου στη Ρώμη, το 389.[5] Ο Ευχέριος είχε δυο αδερφές, τη Μαρία και τη Θερμαντία, που αργότερα έγιναν σύζυγοι του αυτοκράτορα Ονώριου.
Χάρη στην επιρροή του πατέρα του, ο Ευχέριος διορίστηκε tribunus et notarius το 396, αν και δεν άσκησε το αξίωμά του, λόγω της μικρής ηλικίας του.[6] Ο πατέρας του ήλπιζε να παντρευτεί, όταν ενηλικιωθεί, τη Γάλλα Πλακιδία, κόρη του Θεοδοσίου Α΄ και ως εκ τούτου ξαδέρφη της Σερένας.[7] Το 404 ο Ευχέριος βρισκόταν στην Ρώμη κατά την επίσκεψη του Ονώριου.[8]
Τον Αύγουστο του 408, ο Στιλίχων κατηγορήθηκε άδικα ότι συνωμοτούσε εναντίον του Ονώριου και ότι σχεδίαζε να τοποθετήσει τον Ευχέριο στον θρόνο. Ο Ευχέριος κατέφυγε τότε στη Ρώμη [9] (η αυλή βρισκόταν στη Ραβέννα), με τη βοήθεια μερικών βαρβαρικών στρατιωτών του πατέρα του.[10] Μετά τη δολοφονία του Στιλίχωνα, ο Ονώριος διέταξε να σκοτωθεί και ο Ευχέριος, αλλά κατέφυγε σε μια εκκλησία, έλαβε άσυλο και διεσώθη για κάποιο χρονικό διάστημα.[11] Στη συνέχεια, ωστόσο, δύο ευνούχοι του Ονώριου, ο Αρσάκιος και ο Τερέντιος, που είχαν σταλεί στη Ρώμη για να συνοδεύσουν την Θερμαντία στη μητέρα της, τη Σερένα που ήταν εκεί, τον πήραν και τον σκότωσαν,[2][4][10] με διαταγή του Ονώριου.
Μερικοί αρχαίοι ιστορικοί ισχυρίζονται ότι ο Στιλίχων φιλοδοξούσε πραγματικά να βάλει τον Ευχέριο στον αυτοκρατορικό θρόνο[12] δηλώνοντας μάλιστα ότι ο Ευχέριος, που σύμφωνα με αυτούς ήταν ειδωλολάτρης, σχεδίαζε να κερδίσει την υποστήριξη των ειδωλολατρών αποκαθιστώντας τη ρωμαϊκή θρησκεία.[4][13]
Πηγές
Επεξεργασία- Claudio Claudiano, De tertio consulatu Honorii Augusti; De Sexto Consulatu Honorii Augusti; De consulatu Stilichonis
- Filostorgio, Storia ecclesiastica
- Giordane, Romana
- Marcellino, Cronaca
- Olimpiodoro di Tebe, Discorsi storici
- Paolo Orosio, Consultatio
- Sozomeno, Storia ecclesiastica
- Zosimo, Storia nuova
- Cameron, Alan, Claudian. Poetry and Propaganda at the Court of Honorius, Oxford University Press Reprints, 1970, ISBN 0198143516, pp. 47–48, 54, 154, 272.
- Jones, Arnold Hugh Martin, John Robert Martindale, John Morris, "Euchrius 1", The Prosopography of the Later Roman Empire, volume 1, Cambridge University Press, 1992, ISBN 0521072336, pp. 404–405.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 remacle
.org /bloodwolf /historiens /marcellin /chronique1 .htm. - ↑ 2,0 2,1 Olimpiodoro, frammento 6.
- ↑ ^ Zosimo, v.32.1, v.34.5; Claudiano, De tertio consulatu Honorii Augusti, 338; Claudiano, De consulatu Stilichonis, i.120, ii.352,358; Orosio, vii.38.1; Sozomeno, ix.4.1; Filostorgio, xi.3, xii.2.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Marcellino, s.a. 408; Giordane, 322.
- ↑ Claudiano, Stilicone, iii.176
- ↑ ^Zosimo, v.34.7.
- ↑ ^Claudiano, De consulatu Stilichonis, ii.354.
- ↑ ^ Claudiano, De Sexto Consulatu Honorii Augusti, 552
- ↑ ^ Zosimo, v.34.5.
- ↑ 10,0 10,1 Filostorgio, xii.3.
- ↑ ^ Zosimo, v.35.3.
- ↑ ^Zosimo, v.32.1; Sozomeno, ix.4.1; Orosio, vii.38.1; Filostorgio, xi.3, xii.2; Giordane, 322.
- ↑ ^ Orosio, vii.38.6.