Ζαν-Μαρκ Νατιέ

Γάλλος ζωγράφος (1685-1766)

Ο Ζαν-Μαρκ Νατιέ (γαλλικά: Jean-Marc Nattier), γεννήθηκε το 1685 και πέθανε το 1766, ήταν Γάλλος ζωγράφος της τεχνοτροπίας ροκοκό. Είναι γνωστός για τα πορτρέτα των κυριών της βασιλικής αυλής του Λουδοβίκου ΙΕ΄ με κλασική μυθολογική ενδυμασία.[13]

Ζαν-Μαρκ Νατιέ
Πορτρέτο του Ζαν-Μαρκ Νατιέ από τον Λουί Τοκέ (τέλη δεκαετίας 1740),Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης (Νέα Υόρκη)
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Jean-Marc Nattier (Γαλλικά)
Γέννηση17  Μαρτίου 1685[1][2][3]
Παρίσι[4][5]
Θάνατος7  Νοεμβρίου 1766[1][2][3]
Παρίσι[4][5]
Αιτία θανάτουοίδημα
Τόπος ταφήςΕκκλησία Σαιντ-Εστάς
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία[6]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[7]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταζωγράφος[8][4][9]
πορτρετίστας[9]
Αξιοσημείωτο έργοLouis-Jean Marie de Bourbon, Duke of Penthièvre
Perseus with Minerva Showing the Head of Medusa
Περίοδος ακμής1675[10]
Οικογένεια
ΤέκναSophie Challes[11]
ΓονείςMarc Nattier και Marie Courtois
ΑδέλφιαJean-Baptiste Nattier[12]
ΣυγγενείςΖαν Ζουβενέ (godfather)
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμααυλικός ζωγράφος
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφικά στοιχεία Επεξεργασία

Ο Ζαν-Μαρκ Νατιέ γεννήθηκε στο Παρίσι στις 17 Μαρτίου 1685, δεύτερος γιος του προσωπογράφου Μαρκ Νατιέ (1642–1705), προσωπογράφου, και της Μαρί Κουρτουά (1655–1703), μικρογράφου. Έλαβε τα πρώτα του μαθήματα ζωγραφικής από τον πατέρα του και από τον θείο του, ζωγράφο ιστορικών και θρησκευτικών έργων Ζαν Ζουβενέ. Γράφτηκε στη Βασιλική Ακαδημία Ζωγραφικής και Γλυπτικής το 1703 και ασχολήθηκε με την αντιγραφή εικόνων στο παλάτι του Λουξεμβούργου, δημιουργώντας μια σειρά από σχέδια του ζωγραφικού κύκλου που είχε φιλοτεχνήσει ο Ρούμπενς για τη Μαρία των Μεδίκων. Η δημοσίευση το 1710 χαρακτικών βασισμένων σε αυτά τα σχέδια έκανε τον Νατιέ διάσημο, αλλά αρνήθηκε να πάει στη Γαλλική Ακαδημία της Ρώμης, αν και είχε πάρει το πρώτο βραβείο στην Ακαδημία του Παρισιού σε ηλικία 15 ετών. Το 1715 πήγε στο Άμστερνταμ, όπου διέμενε τότε ο Μέγας Πέτρος, και ζωγράφισε πορτρέτα του τσάρου και της αυτοκράτειρας Αικατερίνης, αλλά αρνήθηκε την πρόταση να πάει στη Ρωσία.[14]

Ο Νατιέ φιλοδοξούσε να γίνει ζωγράφος ιστορικών θεμάτων. Μεταξύ 1715 και 1720 αφοσιώθηκε σε συνθέσεις όπως η Μάχη της Πολτάβας, την οποία ζωγράφισε για τον Μέγα Πέτρο και Ο Περσέας, βοηθούμενος από τη θεά Αθηνά, απολιθώνει τον Φινέα, [15]που οδήγησε στην εκλογή του στην Ακαδημία το 1718.[16]

Έργο Επεξεργασία

Η οικονομική κατάρρευση του 1720 που προκλήθηκε από το σύστημα του Τζων Λω κατέστρεψε τον Νατιέ, ο οποίος βρέθηκε αναγκασμένος να αφιερώσει όλη του την ενέργεια στην προσωπογραφία, η οποία ήταν πιο προσοδοφόρα από τις ιστορικές συνθέσεις. Έγινε έτσι ο ζωγράφος των κυριών της βασιλικής αυλής και μελών της οικογένειας του Λουδοβίκου ΙΕ΄, αναβιώνοντας το είδος του αλληγορικού πορτρέτου, στο οποίο ένα σύγχρονο πρόσωπο απεικονίζονταν ειδυλλιακά ως ελληνορωμαϊκή θεά ή άλλη μυθολογική μορφή.[17]

Τα χαριτωμένα και γοητευτικά αλληγορικά πορτρέτα του Νατιέ με κυρίες της αριστοκρατίας γνώρισαν μεγάλη επιτυχία τον 18ο αιώνα, εν μέρει επειδή ο φανταστικός χαρακτήρας τους επέτρεπε γοητευτικές ελευθερίες διατηρώντας ταυτόχρονα την ομοιότητα της εικονιζόμενης. Υπηρέτησε ως επίσημος προσωπογράφος των τεσσάρων θυγατέρων του Λουδοβίκου ΙΕ΄ από το 1745, ζωγραφίζοντας αυτές τις νεαρές κυρίες σε αναρίθμητες μορφές και στάσεις. Από τα πιο αξιοσημείωτα έργα του είναι το πορτρέτο της Μαρίας Λεστσίνσκα, που βρίσκεται στο Μουσείο Καλών Τεχνών της Ντιζόν και ένας πίνακας όπου ο καλλιτέχνης περιβάλλεται από την οικογένειά του, Ο καλλιτέχνης με την οικογένειά του, με ημερομηνία 1730.

Πέθανε στο Παρίσι 7 Νοεμβρίου 1766 και ενταφιάστηκε στην εκκλησία του Αγίου Ευσταθίου. Έργα του βρίσκονται σε πολλά μουσεία και δημόσιες συλλογές της Γαλλίας και του κόσμου.[18]

Επιλογή έργων Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb13538960b. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. 2,0 2,1 2,2 «Jean-Marc Nattier». (Ολλανδικά) RKDartists. 58922.
  3. 3,0 3,1 3,2 «Benezit Dictionary of Artists» (Αγγλικά) Oxford University Press. 2006. B00128914. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017. ISBN-13 978-0-19-977378-7.
  4. 4,0 4,1 4,2 (Αγγλικά) Union List of Artist Names. vocab.getty.edu/page/ulan/500120754.
  5. 5,0 5,1 rkd.nl/explore/artists/58922.
  6. artist list of the National Museum of Sweden. 12  Φεβρουαρίου 2016. kulturnav.org/75397eb4-6ff6-42a3-9fc1-6afaadbe0243. Ανακτήθηκε στις 27  Φεβρουαρίου 2016.
  7. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb13538960b. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  8. (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 2  Μαρτίου 2019. 500120754. Ανακτήθηκε στις 14  Μαΐου 2019.
  9. 9,0 9,1 The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/59581. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  10. (Ολλανδικά) RKDartists. rkd.nl/explore/artists/58922. Ανακτήθηκε στις 14  Σεπτεμβρίου 2022.
  11. galerieheim.com/oeuvres/portraits-de-lepouse-et-des-enfants-de-lartiste/.
  12. (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 9  Αυγούστου 2021. 500120754. Ανακτήθηκε στις 7  Φεβρουαρίου 2024.
  13. . «britannica.com/biography/Jean-Marc-Nattier». 
  14. . «1911 Encyclopædia Britannica/Nattier, Jean Marc». 
  15. ,. «pop.culture.gouv.fr/notice/joconde/Persée, assisté par Minerve, pétrifie Phinée». 
  16. . «getty.edu/art/collection/artists/jean-marc-nattier-french-1685-1766/». 
  17. . «nga.gov/collection/artist-info.1746.html/Jean-Marc Nattier». 
  18. . «wikiart.org/en/jean-marc-nattier». 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι Επεξεργασία

  •   Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Jean-Marc Nattier στο Wikimedia Commons