Θεραπεία Αισθητηριακής Ολοκλήρωσης

Θεραπεία βασισμένη στις αρχές της θεωρίας Αισθητηριακής Ολοκλήρωσης της Anna Jean Ayres.

Η θεραπεία Αισθητηριακής Ολοκλήρωσης βασίζεται στην Θεωρία Αισθητηριακής Ολοκλήρωσης της A. Jean Ayres.

Αποτελεσματικότητα Επεξεργασία

Μολονότι θεραπείες βασισμένες σε παροχή αισθητηριακών ερεθισμάτων έχουν τύχει μεγάλης υποστήριξης, υπάρχει διαφωνία για την θεραπευτική τους αξία.[1][2][3]

Ιστορική Αναδρομή Επεξεργασία

Η Αισθητηριακή Ολοκλήρωση της Ayres[4] είναι μια θεωρία που περιγράφει:

1) πώς η νευρολογική διαδικασία της επεξεργασίας και ολοκλήρωσης (=ενσωμάτωσης) αισθητηριακών πληροφοριών από το σώμα και το περιβάλλον συμβάλλουν στην συναισθηματική ρύθμιση, τη μάθηση, τη συμπεριφορά και τη συμμετοχή στην καθημερινή ζωή

2) εμπειρικά εξαγόμενες διαταραχές της αισθητηριακής ολοκλήρωσης[5][6]

3) μια προσέγγιση παρέμβασης.

"Η θεωρία αισθητηριακής ολοκλήρωσης χρησιμοποιείται για να εξηγήσει γιατί τα άτομα συμπεριφέρονται με συγκεκριμένους τρόπους, για να σχεδιαστεί παρέμβαση για βελτίωση ιδιαίτερων δυσκολιών, καθώς και να προβλέψει το πώς η συμπεριφορά θα αλλάξει ως αποτέλεσμα της παρέμβασης."[7] Η θεωρία της αισθητηριακής ολοκλήρωσης προέρχεται από το έργο της A. Jean Ayres, Εργοθεραπεύτρια και ψυχολόγος. Η Ayres έγραψε, "Αισθητηριακή Ολοκλήρωση είναι η οργάνωση των αισθήσεων προς χρήση. Οι αισθήσεις μας μάς δίνουν πληροφορίες για τις φυσικές συνθήκες του σώματός μας και του περιβάλλοντος γύρω μας...Ο εγκέφαλος πρέπει να οργανώσει όλες μας τις αισθήσεις, αν ένα άτομο είναι να μετακινηθεί και να μάθει και να συμπεριφέρεται με έναν παραγωγικό τρόπο".[8]

Η νευρολογική διαδικασία της αισθητηριακής ολοκλήρωσης είναι ένας "συγκεκριμένος τρόπος θεώρησης της νευρικής οργάνωσης των αισθητηριακών πληροφοριών για λειτουργική συμπεριφορά".[9] Αυτό έχει μελετηθεί από διαφορετικά επαγγελματικά πεδία σε διάφορα επίπεδα, όπως Εργοθεραπευτές ως ένα θεμέλιο για την εκτέλεση έργου και τη συμμετοχή σε έργο, από ψυχολόγους σε κυτταρικό επίπεδο ως η πολυ-αισθητηριακή ολοκλήρωση.[10]

Ως θεωρία η αισθητηριακή ολοκλήρωση είναι "μια δυναμική και οικολογική θεωρία που καθορίζει την κρίσιμη επιρροή της αισθητηριακής επεξεργασίας στην ανθρώπινη ανάπτυξη και λειτουργία".[11] "Συμβάλλει στην κατανόηση του πώς η αίσθηση επηρεάζει τη μάθηση, την κοινωνικο-συναισθηματική ανάπτυξη και νευροφυσιολογικές διαδικασίες, όπως την κινητική εκτέλεση, την προσοχή και τη διέγερση".

Ως μια προσέγγιση στην παρέμβαση, χρησιμοποιείται ως "ένα κλινικό πλαίσιο αναφοράς για την αξιολόγηση και τη θεραπεία ανθρώπων που έχουν λειτουργικές διαταραχές στην αισθητηριακή επεξεργασία".

Άτομα με δυσλειτουργία αισθητηριακής ολοκλήρωσης αντιμετωπίζουν προβλήματα με την αίσθηση της αφής, της όσφρησης, της ακοής, της γεύσης, της όρασης, το συντονισμό του σώματος και της κίνησης ενάντια στη βαρύτητα. Μαζί με αυτό θα μπορούσε ενδεχομένως να συνυπάρξουν δυσκολίες στην κίνηση, το συντονισμό και της αντίληψης ενός ατόμου σχετικά με το πού βρίσκεται το σώμα του εντός ενός δεδομένου χώρου. Σύμφωνα με τους υποστηρικτές της θεραπείας αισθητηριακής ολοκλήρωσης, η  δυσλειτουργία αισθητηριακής ολοκλήρωσης είναι μια κοινή διαταραχή για τα άτομα με νευρολογικές μαθησιακές δυσκολίες όπως μια Διαταραχή Αυτιστικού Φάσματος,[12][13] Διαταραχή ελλειμματικής προσοχής/υπερκινητικότητας,[14] και δυσλειτουργία αισθητηριακής ρύθμισης.[15]

Η προσέγγιση της Ayres έχει εξαπλωθεί τις τελευταίες δεκαετίες ανάμεσα σε επαγγελματίες θεραπευτές και επαγγελματίες της εκπαίδευσης. Επίσης έχει αντιμετωπιστεί με κάποια αντίσταση στα πλαίσια του επαγγέλματος της Εργοθεραπείας και άλλων κλάδων.

Δείτε επίσης Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. «A systematic review of sensory-based treatments for children with disabilities». Res Dev Disabil 37: 64–80. 2015. doi:10.1016/j.ridd.2014.11.006. PMID 25460221. 
  2. «A systematic review of sensory processing interventions for children with autism spectrum disorders». Autism 19 (2): 133–48. 2015. doi:10.1177/1362361313517762. PMID 24477447. 
  3. Schaaf, Roseann C.; Dumont, Rachel L.; Arbesman, Marian; May-Benson, Teresa A. (2018-01-01). «Efficacy of Occupational Therapy Using Ayres Sensory Integration®: A Systematic Review» (στα αγγλικά). American Journal of Occupational Therapy 72 (1): 7201190010p1–7201190010p10. doi:10.5014/ajot.2018.028431. ISSN 0272-9490. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2018-06-27. https://web.archive.org/web/20180627033953/https://ajot.aota.org/article.aspx?articleid=2666688. Ανακτήθηκε στις 2018-07-20. 
  4. Smith Roley, Susanne; Mailloux, Zoe; Miller Kuhaneck, Heather (September 2007). «Understanding Ayres' Sensory Integration.». OT Practice 12 (17): CE1-8. 
  5. Mulligan, Shelly (1998). «Patterns of sensory integration dysfunction: A confirmatory factor analysis.». American Journal of Occupational Therapy 52: 819–828. doi:10.5014/ajot.52.10.819. 
  6. Mailloux, Zoe; Mulligan, Shelly; Roley, Susanne S.; Blanche, Erna I.; Cermak, Sharon (2011). «Verification and clarification of patterns of sensory integrative dysfunction.». American Journal of Occupational Therapy 65: 143–151. doi:10.5014/ajot.2011.000752. 
  7. Murray, Anita C.· Lane, Shelly J. (2001). Sensory integration (2 έκδοση). Philadelphia: F.A. Davis. σελ. 5. ISBN 0-8036-0545-5. 
  8. Ayres, A. Jean (2005). Sensory integration and the child : understanding hidden sensory challenges (25th anniversary ed., rev. and updated έκδοση). Los Angeles, CA: WPS. σελ. 5. ISBN 978-087424-437-3. 
  9. Parham, D. & Mailloux, Z. (2010). Sensory Integration. In Case-Smith, J. & O’Brien, J. (Eds.), Occupational Therapy For Children (6th ed.). (pp 325-372). Maryland Heights, Missouri: Mosby Elsevier.
  10. Wallace, Mark T.; Stein, Berry E. (1997). «Development of multisensory neurons and multisensory integration in cat superior colliculus.». Journal of Neuroscience (17): 2429–2444. 
  11. Smith Roley, S. & Jacobs, E. S. (2009). Sensory Integration. In Crepeau, E. B., Cohn, E. & Boyt Schell, B. (Eds.), Willard & Spackman’s Occupational Therapy (11th ed.). (pp. 792-817). Baltimore, MD: Lippincott Williams & Wilkins.
  12. Marco EJ; Hinkley LB; Hill SS; Nagarajan SS (May 2011). «Sensory processing in autism: a review of neurophysiologic findings». Pediatr. Res. 69 (5 Pt 2): 48R–54R. doi:10.1203/PDR.0b013e3182130c54. PMID 21289533. 
  13. Dawson, G.; Watling, R. (October 2000). «Interventions to facilitate auditory, visual, and motor integration in autism: a review of the evidence». J Autism Dev Disord 30 (5): 415–21. doi:10.1023/A:1005547422749. PMID 11098877. https://archive.org/details/sim_journal-of-autism-and-developmental-disorders_2000-10_30_5/page/415. 
  14. Ghanizadeh A (June 2011). «Sensory processing problems in children with ADHD, a systematic review». Psychiatry Investig 8 (2): 89–94. doi:10.4306/pi.2011.8.2.89. PMID 21852983. 
  15. Miller, L. J.· Reisman, J. E. S. S. Roley, E. I. Blanche, & R. C. Schaaf, επιμ. An ecological model of sensory modulation: Performance of children with fragile X syndrome, autistic disorder, attention-deficit/hyperactivity disorder, and sensory modulation dysfunction (PDF). Tucson, AZ:: Therapy Skill Builders. σελίδες 75–88. ISBN 9780761615156. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 25 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουλίου 2013.