Ζοζέ Ανιγκό
Ο Ζοζέ Ανιγκό (γαλλικά: José Anigo) (γενν. 15 Απριλίου 1961, Μασσαλία) είναι Γάλλος πρώην ποδοσφαιριστής και νυν προπονητής. Τελευταία, ήταν προπονητής του Ολυμπιακού Πειραιώς.
| Προσωπικές πληροφορίες | |||
|---|---|---|---|
| Ημερ. γέννησης | 15 Απριλίου 1961 | ||
| Τόπος γέννησης | Μασσαλία, Γαλλία | ||
| Ύψος | 1,83 μ. | ||
| Θέση | Αμυντικός | ||
| Ομάδες νέων | |||
| 1972-1973 | Σιτέ Σαιν-Λουί | ||
| 1973-1975 | Προβάνς Σπορ | ||
| 1975-1979 | Ολιμπίκ Μαρσέιγ | ||
| Επαγγελματική καριέρα* | |||
| Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
| 1979-1987 | Ολιμπίκ Μαρσέιγ | 206 | (4) |
| 1987-1990 | Νιμ Ολιμπίκ | 42 | (0) |
| Σύνολο | 248 | (4) | |
| Προπονητική καριέρα | |||
| Περίοδος | Ομάδα | ||
| 1995-1996 | ΟΣ Μαρσέιγ Αντούμ | ||
| 1996-1997 | Γκρουπ Σπορτίφ Κονσολά | ||
| 2001-2004 | Ολιμπίκ Μαρσέιγ | ||
| 2013-2014 | Ολιμπίκ Μαρσέιγ | ||
| 2015 | Εσπεράνς Σπορτίβ ντε Τυνίς | ||
| 2017-2018 | Λεβαδειακός | ||
| 2018 | Πανιώνιος | ||
| 2023 | Ολυμπιακός (υπηρεσιακός) | ||
| * Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα. † Συμμετοχές (Γκολ). | |||
Καριέρα Επεξεργασία
Ξεκίνησε την καριέρα του στην Ολιμπίκ Μαρσέιγ, όπου συμμετείχε ενεργά, αγωνιζόμενος στην αμυντική γραμμή του συλλόγου, στην επάνοδο του συλλόγου στην πρώτη κατηγορία κατά την σεζόν 1983-1984.
Ο Ανιγκό πέρασε για σύντομο διάστημα ως υπηρεσιακός τεχνικός από την Ολιμπίκ Μαρσέιγ στις αρχές της σεζόν 2001-2002, προτού επιστρέψει στην κύρια ενασχόλησή του στα τμήματα υποδομής του συλλόγου, έπειτα από σειρά διαφωνιών με τον Μπερνάρ Ταπί, ο οποίος πραγματοποίησε την επιστροφή του στην ΟΜ εκείνη την σεζόν.
Τον Ιανουάριο του 2004, ο Αλαίν Περάν απολύθηκε από την τεχνική ηγεσία του συλλόγου έπειτα από σειρά συνεχόμενων ηττών σε σημαντικές αναμετρήσεις στο Βελοντρόμ και την απογοητευτική θέση στην βαθμολογική κατάταξη του πρωταθλήματος. Αυτή ήταν και η ευκαιρία του Ανιγκό να αναλάβει την τεχνική ηγεσία της πρώτης ομάδας. Ο Ανιγκό δούλεψε κυρίως στο ψυχολογικό κομμάτι των παικτών του και κατάφερε να φτιάξει μια ιδιαίτερα σταθερή ομάδα με πολύ σφιχτή άμυνα, ενώ, ταυτόχρονα, εκείνη την σεζόν ήταν που αναδείχτηκε και ο Ντιντιέ Ντρογκμπά πετυχαίνοντας αριθμό τερμάτων καθοριστικής σημασίας.
Υπό την τεχνική του καθοδήγηση, η ομάδα έφτασε ως τον τελικό του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ της σεζόν 2003-2004, αποκλείοντας την Λίβερπουλ Φ.Κ., την ΦΚ Ιντερνατσιονάλε Μιλάνο και την Νιούκασλ Γιουνάιτεντ. Ωστόσο ο τελικός της διοργάνωσης ήταν λιγότερο πετυχημένος για την ΟΜ, καθώς ο Φαμπιάν Μπαρτέζ υπέπεσε σε φάουλ εντός της περιοχής του, το οποίο οδήγησε στον καταλογισμό του πέναλτι και την αποβολή του παίκτη από τον διαιτητή της αναμέτρησης Πιερλουίτζι Κολίνα.
Έπειτα από την πολύ καλή του πορεία στο Κύπελλο ΟΥΦ, ο Ανιγκό ανανέωσε την συνεργασία του με τον, τότε, πρόεδρο του συλλόγου, Κριστόφ Μπουσέ για την σεζόν 2004-2005. Ωστόσο, μετά την αναχώρηση του Ντιντιέ Ντρογκμπά, σε συνδυασμό με τις απογοητευτικές εμφανίσεις των νεοαποκτηθέντων παικτών, η ΟΜ εισήλθε σε μια καινούργια περίοδο κρίσης. Ο Ζοζέ Ανιγκό παραιτήθηκε το Νοέμβριο του 2004 μετά από δύο συνεχόμενες ήττες της ομάδας απέναντι στην Παρί Σεν Ζερμέν.
Ωστόσο, παρέμεινε εντός του συλλόγου, αναλαμβάνοντας το πόστο του αθλητικού διευθυντή στη διάρκεια της σεζόν 2005-2006. Συνεισέφερε σε σημαντικό βαθμό, από τη νέα του θέση, στην αναγέννηση της Ολιμπίκ Μαρσέιγ[1] στη διάρκεια της σεζόν αυτής, με μεταγραφές παικτών όπως οι Φρανκ Ριμπερί (κατόπιν σχετικής εισήγησης του Ζαν Φερναντές), Μαμαντού Νιάνγκ, Ματιέ Βαλμπουενά και Στεβ Μανταντά. Η ΟΜ αναδείχτηκε πρωταθλήτρια Γαλλίας το 2010, ενώ κατέκτησε επίσης το Λιγκ Καπ επί τρεις συνεχόμενες σεζόν το 2010, το 2011 και το 2012, με την ομάδα να έχει στην τεχνική της ηγεσία τον Ντιντιέ Ντεσάν που αποχώρησε από την ομάδα με το πέρας της σεζόν 2011-2012, όντας σε ανοιχτή διαμάχη με τον Ζοζέ Ανιγκό και τον πρόεδρο της ΟΜ, Βενσάν Λαμπρύν.[2]
Στις 7 Δεκεμβρίου 2013, ανέλαβε χρέη υπηρεσιακού τεχνικού μετά την απόλυση του Ελί Μποπ από την τεχνική ηγεσία του συλλόγου, έπειτα από μια ήττα απέναντι στη Ναντ.
Στις 21 Σεπτεμβρίου 2022, ανέλαβε το ρόλο του τεχνικού διευθυντή στον Ολυμπιακό.[3]
Στις 3 Απριλίου 2023, ορίστηκε υπηρεσιακός προπονητής του Ολυμπιακού, ύστερα από την παραίτηση του Μίτσελ.[4]
Διακρίσεις ως προπονητής Επεξεργασία
- Φιναλίστ του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ 2003-2004
Τηλεόραση Επεξεργασία
- 2004: Plus belle la vie στο ρόλο του Ζοζέ Ανιγκό (επεισόδιο 23).[5]
Οικογένεια Επεξεργασία
Ο γιος του, Αντριάν, κρίθηκε ύποπτος για συμμετοχή σε αριθμό ληστειών, ενώ καταδικάστηκε σε φυλάκιση για την ληστεία ενός κοσμηματοπωλείου στο Περτουί το Φεβρουάριο του 2007. Ωστόσο, το Φεβρουάριο του 2010, κατόπιν εσφαλμένης δικαστικής γνωμάτευσης, αφέθηκε ελεύθερος.[6] Κι ενώ φαινόταν να έχει αποκατασταθεί (νυμφευμένος με την μητέρα των δύο του παιδιών, διευθυντής σε κατάστημα πώλησης αθλητικών ειδών, ενώ είχε μόλις προχωρήσει στην αγορά του μπαρ Castell York επί της place Castellane),[7] εκτελέστηκε εν ψυχρώ στις 5 Σεπτεμβρίου 2013 στη διάρκεια ξεκαθαρίσματος λογαριασμών στο 13ο δημοτικό διαμέρισμα της Μασσαλίας.[8][9]
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ (Γαλλικά) «OM : les ambitions personnelles de José Anigo». www.footmercato.net. 18 Σεπτεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2010.
- ↑ http://www.footmercato.net/ligue1/om-deschamps-regle-ses-comptes-et-allume-anigo-et-la-direction-phoceenne_94519
- ↑ «José Anigo - Manager profile». transfermarkt.com.
- ↑ «Αποδεκτή η παραίτηση Μίτσελ – Αναλαμβάνει υπηρεσιακός ο Ζοζέ Ανιγκό». ertnews.gr. 3 Απριλίου 2023.
- ↑ Internet Movie Database
- ↑ «Marseille : Adrien Anigo, membre présumé du "gang des bijoutiers"». Le Nouvel Observateur. 5 Σεπτεμβρίου 2013.
- ↑ Delphine Saubaber et Xavier Monnier (6 Σεπτεμβρίου 2013). «Marseille : "On m'a pris mon fils", témoigne José Anigo». L'Express.
- ↑ «Marseille : l'homme tué par balles est le fils de José Anigo». Le Parisien. 5 Σεπτεμβρίου 2013.
- ↑ «À Marseille, le fils du dirigeant de l'OM José Anigo abattu». Le Monde. 5 Σεπτεμβρίου 2013.
Εξωτερικός σύνδεσμος Επεξεργασία
- Προφίλ του Ζοζέ Ανιγκό στο footballdatabase.eu