Ο Ζωπυρίων (331 π.Χ) ήταν Μακεδόνας στρατηγός ο οποίος διορίστηκε στρατηγός είτε της Θράκης[1] είτε του Πόντου[2] από τον Μέγα Αλέξανδρο.

Ζωπυρίων
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Ζωπυρίων (Αρχαία Ελληνικά)
Προφορά
Γέννηση4ος αιώνας π.Χ.
Θάνατος331 π.Χ.
Αιτία θανάτουπεσών σε μάχη
Χώρα πολιτογράφησηςΜακεδονία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταστρατιωτικός
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαστρατηγός

Το 331 π.Χ, ο Ζωπυρίων οργάνωσε εκστρατεία κατά των Σκυθών, έχοντας υπό τις διαταγές του 30.000 άνδρες.[2] Το στράτευμα πολιόρκησε την Ολβία, αποικία των Μιλησίων, η οποία κατακτήθηκε από τον Μέγα Αλέξανδρο το 334 π.Χ. Ωστόσο, οι κάτοικοι της Ολβίας «απελευθέρωσαν τους σκλάβους τους, χορήγησαν την ιθαγένεια στους ξένους, άλλαξαν τα γραμμάτια και έτσι κατάφεραν να αντέξουν την πολιορκία».[3] Επιπλέον, οι κάτοικοι της Ολβίας συμμάχησαν με τους Σκύθες. Ο Κουίντος Κούρτιος Ρούφος αναφέρει επίσης μια καταιγίδα που κατέστρεψε τον μακεδονικό στόλο.[1] Ο Ζωπυρίων, μη έχοντας δυνάμεις για να συνεχίσει την πολιορκία, αποφάσισε να υποχωρήσει.

Στον δρόμο της επιστροφής, οι Σκύθες επιτέθηκαν αρκετές φορές και αποδυνάμωσαν το μακεδονικό στράτευμα, το οποίο τελικά διαλύθηκε στον Δούναβη από τους Γέτες και τους Τριβαλλούς. Ο Μέγας Αλέξανδρος έμαθε για την τύχη του Ζωπυρίωνος από γράμμα του Αντίπατρου στη Μακεδονία το ίδιο έτος με τον θάνατο του Άγη Γ' της Σπάρτης και του Αλέξανδρου Α' της Ηπείρου. Ο ιστορικός Ιουστίνος, στην «Επιτομή των Φιλιππικών Ιστοριών», δηλώνει πως τα γράμματα του Αντίπατρου αναφέρουν πως οι πόλεμοι του Άγη στην Ελλάδα, του Αλέξανδρου στην Ιταλία και του Ζωπυρίωνος στη Σκυθία έχουν σύνδεση μεταξύ τους. Ο Μέγας Αλέξανδρος, σύμφωνα με τον ιστορικό, «ένιωσε περισσότερη χαρά για τον θάνατο δύο ανταγωνιστών του παρά θλίψη για την τύχη του Ζωπυρίωνος και του στρατού του».[4]

Παραπομπές

Επεξεργασία