Η θειαμίνη, γνωστή και ως βιταμίνη Β1, είναι υδατοδιαλυτή βιταμίνη η οποία βρίσκεται στο φαγητό και επίσης ως συμπλήρωμα διατροφής ή φάρμακο.[1][2] Τρόφιμα με θειαμίνη περιλαμβάνουν τα δημητριακά ολικής άλεσης, τα όσπρια και κάποια κρέατα και ψάρια.[1] Η επεξεργασία των σπόρων αφαιρεί μεγάλο τμήμα του περιεχομένου τους σε θειαμίνη, οπότε σε πολλές χώρες τα δημητριακά και το αλεύρι εμπλουτίζονται με θειαμίνη.[1][3] Συμπληρώματα και φάρμακα θειαμίνης είναι διαθέσιμα για τη θεραπεία και πρόληψη της έλλειψης θειαμίνης και των διαταραχών που οφείλονται σε αυτή, όπως το μπέρι μπέρι και η εγκεφαλοπάθεια Βέρνικε.[4] Άλλες χρήσεις περιλαμβάνουν τη θεραπεία της νόσου ούρων δίκην σιροπιού σφενδάμου και του συνδρόμου Leigh. Συνήθως λαμβάνεται από το στόμα, αλλά μπορεί να δοθεί ενδοφλέβια ή με ενδομυϊκή ένεση.[4][5]

Η χημική δομή της θειαμίνης

Τα συμπληρώματα θειαμίνης είναι καλά ανεκτά.[6] Οι αλλεργικές αντιδράσεις, συμπεριλαμβανομένης της αναφυλαξίας, μπορεί να προκληθούν από επαναλαμβανόμενες δόσεις που χορηγούνται με ένεση.[4][6] Η θειαμίνη ανήκει στην οικογένεια Β. Είναι απαραίτητο θρεπτικό συστατικό το οποίο δεν μπορεί να συντεθεί στο σώμα. Η θειαμίνη απαιτείται στον μεταβολισμό της γλυκόζης, των αμινοξέων και των λιπιδίων.[1]

Η θειαμίνη ανακαλύφθηκε το 1897 από τον Κρίστιαν Άικμαν, ο οποίος αντιλήφθηκε ότι το μπέρι μπέρι προκαλείται από τη διατροφή, και ήταν η πρώτη βιταμίνη που απομονώθηκε το 1926 και η πρώτη που παρασκευάστηκε το 1936.[7] Ανήκει στον κατάλογο των βασικών φαρμάκων του Π.Ο.Υ.[8]

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 «Office of Dietary Supplements - Thiamin». ods.od.nih.gov. 11 Φεβρουαρίου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Δεκεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2016. 
  2. «Thiamine: MedlinePlus Drug Information». medlineplus.gov. Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2018. 
  3. Guidelines on food fortification with micronutrients (PDF). WHO and FAO. 2006. σελίδες 13–14. ISBN 92-4-159401-2. Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2018. 
  4. 4,0 4,1 4,2 American Society of Health-System Pharmacists. «Thiamine Hydrochloride». Drugsite Trust (Drugs.com). Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2018. 
  5. «Thiamine». www.drugbank.ca. Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2018. 
  6. 6,0 6,1 Kliegman RM, Stanton B (2016). Nelson Textbook of Pediatrics. Elsevier Health Sciences. σελ. 322. ISBN 9781455775668. There are no cases of adverse effects of excess thiamine... A few isolated cases of puritis... 
  7. Squires VR (2011). The Role of Food, Agriculture, Forestry and Fisheries in Human Nutrition - Volume IV. EOLSS Publications. σελ. 121. ISBN 9781848261952. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Δεκεμβρίου 2016. 
  8. World Health Organization (2019). World Health Organization model list of essential medicines: 21st list 2019. Geneva: World Health Organization. hdl:10665/325771 . WHO/MVP/EMP/IAU/2019.06. License: CC BY-NC-SA 3.0 IGO.