Η Σιδηρά Κυρία
Η Σιδηρά Κυρία (αγγλικά: The Iron Lady) είναι βρετανική βιογραφική ταινία, παραγωγής 2011, σε σκηνοθεσία της Φιλίντα Λόιντ. Η ταινία αφηγείται τη ζωή και το έργο της πρώην Πρωθυπουργού της Μεγάλης Βρετανίας Μάργκαρετ Θάτσερ, την οποία υποδύεται η Μέριλ Στριπ. Πρωταγωνιστούν επίσης οι Τζιμ Μπρόντμπεντ, Άντονι Χιντ και Ρίτσαρντ Ε. Γκραντ.
| Η Σιδηρά Κυρία | |
|---|---|
 | |
| Σκηνοθεσία | Φιλίντα Λόιντ |
| Παραγωγή | The Weinstein Company 20th Century Fox Pathé |
| Σενάριο | Άμπι Μόργκαν |
| Πρωταγωνιστές | Μέριλ Στριπ Τζιμ Μπρόντμπεντ Άντονι Χιντ Ρίτσαρντ Ε. Γκραντ |
| Μουσική | Τόμας Νιούμαν |
| Φωτογραφία | Έλιοτ Ντέιβις |
| Μοντάζ | Justin Wright |
| Εταιρεία παραγωγής | Pathé, Film4 Productions, UK Film Council και Goldcrest Films |
| Διανομή | 20th Century Fox |
| Πρώτη προβολή |  30 Δεκεμβρίου 2011.svg){kind=small} 6 Ιανουαρίου 2012 12 Ιανουαρίου 2012 |
| Διάρκεια | 105 λεπτά |
| Προέλευση | Γαλλία[1] και Ηνωμένο Βασίλειο[1] |
| Γλώσσα | Αγγλικά |
| δεδομένα () | |
Η ταινία κυκλοφόρησε στους κινηματογράφους στις 30 Δεκεμβρίου 2011 στις ΗΠΑ και στις 6 Ιανουαρίου 2012 στο Ηνωμένο Βασίλειο. Έλαβε μικτές κριτικές ενώ επαινέθηκε η ερμηνεία της Στριπ, η οποία βραβεύτηκε με Όσκαρ, Χρυσή Σφαίρα και BAFTA α' γυναικείου ρόλου και έλαβε υποψηφιότητα για Screen Actors Guild Award.
Πλοκή
Επεξεργασία| Η παρακάτω περίληψη πλοκής του έργου που αφορά το λήμμα είναι ημιτελής. |
Η ταινία "Σιδηρά Κυρία" (2011) εστιάζει στην γεμάτη προκλήσεις ζωή της Μάργκαρετ Θάτσερ, άλλοτε με απότομες εναλλαγές ανάμεσα στο ένδοξο παρελθόν της και την αβάσταχτη μοναξιά που βιώνει στα γεράματα. Στην αρχή της ταινίας, η Μάργκαρετ παρουσιάζεται ως μια ηλικιωμένη γυναίκα που προσπαθεί να προσαρμοστεί στην καθημερινότητα, έγκλειστη στο σπίτι της και παλεύοντας με τη νόσο Αλτσχάιμερ, που της προκαλεί ψευδαισθήσεις και σύγχυση. Μία από τις πρώτες σκηνές της ταινίας δείχνει τη Θάτσερ να αγοράζει γάλα, μπερδεμένη από την τρέχουσα τιμή, σύμβολο του άλλοτε ισχυρού πολιτικού προσώπου που τώρα αποσυνδέεται από τον σύγχρονο κόσμο.
Οι συνεχείς αναδρομές της ιστορίας την οδηγούν πίσω στη νεότητά της, όταν ακόμη ως κόρη παντοπώλη, αγωνιζόταν για να ξεχωρίσει σε έναν ανδροκρατούμενο κόσμο. Η ταινία παρουσιάζει λεπτομερώς τη στήριξη που δέχθηκε από τον πατέρα της, Άλφρεντ Ρόμπερτς, ο οποίος έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της αποφασιστικότητας και του πολιτικού της πνεύματος. Οι σκηνές δείχνουν τον Άλφρεντ να διδάσκει στη Μάργκαρετ τις αξίες της υπευθυνότητας και της εργατικότητας, στοιχεία που θα την καθοδηγήσουν στη μετέπειτα πορεία της.
Η αφήγηση προχωρά με την Μάργκαρετ να σπουδάζει στην Οξφόρδη, όπου αρχίζει να εκδηλώνει τις πολιτικές της φιλοδοξίες, παρότι η συμμετοχή των γυναικών στην πολιτική εκείνη την εποχή θεωρούνταν παράτολμη. Η επόμενη καθοριστική σκηνή αφορά την πρώτη της εκλογική μάχη, όπου παρά τις αποτυχίες και τις απογοητεύσεις, η νεαρή Θάτσερ δεν απογοητεύεται, δείχνοντας την ανεξάντλητη αντοχή της.
Στη συνέχεια, η ταινία δίνει μεγάλη προσοχή στην περίοδο που παντρεύεται τον Ντένις Θάτσερ, με σκηνές που αποκαλύπτουν την ισορροπία ανάμεσα στην οικογένειά της και τις επαγγελματικές της φιλοδοξίες. Ο γάμος τους παρουσιάζεται ως σταθερό στήριγμα στη ζωή της, με τον Ντένις να την ενθαρρύνει διαρκώς να συνεχίσει την πολιτική της σταδιοδρομία, παρά τις προκλήσεις και τις δυσκολίες που συναντάει ως γυναίκα πολιτικός.
Η αφήγηση μεταφέρεται στην εποχή της πολιτικής της ανόδου. Η ταινία παρουσιάζει λεπτομερώς τις εσωκομματικές μάχες μέσα στο Συντηρητικό Κόμμα, με τη Θάτσερ να συγκρούεται με ανδρικούς συναδέλφους που την υποτιμούν. Η σκηνή όπου εκλέγεται ηγέτιδα του κόμματος το 1975 παρουσιάζεται σε έντονη λεπτομέρεια, με την ταινία να δείχνει την ίδια να μιλά σε κλειστές συνεδριάσεις, διεκδικώντας την ηγεσία παρά τις αμφιβολίες των συντηρητικών βουλευτών.
Ακολουθεί η εκλογή της ως πρωθυπουργός το 1979, γεγονός που αποτυπώνεται με συγκινητικές στιγμές που αποκαλύπτουν την ένταση της επιτυχίας της, αλλά και τον όγκο των ευθυνών που αναλαμβάνει. Οι σκηνές από το πρωθυπουργικό γραφείο είναι γεμάτες πολιτικές συγκρούσεις. Η επιβολή του Φόρου Κεφαλής (Poll Tax) παρουσιάζεται με αναλυτική περιγραφή των αντιδράσεων που προκάλεσε, με τους δρόμους γεμάτους διαδηλωτές και την Θάτσερ να υπομένει ατελείωτες επικρίσεις από τον λαό και τα ΜΜΕ.
Ειδική έμφαση δίνεται στον Πόλεμο των Φώκλαντ του 1982. Οι σκηνές εναλλάσσονται ανάμεσα στις πολεμικές επιχειρήσεις και τις δραματικές πολιτικές συσκέψεις, όπου η Θάτσερ πιέζεται από τον στρατό, τους υπουργούς και το κοινοβούλιο να λάβει αποφάσεις που θα καθορίσουν τη μοίρα της Βρετανίας. Η ταινία αναδεικνύει την προσωπική της αμφιθυμία, αλλά τελικά παρουσιάζει τη Μάργκαρετ να επιλέγει τη στρατιωτική επέμβαση, ενάντια στη συμβουλή πολλών συμβούλων της.
Παράλληλα, οι σκηνές της ταινίας καταγράφουν τον τρόπο που η Θάτσερ διαχειρίζεται την πίεση στην προσωπική της ζωή. Οι έντονες συγκρούσεις με την κόρη της, Κάρολ, και η αποξένωση από τον γιο της, Μαρκ, αποτελούν κεντρικό θέμα, αποκαλύπτοντας τις προσωπικές θυσίες που έκανε για να παραμείνει στην εξουσία. Σε έναν δραματικό διάλογο με τον Ντένις, η Θάτσερ αναγνωρίζει τον πόνο που έχει προκαλέσει στην οικογένειά της, αλλά υπερασπίζεται τις πολιτικές της επιλογές, εκφράζοντας την πεποίθησή της ότι οι θυσίες ήταν αναγκαίες.
Η σταδιακή παραίτηση της Θάτσερ από την εξουσία περιγράφεται με απίστευτη ένταση. Οι σκηνές της τελευταίας συνεδρίασης με το υπουργικό της συμβούλιο είναι συγκλονιστικές, με την ταινία να αποκαλύπτει τα συναισθήματα της προδοσίας από τους ίδιους της τους συμμάχους. Η παραίτησή της το 1990, έπειτα από την ήττα στην εσωκομματική αναμέτρηση, είναι μια από τις κορυφαίες στιγμές της ταινίας, με τη Θάτσερ να φεύγει από το πρωθυπουργικό γραφείο συντετριμμένη.
Η ταινία τελειώνει με την Μάργκαρετ να ζει πλέον μόνη, γεμάτη από ψευδαισθήσεις του αποθανόντα Ντένις. Σε μια συγκινητική σκηνή, η Θάτσερ ξεκαθαρίζει τα πράγματά του, τελικά αποδεχόμενη τη μοναξιά της. Παρά το συναισθηματικό βάρος, η ταινία παρουσιάζει την συμφιλίωσή της με το παρελθόν, και την αναγνώριση της επίδρασης που είχε στη διαμόρφωση της σύγχρονης Βρετανίας.
Ηθοποιοί και Χαρακτήρες
Επεξεργασία- Μέριλ Στριπ στο ρόλο της Μάργκαρετ Θάτσερ
- Τζιμ Μπρόντμπεντ στο ρόλο του Ντένις Θάτσερ
- Αλεξάντρα Ρόουτς στο ρόλο της Μάργκαρετ Θάτσερ σε νεαρή ηλικία
- Χάρι Λόιντ στο ρόλο του Ντένις Θάτσερ σε νεαρή ηλικία
- Ολίβια Κόλμαν στο ρόλο της Κάρολ Θάτσερ
- Άντονι Χιντ στο ρόλο του Τζέφρεϊ Χόου
- Νίκολας Φάρελ στο ρόλο του Άιρι Νιβ
- Ρίτσαρντ Ε. Γκραντ στο ρόλο του Μάικλ Χέζελτιν
- Πολ Μπέντλεϊ στο ρόλο του Ντάγκλας Χερντ
- Ρόμπιν Κέρμοντ στο ρόλο του Τζον Μέιτζορ
- Τζον Σέσιονς στο ρόλο του Έντουαρντ Χιθ
- Ρότζερ Άλαμ στο ρόλο του Γκόρντον Ρις
- Μάικλ Πέντιγκτον στο ρόλο του Μάικλ Φουτ
- Άνγκους Ράιτ στο ρόλο του Τζον Νοτ
Κριτικές
ΕπεξεργασίαΟι πρώτες κριτικές επαίνεσαν την ερμηνεία της Στριπ.[2] Ο Κέβιν Μάερ της εφημερίδας The Times είπε ότι "η Στριπ βρήκε τη γυναίκα μέσα στην καρικατούρα".[2] Ο Ντέιβιντ Γκρίτεν της εφημερίδας The Telegraph σχολίασε: "Τα βραβεία θα πρέπει να έρχονται προς το δρόμο της Στριπ, η ιδιοφυΐα της επισκιάζει την ίδια την ταινία".[3] Ο Ζαν Μπρουκς της The Guardian είπε ότι η ερμηνεία της Στριπ "είναι εκπληκτική και αψεγάδιαστη".[4] Ο Ρίτσαρντ Κόρλις του περιοδικού Time ονόμασε την ερμηνεία της Στριπ ως μία από τις καλύτερες ερμηνείες του 2011.[5]
Box office
ΕπεξεργασίαΜε προϋπολογισμό 13.000.000 δολάρια[6], η ταινία έκανε άνοιγμα τριημέρου στην 27η θέση με 220.400 δολάρια.[7] Συνολικά απέφερε 30 εκατομμύρια δολάρια στο αμερικανικό box office και 85,8 εκατομμύρια δολάρια στον υπόλοιπο κόσμο.[7] Παγκοσμίως συγκέντρωσε 115,8 εκατομμύρια δολάρια.[7]
Βραβεία & Υποψηφιότητες
Επεξεργασία| Οργάνωση | Κατηγορία | Υποψήφιος | Αποτέλεσμα | Παραπομπή |
|---|---|---|---|---|
| Όσκαρ | Α' Γυναικείου Ρόλου | Μέριλ Στριπ | Νίκη | [8] |
| Μακιγιάζ | Μαρίζ Λάνγκαν | Νίκη | [8] | |
| Χρυσές Σφαίρες | Α' Γυναικείου Ρόλου - Δράμα | Μέριλ Στριπ | Νίκη | [9] |
| Screen Actors Guild Awards | Καλύτερη Γυναικεία Ερμηνεία σε Πρωταγωνιστικό Ρόλο | Μέριλ Στριπ | Υποψηφιότητα | [10] |
| BAFTA | Α' Γυναικείου Ρόλου | Μέριλ Στριπ | Νίκη | [11] |
| Β' Ανδρικού Ρόλου | Τζιμ Μπρόντμπεντ | Υποψηφιότητα | [11] | |
| Πρωτότυπο Σενάριο | Άμπι Μόργκαν | Υποψηφιότητα | [11] | |
| Μακιγιάζ & Κομμώσεις | Μαρίζ Λάνγκαν | Νίκη | [11] |
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 Unifrance. 33611. Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2020.
- ↑ 2,0 2,1 «Meryl Streep film The Iron Lady wows British critics». BBC News. 15 Νοεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 2012.
- ↑ David Gritten (15 Νοεμβρίου 2011). «The Iron Lady: review». The Telegraph. Ανακτήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 2012.
- ↑ Xan Brooks (14 Νοεμβρίου 2011). «The Iron Lady: first screening». The Guardian. Ανακτήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 2012.
- ↑ Corliss, Richard (7 Δεκεμβρίου 2011). «The Top 10 Everything of 2011 - Meryl Streep for The Iron Lady». Time. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 2012.
- ↑ «Box office / business for The Iron Lady». IMDb. Ανακτήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 2012.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 «Η Σιδηρά Κυρία στο Box Office Mojo». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 2012.
- ↑ 8,0 8,1 «Academy Awards Nominations in 2012». oscars.org. Ανακτήθηκε στις 25 Ιανουαρίου 2012.
- ↑ «The 69th Annual Golden Globe Awards». imdb.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Νοεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 2012.
- ↑ «The 18th Annual Screen Actors Guild Awards». sagawards.org. Ανακτήθηκε στις 30 Ιανουαρίου 2012.
- ↑ 11,0 11,1 11,2 11,3 «BAFTA Film Awards Nominations in 2012». bafta.org. Ανακτήθηκε στις 18 Ιανουαρίου 2012.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία- Επίσημη ιστοσελίδα Αρχειοθετήθηκε 2012-10-17 στο Wayback Machine.
- Η Σιδηρά Κυρία στο IMDb