Ζίμπα Γκανίγεβα

Αζέρα σκοπεύτρια και φιλόλογος

Η Ζίμπα Πάσα κίζι-Γκανίγεβα (αζερικά: Ziba Paşa qızı Qəniyeva, 20 Αυγούστου 1923 - 2010) ήταν Αζέρα φιλόλογος και στρατιώτης του Κόκκινου Στρατού, που πολέμησε ως ελεύθερος σκοπευτής (sniper), κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Υπηρέτησε στην 3η Μεραρχία Πυροβολικού Μόσχας[2] και της πιστώνονται 21 σκοτωμοί. Για τη δράση της στον Πόλεμο, τιμήθηκε με το Μετάλλιο Της Άμυνας της Μόσχας, το Μετάλλιο του Τάγματος του Κόκκινου Λάβαρου, καθώς και με το Μετάλλιο του Τάγματος του Κόκκινου Αστεριού.[3]

Ζίμπα Γκανίγεβα
Γέννηση20 Αυγούστου 1923
Σαμάχι, Σοσιαλιστική Δημοκρατία του Αζερμπαϊτζάν, Σοβιετική Ένωση (σημερινό Αζερμπαϊτζάν)
Θάνατος2010[1]
Μόσχα, Ρωσία[1]
ΧώραΣοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση
ΚλάδοςΠυροβολικό
Εν ενεργεία1941-1943
ΒαθμόςΑνθυπολοχαγός
Μάχες/πόλεμοιΔεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος
Τιμές
ΙδιότηταΦιλόλογος
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Ζίμπα Γκάνιγεβα γεννήθηκε στο Σαμάχι της Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας του Αζερμπαϊτζάν[4][5] (σημερινό Αζερμπαϊτζάν) (ή στο Ουζμπεκιστάν)[5] της Σοβιετικής Ένωσης, από Αζέρο πατέρα και Ουζμπέκα μητέρα.[5] Το 1937, παρακολούθησε μαθήματα χώρου, στο νεοϊδρυθέν τότε Uzbek Philharmonia. Το 1940, μετακόμισε στη Μόσχα, όπου μπήκε στη Ρωσική Ακαδημία Θεάτρου. Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος, όμως, δε την άφησε ανεπηρέαστη, και στις 7 Νοεμβρίου του 1941, εντάχθηκε εθελοντικά στον στρατό, λίγο μετά το άνοιγμα του Ανατολικού Μετώπου. Εκεί, έγινε φίλη με τη συντρόφισσά της Νίνα Σολοβέι, η οποία ήταν κι αυτή ελεύθερη σκοπεύτρια.

Κατά τη διάρκεια του Πολέμου, η Γκανίγεβα υπήρξε ελεγκτής ραδιοφώνου, καθώς και κατάσκοπος, που πέρασε 16 φορές τη γραμμή του μετώπου. Επίσης, συμμετείχε και στη Μάχη της Μόσχας. Η υπηρεσία της στον στρατό, σταμάτησε ξαφνικά και γρήγορα, όταν τραυματίστηκε ιδιαιτέρως σοβαρά, κατά την προσπάθεια των Σοβιετικών να κάνουν αναγνώριση στις γύρω περιοχές της Μόσχας, το 1942. Έτσι, την κουβαλήσανε μερικοί συμπολεμιστές της από τη μάχη και τη μετέφεραν σε ασφαλές σημείο. Η Γκανίγεβα τότε διακομίστηκε στο νοσοκομείο, όπου παρέμεινε για 11 ολόκληρους μήνες. Μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, κι αφού είχε αναρρώσει, είχε την τύχη να συνεχίσει τις σπουδές, λαμβάνοντας πτυχίο στη φιλολογία.

Έργο Επεξεργασία

Το φιλολογικό της έργο δεν είναι τόσο γνωστό όσο το πολεμικό της, ωστόσο, κυκλοφόρησε και τρία βιβλία, στην αζερική και στη ρωσική γλώσσα:

  • Qorkinin dekadentçiliyə və naturalizmə qarşı mübarizəsi (ελεύθερη μετάφραση: Ο Γκόρκι Εναντίον της Παρακμής και της Φυσιοκρατίας), "Azərbaycan", 1955, №6
  • О сатире Горького в период первой русской революции (ελεύθερη μετάφραση: Σχετικά με τη σάτιρα του Γκόρκι, στην Πρώτη Περίοδο της Επαναστατικής Ρωσίας), "Литературный Азербайджан", 1955, №12
  • Страницы из истории революционной поэзии на урду (ελεύθερη μετάφραση: Σελίδες από την Ιστορία της Επαναστατημένης Ποίηση στο Ουρντού), "Народы Азии и Африки", 1970, №2

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 Nazarli, Amina (2 Ιουλίου 2015). «Azerbaijani women snipers: fragile, but fearless». AzerNews. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουνίου 2016. 
  2. Azerbaijan Soviet Encyclopedia (1979), vol. 3, p. 137
  3. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο» САВАШ - Военно-исторический сайт (στα Ρωσικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Απριλίου 2008. Ανακτήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 2008. 
  4. Ziba Ganiyeva
  5. 5,0 5,1 5,2 Великий разлом Αρχειοθετήθηκε 2017-12-01 στο Wayback Machine. by V.Galanina-El Registan

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία