Θανάσης Χατζόπουλος
Ο Θανάσης Χατζόπουλος γεννήθηκε το 1961 στο Αλιβέρι Ευβοίας, όπου έζησε ώς το 1978. Σπούδασε ιατρική στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και ειδικεύτηκε στην παιδοψυχιατρική. Είναι ψυχαναλυτής παιδιών, εφήβων και ενηλίκων (με εκπαίδευση στην Αθήνα και στο Παρίσι), μέλος της Société de Psychanalyse Freudienne (SPF), της International Winnicottian Association (IWA) και του Ελληνικού Ψυχαναλυτικού Χώρου Ντ. Γ. Γουίνικοτ (Ε.Ψ.Χ. Ντ.Γ.Γ.). Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.
Θανάσης Χατζόπουλος | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Θανάσης Χατζόπουλος (Ελληνικά) |
Γέννηση | 1961 Αλιβέρι Εύβοιας |
Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά |
Σπουδές | Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | ποιητής συγγραφέας μεταφραστής παιδοψυχίατρος |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΒΙΟ-ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
Το 1986 κυκλοφόρησε το πρώτο του βιβλίο με ποιήματα υπό τον τίτλο Ιδίοις σώμασι, που επανεκδόθηκε το 1997 μαζί με το συμπλήρωμα Χωρία, α΄ (1987). Ακολούθησαν: Η Κοίμηση (1988), Το ΄Αφωτο (1990,1999), Από καταβολής δρόσου (1991,1999), Ο εξ αίματος νεκρός (1994,1999), (όλα από τις εκδόσεις Καστανιώτη), [το τελευταίο μεταφράστηκε στα γαλλικά, Le mort de même sang, traduit par Michel Volkovitch, Desmos (2000), και στα ιταλικά, Il morto consaguineo, a cura di Giovanni Bonavia, BESA editrice (2003)], Στον ήλιο μοίρα (1996 Καστανιώτης, 2004 Μεταίχμιο) [μεταφράστηκε στα γαλλικά Destin sous le soleil, traduit par Michel Volkovitch, Le miel des anges (2022)], Ωσεί παρόν (1997) [τετράγλωσση έκδοση ενός ποιήματος γαλλικά, αγγλικά, ιταλικά, σε μετάφραση Michel Vokovitch, David Conolly και Paola Maria Minucci] (Διάμετρος), Κανόνας (1998) (Καστανιώτης), Κελί (2000) (Το Ροδακιό) [μεταφράστηκε στα γαλλικά, Cellule , traduit par Alexandre Zotos, Cheyne 2012 και τιμήθηκε στη Γαλλία με το Prix Max Jacob étranger, 2013], Μιγαδικά και Αμφιθαλή (2003) (Μεταίχμιο) [μεταφράστηκε στα γαλλικά, Complexes et Germains, traduit par Kostas Nassikas et Hervé Baeur, Editions La rumeur libre, 2019], No humans’ land - αναφορά (2005) (Μεταίχμιο), Ψηφία για ψηφίδες (2006) (Μεταίχμιο), Μετόπη (2007) (Ύψιλον) [μεταφράστηκε στα γαλλικά Métope, traduit par Veronique Briand et Alexandre Zotos, La tête à l’envers, 2021], Πέρασμα (2007) (Ύψιλον), Πρόσωπο με τη γη (2013) (Γαβριηλίδης), Φιλί της ζωής (2016) (Κίχλη), Υπό κατασκευήν σημαίες, (2021) (Πόλις) [τιμήθηκε με το Βραβείο Ποίησης του περιοδικού Ο Αναγνώστης 2022 και με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης 2022], Κρατήρας, (2023) (Πόλις).
Το 2013 του απονεμήθηκε το Βραβείο ποίησης της Ακαδημίας Αθηνών (ίδρυμα Πέτρου Χάρη) για το σύνολο του ποιητικού έργου του. Το 2014 ονομάστηκε από τη Γαλλική Δημοκρατία Ιππότης στην τάξη των Γραμμάτων και των Τεχνών.
Εκτός από τα ποιητικά βιβλία δημοσίευσε το 1997 το σχεδίασμα ποιητικής Ρήματα για το ρόδο (Καστανιώτης), [ που μεταφράστηκε στα ισπανικά Verbos para la rosa, esbozo de poetica, traduccion Vicente Fernandez Gonzalez, Miguel Gomez Ediciones (2002) και τιμήθηκε με το Eθνικό Bραβείο μετάφρασης στην Ισπανία για το 2003] και το 2002 το δοκίμιο ποιητικής Αναγραμματισμοί στη σιωπή (Πόλις). Στα ισπανικά κυκλοφόρησε επίσης το βιβλίο του Lugar de un dia, traduccion Vicente Fernandez Gonzalez, Miguel Gomez Ediciones (2017). Το 2021 κυκλοφόρησε το ψυχαναλυτικό δοκίμιο Πανδημία και περιοριστικά μέτρα, ο ψυχισμός απέναντι στον θάνατο και στους περιορισμούς του (Αρμός) ενώ το 2022 τα μικροδοκίμια Η στάση του πελαργού (Στερέωμα).
Το 2004 εκδόθηκε το παραμύθι Ένα μικρό κουτάκι, ξύλινο (Μεταίχμιο) με ζωγραφιές του Μιχάλη Μανουσάκη και, με ζωγραφιές του ίδιου, το 2021 κυκλοφόρησαν τα παραμύθια Ο Κύριος Δαίμων & Η γυναίκα με την πέτρινη γλώσσα (Καλειδοσκόπιο). Το 2014 κυκλοφόρησαν δύο νουβέλες του με τον γενικό τίτλο Οι λησμονημένοι (Γαβριηλίδης) [μεταφράστηκε στα γαλλικά Les oubliés, traduit par René Bouchet, Quidam (2022)] και το 2020 το αφηγηματικό βιβλίο Ιστορικός Ενεστώς (Πόλις) που τιμήθηκε με το Κρατικό βραβείο διηγήματος 2021.
Επίσης το 1995 κυκλοφόρησε μια ανθολόγησή του από το ημερολόγιο Μέρες του Γ. Σεφέρη με τον τίτλο Ζήτημα φωτός (Μπάστας-Πλέσσας) [β’ έκδοση, Ίκαρος 2007] και το 2001 ένα ανθολόγιό του από το έργο του Κ. Γ. Καρυωτάκη με τον τίτλο Σαν δέσμη από τριαντάφυλλα (Διάμετρος), ενώ το 2022 κυκλοφόρησαν Οι φωταψίες του έρωτα (Ύψιλον) ανθολόγιο ερωτικών ποιημάτων του Νίκου Εγγονόπουλου.
Έχει δημοσιεύσει δοκίμια και άρθρα σχετικά με θέματα λογοτεχνίας στα σημαντικότερα ελληνικά λογοτεχνικά περιοδικά (Η λέξη, Νέα Εστία, Εντευκτήριο, Πόρφυρας, Το δέντρο, Ποιητική κ. α.). Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του περιοδικού Ποίηση.
Ποιήματά του μεταφράστηκαν επίσης στα αγγλικά, γερμανικά, σουηδικά, σλοβένικα, λιθουανικά, καταλανικά, βουλγαρικά, αλβανικά και πορτογαλικά.
Μετέφρασε ποιήματα και κείμενα των Pierre Jean Jouve, René Char, Paul Claudel, Jacques Dupin, André du Bouchet, και τα βιβλία: Ο τσαλαπετεινός του Michel Tournier (Εξάντας,1987), Αιθέρες του Philippe Jaccottet (Ρόπτρον,1988), Ρενέ του Chateaubriand (Το Ροδακιό,1993, 1999), Ο κακός Δημιουργός του E.M. Cioran (Εξάντας, 1994), Η κρίση του πνεύματος του Paul Valéry (Καστανιώτης, 1996), Ορλάντο της Virginia Woolf (θεατρική διασκευή) (Κέδρος, 1999), Ο φετιχιστής του Michel Tournier (Εξάντας 2000), Εκατό φράσεις για βεντάλιες του Paul Claudel (Γαβριηλίδης, 2002), Η παρουσία και η εικόνα και άλλα δοκίμια του Yves Bonnefoy (Πόλις, 2005), Καπνός και κρύσταλλο του Philippe Jaccottet (Τυπωθήτω, 2006), Φύλλα του Ύπνου του René Char (Πόλις, 2017), Πνιγμένη τρίλια κορυδαλλού του Salah Stetié (Γαβριηλίδης 2017), Σε αναζήτηση τόπου του Yves Bonnefoy (Στερέωμα, 2023).
Μετέφρασε επίσης τα ψυχαναλυτικά έργα: Μέλανι Κλάιν της Hanna Segal (Καστανιώτης, 1996), Δον Ζουάν του Otto Rank (Οργανισμός Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, 1996), Από την παιδιατρική στην ψυχανάλυση (Καστανιώτης 2003), Διαδικασίες ωρίμανσης και διευκολυντικό περιβάλλον (Ελληνικά Γράμματα, 2003, Επέκεινα 2017, Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου 2023), Αποστέρηση και παραβατικότητα (σε συνεργασία με τους Μ. Καλατζή, Ν. Κουλό, Ν. Ταμπάκη, Γαβριηλίδης 2018) και Κράτημα και ερμηνεία, απόσπασμα μιας ανάλυσης (Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου 2020) του D.W. Winnicott. Είχε την επιστημονική ευθύνη της σειράς ψυχαναλυτικών βιβλίων «Ψυχαναλυτικοί συνειρμοί» των εκδόσεων Μεταίχμιο στην οποία εκδόθηκαν έξη τομίδια των S. Freud (Αναστολή, σύμπτωμα και άγχος), Μ. Klein (Οι απαρχές της μεταβίβασης, Φθόνος και ευγνωμοσύνη), P. Gyuomard (Η απόλαυση του τραγικού), M. Mannoni (Η πρώτη συνάντηση με τον ψυχαναλυτή), Fr. Perrier και Wl. Granoff (Η επιθυμία και το θήλυ) και συνεχίζει με τη σειρά “Γραφές της ψυχανάλυσης” στις εκδόσεις Γαβριηλίδης στην οποία έχουν εκδοθεί ένδεκα βιβλία μεταξύ των οποίων: P. Gyuomard, Για την παιδική σεξουαλικότητα, Sandor Ferenzci, Θάλασσα, P. Avrane Ένα παιδί στον ψυχαναλυτή, Ψυχανάλυση και νεοελληνική λογοτεχνία (συλλογικό), Κ. Νασίκας, Εξορίες γλώσσας, Ε. Νικολοπούλου-Laura Dethiville, Συζητώντας για τον D.W. Winnicott και την κλινική του, και άλλα. Επιμελήθηκε τις μεταφράσεις όλων των βιβλίων της σειράς, η οποία συνεχίζεται στις εκδόσεις Αρμός από το 2021.
Την περίοδο 1998-99 ήταν μέλος της επιτροπής για τα Κρατικά βραβεία λογοτεχνίας και την περίοδο 2012-2013 ήταν μέλος της επιτροπής για το βραβείο Γιάννη Βαρβέρη της Εταιρείας Συγγραφέων, της οποίας είναι μέλος από το 1992.
Είναι μέλος της Εταιρείας Σπουδών της Σχολής Μωραΐτη από το 2001 και από το 2011 μετέχει στο διοικητικό συμβούλιο.
Έργο
ΕπεξεργασίαΒιβλία του είναι[1]:
- Πρόσωπο με τη γη, Γαβριηλίδης, 2012
- Μετόπη, Ύψιλον, 2007
- Πέρασμα, Ύψιλον, 2007
- Ψηφία και ψηφίδες, Μεταίχμιο, 2005
- No human's land / αναφορά. Αναφορά, Μεταίχμιο, 2005
- Ένα μικρό κουτάκι, ξύλινο, Μεταίχμιο, 2004
- Στον ήλιο μοίρα, Μεταίχμιο, 2004
- Μιγαδικά και αμφιθαλή, Μεταίχμιο, 2003
- Αναγραμματισμοί στη σιωπή, Πόλις, 2002
- Κελί, Το Ροδακιό, 2000
- Από καταβολής δρόσου, Εκδόσεις Καστανιώτη, 1999
- Το άφωτο, Εκδόσεις Καστανιώτη, 1999
- Κανόνας, Εκδόσεις Καστανιώτη, 1998
- Ιδίοις σώμασι. Χωρία α', Εκδόσεις Καστανιώτη, 1997
- Ρήματα για το ρόδο, Εκδόσεις Καστανιώτη, 1997
- Ωσεί παρόν, Διάμετρος, 1997
- Στον ήλιο μοίρα, Εκδόσεις Καστανιώτη, 1996
- Ο εξ αίματος νεκρός, Εκδόσεις Καστανιώτη, 1994
- Η κοίμηση, Εκδόσεις Καστανιώτη, 1988
- Οι λησμονημένοι. Δυο νουβέλες, (Εκδόσεις Γαβριηλίδη)
Έχει συμμετάσχει και σε μεγάλο αριθμό συλλογικών έργων.
Αναφορές
Επεξεργασία- ↑ Θανάσης Χατζόπουλος, biblionet.gr, ανακτήθηκε στις 21 Δεκ. 2013